ازدواج با فرد مبتلا به ایدز یا HIV مثبت
قبلا فردی که مبتلا به HIV مثبت یا ایدز می شد ، دنیا برایش تمام شده محسوب می شد ولی با پیشرفت علم و کنترل بیماری همه چیز برای مبتلایان به ایدز متفاوت شده است با وجودی که درمانی موثر برای از بین بردن این ویروس وجود ندارد ولی با استفاده از داروهای تولید شده ، می توان عمری طولانی همراه با سلامت داشت و از ابتلای اطرافیان به بیماری پیشگیری کرد.
امروزه مبتلایان به ایدز با مصرف داروها می توانند این ویروس را ضعیف کرده و در بدنشان بلوکه کنند ، ازدواج کنند و حتی فرزندی سالم به دنیا بیاورند.
ایدز امروزه تبدیل به یک بیماری قابل کنترل شده و روش های انتقال آن از نظر علمی شناخته شده است و دیگر افراد مثل قبل از افراد مبتلا به ایدز فرار نمی کنند مگر این که در ناآگاهی به سر ببرند.
با پیشرفت علم ، خوشبختانه امید به زندگی افراد مبتلا به ایدز افزایش پیدا کرده است. با این که ترجیحا بهتر است افراد مبتلا به ایدز با همدیگر ازدواج کنند ولی اگر بر حسب اتفاق یک فرد سالم عاشق فرد مبتلا یه ایدز شود می تواند با نظر گرفتن روش های مناسب و شرکت در کلاس های مشاوره با آگاهی کامل از خطرات احتمالی که او و شریک عاطفی اش را تهدید می کند و با آموزش استفاده از روش های بهداشتی ، خود مراقبتی و پیشگیری از بارداری مناسب ، به ازدواج با فردی که ایدز دارد فکر کند.
گاهی نیروی عشق بر ترس از بیماری غلبه می کند و فرد سالم ترجیح می دهد با یک فرد مبتلا به ایدز ازدواج کند و بقیه عمرش را در کنار او سپری کند.
شما میتوانید با فرد مبتلا به اچ آی وی مثبت ازدواج کنید و بچه هایی سالم به دنیا بیاورید
تفاوت HIV مثبت و ایدز
HIV یا ویروس نقص ایمنی بدن ( Human Immunodeficiency Virus ) سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کند و باعث می شود که بدن فرد مبتلا در مقابله با ورود میکروب ها ، ویروس ها و قارچها ، عوارض شدیدی نشان دهد.
عفونت اچ آی وی در سه مرحله اتفاق می افتد و بدون درمان مناسب به مرور وخیم تر می شود و در نهایت بر سیستم ایمنی بدن غلبه می کند.
این ویروس باعث تخریب سلول های ایمنی CD4 در بدن می شود که به صورت مرحله ای پیشرفت می کند و در واقع بیماری ایدز ( سندرم نقص ایمنی اکتسابی ) سومین و اخرین مرحله پیشروی اچ آی وی در بدن است که سیستم ایمنی دچار تخریب شدیدی شده و ضعف ایمنی باعث آسیب پذیری شدید بیمار در برابر عفونت ها می شود.
بنابراین یک فرد میتواند اچ آی وی مثبت باشد ولی ایدز نداشته باشد. پیشرفت عفونت اچ آی وی به سمت ایدز به عوامل مختلف از جمله سن ، سلامت عمومی ، ژنتیک ، مراقبت های بهداشتی و وجود سایر عفونت ها در بدن بستگی دارد.
تا قبل از کشف داروهای اچ آی وی ، نیمی از مبتلایان به این ویروس در عرض 10 – 15 سال به ایدز مبتلا می شدند ولی بعد از کشف داروهای اچ آی وی در صورتی که فرد به طور دقیق داروها را مصرف کند ممکن است هیچ گاه به ایدز مبتلا نشود و یک زندگی تقریبا عادی را سپری کند.
داروهای ضد ویروس اچ آی وی میتوانند پیشرفت ویروس در بدن و تضعیف سیستم ایمنی را به حداقل رسانده و اثر ویروس در بدن را کند یا متوقف کنند.
پیشگیری از ابتلا به ایدز هنگام ازدواج با فرد مبتلا
روش های پیشگیری از ابتلا در ازدواج با فردی که ایدز دارد
ویروس اچ آی وی از سه راه شناخته شده منتقل می شود :
- تماس جنسی محافظت نشده
- استفاده از سرنگ مشترک
- استفاده از وسایلی که به خون اغشته شده باشند
به طور کلی ویروس اچ آی وی نمی تواند به پوست سالم نفوذ کند ، فقط تماس خون و مایعات جنسی فرد آلوده با پوست یا غشای مخاطی که زخمی شده باشد یا خراشیده شده باشد می تواند منجر به انتقال ویروس شود.
باید بدانید که ویروی اچ آی وی از راه تماس عادی منتقل نمی شود مثلا شما با کار کردن یا زندگی کردن کنار یک بیمار اچ آی وی مثبت یا حتی استفاده از وسایل غذاخوری مشترک ، حمام مشترک و توالت مشترک به این بیماری مبتلا نمی شوید.
در صورت تماس با فرد مبتلا به ایدز 48 ساعت طلایی برای دفع ویروس دارید
ازدواج با شخصی که مبتلا به ایدز است ریسک خاص خودش را دارد بنابراین باید با آگاهی کامل در این مسیر قدم بردارید و به جلسات مشاوره بروید ، مصرف به موقع داروها و استفاده از کاندوم هنگام رابطه جنسی و جدا کردن کامل وسایل شخصی و بهداشتی مثل شانه ، ناخن گیر ، تیغ ، مسواک و خمیر دندان و غیره می توانید ضریب خطر را بسیار کم کنید.
ایدز از طریق بزاق یا خوردن خوراکی وارد بدن نمی شود مگر این که داخل دهان یا روی لبتان زخم باز داشته باشید و خون یا ترشحات بدن فرد مبتلا خوراکی شما را آلوده کرده باشد که اتفاق بسیار نادری است.
امکان انتقال ایدز از مسیرهای خونی بیشتر از مسیر رابطه جنسی است ولی در صورت ورود ویروس HIV از طریق خون به بدن ، شما 24 ساعت طلایی در اختیار دارید تا با مراجعه به مراکز درمانی و مصرف داروهای خاص ار ابتلا به بیماری پیشگیری کنید.
در صورت پاره شدن کاندوم و تماس با مایعات ترشح شده در اندام جنسی فرد مبتلا شما 72 ساعت طلایی در اختیار دارید و می توانید با مراجعه فوری به مراکز بهداشتی و مصرف دارو از ابتلا و انتقال بیماری جلوگیری کنید و با مصرف یک دوره 15 – 30 روزه دارو ، ویروس را از بدن دفع کنید.
احتمال انتقال ویروس اچ آی وی از طریق رابطه جنسی در صورتی که زخم یا خراشی روی پوست بدن یا واژن وجود نداشته باشد حدود 0.1 – 1 درصد است ولی تکرار برقراری رابطه جنسی میتواند تا حدود زیادی این احتمال را افزایش دهد.
احتمال ابتلای زنان به ویروس اچ آی وی در رابطه جنسی بیشتر از احتمال ابتلای مردان است. مادر آلوده به ویروس اچ آی وی در صورتی که تحت درمان قرار بگیرید ، بیماری را به نوزاد انتقال نمی دهد.
