انتخابات سال ۱۴۰۰ از یک جهت جالب بود. هر پنج نامزد نواصول‌گرا در دادن وعده، گوی سبقت را از یکدیگر ربوده بودند. یکی چندروزه بورس را درست می‌کرد.
دیگری سالی چند میلیون شغل ایجاد می‌کرد. آن دیگری ارزش پول ملی را احیا می‌کرد و خلاصه وعده‌ای نبود که داده نشده باشد و تصویری از بهشت برین نواصول‌گرایی عرضه می‌شد که بر توهم استوار بود، اگر نگوییم بر رویا.
آن نامزدها جملگی متولی امور شدند؛ یکی در شهرداری و بقیه در دولت ولی اکنون که از آن وعده‌ها ۱۶ ماه می‌گذرد نه‌تنها هیچ‌یک از آنها محقق نشده، سهل است که در مواردی عقب‌تر هم رفته‌ایم.
یکی از مشهودترین آنها وضعیت آلودگی هوای تهران است که به بدترین وضع خود در سال‌های اخیر رسیده است.
اکنون باید پرسید که شما پنج نامزد محترم که هر یک به تنهایی وعده بهشت برین را می‌دادید، چگونه است که هر پنج نفر با هم نه‌تنها گامی به سوی آن بهشت موعود برنداشتید که از آن دورتر هم شده‌اید.
وضعیت آلودگی هوا، شاخص بورس، رشد تورم، وضعیت بحرانی آب، قیمت‌های ارز و خودرو و از همه مهمتر قیمت مواد غذایی به‌طرز سرسام‌آوری رکورد می‌شکنند و بدتر اینکه هیچ چشم‌انداز امیدبخشی هم در هیچ‌یک از موارد مذکور دیده نمی‌شود.
اگر چنین وضعیتی در دولتی دیگر به‌جز دولت و شهرداری خودتان بود، امروز از طریق رسانه‌های رانتی و وابسته به منابع عمومی خودتان، چه بلایی را بر سر آن دولت و شهردار و شورای شهر آورده بودید؟
منبع: khabaronline-1708539
