کهکشان های کوتوله فراوان‌ترین کهکشان‌ها در کیهان هستند و بنا به تعریف کوچک بوده و درخشش اندکی دارند. آنها کمتر از ۱۰۰ میلیون ستاره دارند در

یک گروه از ستاره‌شناسان با هدایت «تیم کارلتون» محقق دانشگاه ایالتی آریزونا در آمریکا یک کهکشان کوتوله کشف کرده‌اند که در تصویربرداری تلسکوپ

بتا سه‌پایه اولین منظومه سیاره‌ای بود که اخترشناسان در اطراف آن یک صفحه گرد و غباری از مواد متشکل از زباله‌های ناشی از برخورد سیارک‌ها و

حلقه‌های ارواح که به دایره‌های رادیویی فرد یا ORC معروف هستند، آن‌قدر عظیم هستند که کل کهکشان‌ها در مرکز آن‌ها زندگی می‌کنند. قطر یک ORC

یک عکس رنگارنگ حاصل از ترکیب داده‌های به دست آمده از تلسکوپ‌های ناسا، انواع گوناگونی از نور را نشان می‌دهد که شامل بقایای حداقل دو ستاره

کهکشان کوتوله در فاصله تقریبا ۷ میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی سنبله قرار دارد. این کهکشان یک "کهکشان نامنظم" در نظر گرفته

هر سه کهکشان در فاصله 70 میلیون سال نوری از ما گروه‌بندی می‌شوند و گاهی اوقات به‌عنوان «سه‌گانه درنا» شناخته می‌شوند. آنها یک قاب تلسکوپی

در حالی که می‌دانیم چه‌چیزی باعث ایجاد شفق‌های قطبی می‌شود و حتی ایده‌ای درباره علت ایجاد استیو داریم، منشأ «ارواح» مرموزی که گاهی در هنگام

کهکشان آندرومدا حدود ٤ میلیارد سال آینده به کهکشان ما برخورد خواهد کرد. در این برخورد به احتمال زیاد اتفاقی برای منظومه شمسی نمی افتد، ولی

ستاره‌شناسان اولین نمونه از یک قرص چرخان حاوی مواد را کشف کرده‌اند که یک ستاره جوان واقع در کهکشانی بیرون از راه شیری را تغذیه می‌کند. این

یک پژوهش جدید نشان می‌دهد سیاه‌چاله‌های کلان‌جرم در مرکز کهکشان‌ها که آنها را به عنوان «اختروش»(quasars) می‌شناسیم، گاهی اوقات می‌توانند

تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا به ستاره‌شناسان کمک کرده تا فاصله نزدیک به ۲۰۰ کهکشان و خوشه کهکشانی را که در روزهای اولیه کیهان شکل گرفته‌اند،

دو تلسکوپ فضایی پرتو ایکس ناسا قدرت تصویربرداری خود را ادغام کرده‌اند تا «استخوان‌های» ‌میدان مغناطیسی یک ساختار دست‌شکل قابل توجه در فضا

سال ۲۰۰۳، مجموعه‌ای از شراره‌های خورشیدی عظیم از خورشید برخاست، که قوی‌ترین طوفان خورشیدی در تاریخ مدرن نام گرفت. قوی‌ترین این طوفان‌ها در

در این صورت فلکی، یک ستاره که زمانی پرجرم بوده و احتمالا ۲۰ برابر اندازه خورشید ما را داشته و به صورت یک ابرنواختر درخشان منفجر شده است.

انفجار رادیویی سریع بزرگترین شگفتی برای محققان بود. استوارت رایدر، اخترشناس دانشگاه مک کواری در سیدنی استرالیا، یکی از نویسندگان این

پروکسیما قنطورس یک ستاره کوتوله قرمز کوچک است که در سال ۱۹۱۵ کشف شد.در ادامه با ۹ حقیقت جالب در مورد این ستاره آشنا می‌شویم.

تلسکوپ فضایی متعلق به آژانس فضایی اروپا (ESA)، گایا (Gaia)، در جدیدترین تحقیقات خود موفق شده است در یک خوشه نزدیک به زمین، نیم میلیون

یک مطالعه جدید جرم دقیق کهکشان راه شیری را محاسبه کرده است، و نتیجه اینکه کمتر از آن چیزی است که قبلا فکر می‌کردیم. یکی از راه‌های تعیین

دیجیاتو نوشت: خورشیدگرفتگی حلقوی بعدی تقریباً سه هفته دیگر در روز شنبه 14 اکتبر رخ خواهد داد.

آیا ستارگان هنگام شکل‌گیری همیشه جت‌ تولید می‌کنند؟ هیچ‌کس از این موضوع مطمئن نیست. هنگامی که یک ابر گازی به‌صورت گرانشی منقبض می‌شود، باعث

NGC۴۶۳۲ که حدود ۵۶ میلیون سال نوری از ما دور است، در محاصره حلقه بزرگی از گاز قرار دارد و با زاویه‌ای شیب‌دار نسبت به صفحه یک کهکشان به دور

NGC 7331 در فاصله تقریباً 50 میلیون سال نوری از ما در صورت فلکی شمالی اسب بالدار قرار دارد. NGC 7331 در ابتدا به عنوان یک سحابی مارپیچی

کهکشان‌های حلقه-قطبی در گذشته با استفاده از روشنایی ستاره کشف شدند. اما NGC 4632 یکی از اولین کهکشان‌هایی است که بررسی‌های تلسکوپ رادیویی،

لوسی این تصاویر را در حالی گرفت که ۱۴ میلیون مایل (۲۳ میلیون کیلومتر) از سیارک فاصله داشت که تنها حدود نیم مایل عرض (۱ کیلومتر) دارد. در

این ستاره پرجرم هلیومی دارای یک میدان مغناطیسی فوق العاده قوی است، به این معنی که می‌تواند مرحله مقدماتی یک مگنتار(مغنااختر) باشد که یک

در تصویر کیهانی تازه که توسط آژانس فضایی اروپا منتشر شده، دو ستاره جوان در فاصله ۱۴۷۰ سال نوری از زمین دیده می‌شوند که یکی شبیه علامت سوال

آخرین تخمین دانشمندان در سال ۲۰۲۰ رقم خورده است که در آن محاسبه کردند که حدود دو تریلیون کهکشان در جهان قابل مشاهده وجود دارد.