ابن اعثم درباره شهادت امام اول شیعیان حضرت امیرالمومنین (ع) چنین می‌نویسد: «پسر ملجم شمشیر خود را برداشت و به مسجد آمد و میان خفتگان افتاد. علی (علیه لسلام) اذان گفت و داخل مسجد شد و خفتگان را بیدار می‌کرد، سپس به محراب رفت و ایستاد و نماز را آغاز کرد، به رکوع، و سپس به سجده رفت. چون سر از سجده نخست برداشت، ابن ملجم او را ضربت زد و ضربت او بر جای ضربتی که عمرو پسر عبدود در جنگ خندق بدو زده بود آمد. ابن ملجم گریخت و علی (ع) در محراب افتاد و مردم بانگ برآوردند امیرمومنان (ع) کشته شد.»
بر روح تمام شیعیان تیغ زدند
بر مردترین مرد جهان تیغ زدند
خورشید به سینه، ماه بر سر می‌زد
انگار به فرق آسمان تیغ زدند.
سالروز ضربت خوردن امام علی (ع) تسلیت باد
زهر روی تیغ بی تابی می‌کند و خون برای محراب
از قبله می‌آیی و به سوی قبله می‌روی
پس از تو در زمین، این یتیم دردآلود
حکایتِ بی کسی است یا علی!
التماس دعا
به نماز بست قامت که نهد به عرش پا را / به خدا علی نبیند به نماز جز خدا را
به نماز آخرینش چه گذشت من ندانم / که ندای دعوت آمد شه ملک لافتی را
همه اهل بیت عصمت ز سرا برون دویدند / ابتا و واعلیا بنمود پر فضا را…
سالروز ضربت خوردن امام علی (ع) تسلیت باد
دل را ز شرار عشق سوزاند علی (ع)، یک عمر غریب شهر خود ماند علی
وقتی که شکافت فرق او در محراب، گفتند مگر نماز می‌خواند علی
سالروز ضربت خوردن حضرت علی (ع) تسلیت
به فرق نازنینش کی اثر می‌کرد شمشیر / به گمانم ابن ملجم وقت ضربت یا علی گفت
با تسلیت ایام ضربت خوردن و شهادت مولای متقیان (ع) در مناجات شبانه شب‌های قدر التماس دعا داریم
کوفه امشب التهاب محشر است / کوفه امشب کربلایی دیگر است
جبرئیل آوای غم سر داده است / در فلک شوری دگر افتاده است
تیر غصه بر دل زارم نشست / تیغ دشمن فرق مولایم شکست
قلب مجنون سوی صحرا می‌رود / حیدر (ع) به زودی سوی زهرا می‌رود…
التماس دعا
باز امشب عشق تنها می‌شود / زخم سهم فرق مولا می‌شود
آفتاب عشق گلگون می‌شود / سینه‌ی سجاده پرخون می‌شود
پشت نخل آرزو خم می‌شود / داغ حسرت سهم آدم می‌شود
جاده می‌ماند غریب و بی سوار / ذوالفقار عدل می‌گیرد غبار
سالروز ضربت خوردن حضرت امیرالمومنین (ع) تسلیت
ای کاش علی شویم وعالی باشیم / هم سفره‌ی کاسه سفالی باشیم
چون سکه به دست کودکی برق زنیم / نان آور سفره‌های خالی باشیم
یا علی، التماس دعا
چون نامه‌ی جرم ما به هم پیچیدند / بردند به دیوان عمل سنجیدند
بیش از همگان گناه ما بود ولی / ما را به محبت علی (ع) بخشیدند
یا علی
برای دنیای خود آنگونه کار کن که گویا همیشه زنده خواهی بود!
و برای آخرت خود آنچنان تلاش کن که گویی فردا خواهی مرد!
امام علی (ع)
خون جبین به گلشن حسنش گلاب شد
چون شمع سوخته نور پراکند و آب شد
از خون او به دامن محراب، نقش بست
بر این شهید، ظلم و ظلم بی‌حساب شد
سالروز ضربت خوردن حضرت امیرالمومنین (ع) تسلیت باد
شب آخر بود امشب که علی برسر پاست
صبح فردا سر او زخمی شمشیر جفاست
خون دل‌ها که علی بعد پیمبر خورده
جاری از فرق سرش در کف محراب دعاست
یا علی، التماس دعا
مناجات علی از سوی نخلستان نمی‌آید
صدای دلنشین شاه انس و جان نمی‌آید
بجای صوت قرآن چون شده کز خانه حیدر
نوایی جز صدای ناله و فغان نمی‌آید
سالروز ضربت خوردن امام علی (ع) تسلیت باد
هیچ گناهکاری را نا امید مکن، چه بسیار گناهکاری که عاقبت به خیر گشته
و چه بسیار خوش کرداری که در پایان عمر تباه شده و جهنمی گشته است
«امام علی-ع»
امام علی علیه السلام فرمودند:
خداوند مرا پیشوای خلق خود قرار داد.
از این جهت، بر من واجب کرد که درباره خودم و خورد و خوراک و پوشاکم همانند مردمان تنگدست باشم تا نادار به ناداری من تاسی جوید و توانگر را توانگری‌اش به طغیان و سرکشی نکشاند.
ه خاک افتاد از بیداد
نخلی بارور امشب
سالروز ضربت خوردن امام علی (ع) تسلیت باد
دروازه شهر علم بستند امشب
نظم دو جهان ز هم گسستند امشب
بر سر نزنی چرا که با تیغ ستم
فرق سر مرتضی شکستند امشب
فرا رسیدن ایام سوگواری امیرالمومنین امام علی (ع) تسلیت باد
«السلام علیک یا امیرالمومنین (ع)»
شب قدر خدا به دنبال بهانه‌ای برای بخشش بندگان است
امشب شما بهانه بخشش گناهانم باش، یاعلی (ع)
یا امیرالمومنین (علیه السلام)
می‌روی با فرق خونین پیش بازوی کبود
شهر بی زهرا که مولا! قابل ماندن نبود
با وضو آمد به قصد لیله الفرقت، علی!
ابن ملجم در شب احیا چه قرآنی گشود!!
فرا رسیدن ایام سوگواری امیرالمومنین امام علی (ع) تسلیت باد
