آیا برای روشنفکری و خلاقیت هنری نمیتوان پایانی محترمانه در قالب بازنشستگی متصور شد؟ اگر در حوزه سیاست، به این نتیجه رسیدیم که باید پیشکسوتان سیاسی دوران بازنشستگی را تجربه کنند، چرا در حوزه فرهنگ و هنر علیالخصوص سینما، بازنشستگی مهتران و سروران کهنهکار