پس از سالها انتظار سرانجام شبکه HBO تأیید کرد که سریال جدید و بلندپروازانهای از مجموعه داستانهای «هری پاتر» در راه است؛ پروژهای که هم میتواند جادوی تازهای در دنیای تلویزیون بیافریند و هم ممکن است زیر سایه نسخه موفق سینمایی آن قرار بگیرد.
با معرفی رسمی نخستین بازیگران سریال تلویزیونی «هری پاتر»، بازسازی جنجالی دنیای جادوگری وارد مرحله تازهای شد. HBO سرانجام سکوت خود را شکست و اسامی بازیگرانی چون جان لیتگو در نقش دامبلدور و پاپا اسیدو در نقش اسنیپ را اعلام کرد؛ انتخابهایی که واکنشهای
مجموعهای از هفت رمان فانتزی نوشتهٔ جی. کی. رولینگ، نویسندهٔ بریتانیایی است. این رمانها شرح زندگی جادوگر جوانی به نام هری پاتر و دوستان و دشمنان مدرسهاش به ترتیب هرماینی گرنجر و رونالد ویزلی و درِیکو مالفوی است که همگی دانشآموزان مدرسه سحر و جادوگری
به دلیل محدودیتهای زمانی، فیلمهای هری پاتر برخی صحنهها را سریعتر از چیزی طی میکند که در کتاب رخ میدهد و برخی از داستانهای فرعی را تنها در چند دیالوگ خلاصه میکند. چیزهایی از این دست، باعث این میشود که نارضایتی هواداران «هری پاتر» برانگیخته شود.
می توانید شخصیت هری پاتر را با بازی کسی به غیر از دنیل رادکلیف یا شخصیت هرماینی را بدون اِما واتسون تصور کنید؟ گرچه بسیاری از مخاطبان معتقدند این بازیگرها برای بازی در این نقش ها ساخته شده بودند، اما این امکان هم وجود داشت که از سوی خالقان کار پسند نمی شدند و
قصد نداریم درباره ی استعدادهای جوان فیلم های «هری پاتر» صحبت کنیم. می خواهیم از بازیگران بزرگسال این مجموعه بگوییم که نقش استادان، شخصیت های شرور و والدین را در آن ایفا کردند. همگی آن ها کارنامه ی چشمگیری در بازیگری دارند و می خواهیم نگاهی به دوران جوانی شان
به دنبال درگذشت سر مایکل گمبون، دنیل رادکلیف، بازیگر «هری پاتر» با انتشار بیانیهای احساسی از همبازی فقید خود تجلیل کرد و گمبون را از درخشانترین و راحتترین بازیگرانی خواند که تا به حال افتخار همکاری با او را داشتهاست.
مایکل گامبون، بازیگر نقش پروفسور آلبوس دامبلدور در مجموعه هری پاتر، در سن ۸۲ سالگی از دنیا رفت. او علاوه بر نقش دامبلدور، در فیلمهای پدینگتون و آقای فاکس شگفت انگیز نیز بازی کرده بود.