محله دروازه‌غار در جنوب غربی تهران، محله‌ای با پیشینه‌ تاریخی است. در ارتباط با وجه تسمیه این محله چندین نظر وجود دارد که برخی از آنها بیش

دروازه غار نتیجه مهندسی جدیدی بود که شکل محیطی شهر را از حالت ذوزنقه، با ۵ دروازه در دوره حصار صفوی، به شکل هشت‌ضلعی، با ۱۲ دروازه در دوره

در زمان های بسیار دور به اراضی و روستاهای بین تهران و ری «بلوک غار» می‌گفتند که مشتمل بر ۴۰ پارچه آبادی بود و به دو بخش بلوک غربی و بلوک

دروازه غار را نه‌تنها تهرانی‌ها بلکه بیشتر ایرانی‌ها می‌شناسند. محله‌ای که برخلاف نامش دروازه ندارد اما فقر در گوشه و کنارش به چشم می‌خورد.