حرف حساب غیر فوتبالی‌ها به فوتبالی‌ها

این که هم نگاه‌ها به فوتبال معطوف بوده و سایر رشته با فاصله دور از فوتبال ایستاده‌اند کاملا واضح و غیرقابل‌انکار است. اما پرسش ورزشکاران سایر رشته هم که این تبعیض بدجور آزارشان می‌دهد در جای خود نیاز به تامل دارد. این که چرا مسئولان ورزش آن‌ها را نمی‌بینند و تنها فوتبالیست‌ها تا این اندازه موردتوجه هستند؟ البته بخشی از این پرسش به جذابیت‌های پیدا و پنهان فوتبال بازمی‌گردد و جای بحثی چندانی ندارد. حتی در خارج از مرزهای جغرافیایی ایران هم فوتبال حرف اول و آخر را می‌زند و کمترین کنش و واکنش ستاره‌های این رشته بیشترین بازدید را پیدا می‌کند. البته شاید فوق ستاره‌های رشته‌هایی چون بسکتبال در NBA، گلف، بوکس، تنیس و ... هم در جهان صاحب جایگاهی آن‌چنانی باشند اما بازهم فاصله بسیاری با بازیکنان مطرح فوتبال ایران دارند. تا این جای قصه تا حدودی طبیعی به نظر می‌رسد اما قصه از آنجایی غیرطبیعی می‌شود که ورزشکاران دیگر رشته در زمان دریافت پاداش تفاوت‌هایی را لمس می‌کنند که به‌هیچ‌وجه برایشان قابل‌هضم نیست. این که آن‌ها در کشتی، وزنه‌برداری، تکواندو، والیبال و دیگر رشته‌ها تا کسب مدال جهانی پیش می‌روند اما آن ارج‌وقربی که فوتبالیست‌ها دارند را نمی‌بینند برایشان دردآور است. در این میان صحبت‌های غیرحرفه‌ای برخی ملی پوشان فوتبال هم حسابی می‌تواند این آتش را شعله‌ورتر کرند. صحبت‌های از جنس گفته‌های چند وقت پیش شجاع خلیل زاده که واکنش گسترده ورزشکاران دیگر رشته‌ها را به دنبال داشت. خلیل زاده در آن مصاحبه ناشیانه چنین گفته بود:«فوتبال با هیچ ورزشی در دنیا قابل‌مقایسه نیست و پربیننده‌ترین ورزش جهان است. فوتبال نسبت به ورزش‌های دیگر جدا است. ورزشکاران دیگر هم دوستان و عزیزمان ما هستند اما آن‌ها نباید خودشان را با فوتبالیست‌ها مقایسه کنند. همه دارند در مورد فوتبال صحبت می‌کنند و بهتر است هر کس حد خودش را بداند که در مورد فوتبال صحبت می‌کند.» اما این صحبت‌های غیرمسئولانه شجاع واکنش تند ورزشکاران سایر رشته را به دنبال داشت. حتی جواد خیابانی نیز به این سخنان واکنش تندی نشان داد و گفت:«اگر شما خودرو بگیرد، قهرمان‌های دیگر باید جت بگیرند. ماشین‌ها را بگیرید و نوش جانتان. ما هم چند تا بوق با آن می‌زنیم اما باید به بقیه ورزشکاران هم همان اندازه توجه شود.» اما همه این جنجال‌ها از جایی شکل گرفت که مشخص شد پاداش بازیکنان تیم ملی حواله واردات خودرو بوده که این تبعیض آشکار حسابی اعصاب ورزشکاران سایر رشته‌ها را به دنبال داشت. این که دیگر رشته‌ها از چنین مزایایی بهره‌مند نمی‌شوند و باوجود افتخارآفرینی چندان موردتوجه قرار نمی‌گیرند خود جای حرف دارد. این که ورزشکاران دیگر به این معترض می‌شوند که فوتبالیست‌ها تاکنون چه افتخار آفریده‌اند که شایسته چنین تقدیری بوده‌اند هم خود پرسش بحث‌برانگیزی است. تیمی که سالهاست نتوانسته قهرمان آسیا شود و تنها سه به حضور در جام جهانی دلخوش کرده و حتی موفق به صعود از مرحله گروهی هم نشده است. حرف حسابی که جواب ندارد و توقع به‌جایی که نباید نادیده گرفته شود.