تمام صدا بالا بردن ها در مافیا واقعی است
دیرباز ابتدا در پاسخ به این پرسش که چه میزان، تذکراتی که به بازیگران برای رعایت قوانین مسابقه می دهد و رفتار صریحش در گردانندگی، جدی است و آیا این شیوه تاکنون به دلخوری میان خودش و بازیگران منجر نشده است؟ تصریح کرد: به عنوان کسی که ۹ دست بازیکن شوی مافیا بودم و ۱۵ دست هم گردانندگی آن را بر عهده داشتم، قاطعانه می‌گویم تمام اتفاقاتی که می‌بینید کاملا واقعی است؛ یعنی تمام عصبانیت‌ها، خندیدن‌ها، چالش‌ها، صدا بالا بردن‌ها، ناراحت شدن‌ها و همه چیز در این بازی کاملا واقعی است و هیچ چیز از قبل چیده نشده است. به هر حال خود بینندگان هم باهوش هستند و اگر چیزی مصنوعی باشد متوجه می‌شوند. اساسا ذات رئالیتی شو بر مبنای واقعیت است، به دلیل آنکه اسمش روی آن است، تمام اتفاقات باید یک نمایش واقعی باشد؛ ضمن اینکه آقای سعید ابوطالب هم به عنوان کارگردان با مجموعه‌هایی مثل «رالی ایرانی» و کارهای دیگرش نشان داده که تخصصش در همین زمینه است.
او به صحبتهایش اینگونه ادامه داد: همه اتفاقات در «شبهای مافیا» واقعی است. دقت کرده باشید، اگر شرکت کننده ای از دست دیگری ناراحت شود، اگر ما حدود ۱۰ دقیقه اول از هر قسمت را به همین موضوع اختصاص می‌دهیم؛ یعنی صحبت کردن درباره اتفاقاتی که در قسمت قبلی رخ داده است. بنابراین درباره دلخوری‌ها، گله‌ها، عذرخواهی‌ها، تشکرها و هرچه که هست در همان ۱۰ دقیقه اول از قسمت جدید صحبت می شود. ضمن اینکه مدام یادآوری می‌شود این یک بازی است و در تایمی که با هم بازی می‌کنیم، لذت می‌بریم، ولی در عین حال کاملا جدی بازی می‌کنیم. من هم به عنوان گرداننده در تمام این مدت سعی کردم بازی را کنترل کنم و کاملا جدی برخورد کنم تا بتوانم همه ماجراها را مدیریت کنم.
کامبیز دیرباز در ادامه این گفت وگو درباره تخلفات احتمالی صحبت کرد که در بازی «شبهای مافیا» از سوی شرکت کنندگان رخ می‌دهد و تذکراتی که به آن‌ها داده می‌شود؛ مثل تذکری که در قسمت جدید به سمانه پاکدل مبنی بر اینکه چشم هایش را زود باز کرد داده شد و او نسبت به این اتفاق و حذف از بازی معترض بود.
گرداننده «شبهای مافیا» گفت: به هر حال گرداننده، داور بازی است و داور هم ممکن است نظرش با داور دیگر متفاوت باشد. ضمن اینکه یکسری از قوانینِ بازیِ مافیا، قوانین از پیش نوشته شده و مشخصی است؛ مثل اینکه حرفه‌ای باید هر شب شلیک کند و اگر به همشهری‌اش تیر بزند، بیرون می‌رود اما اگر به مافیا تیر بزند بیرون نمی‌رود و مافیا بیرون می‌رود که این اتفاق دیگر سلیقه‌ای نیست، بلکه مثل دو دوتا چهارتای ریاضی است، اما یکسری اتفاقات سلیقه‌ای است؛ مثل اطلاق نقش که تشخیص آن مستقیما با گرداننده است یا مثل تخلفاتی از جنس همین تخلفی که شما به آن اشاره کردید.
شوخی نداریم
این بازیگر سینما و تلویزیون در ادامه با بیان اینکه در بازی مافیا با کسی شوخی نداریم و تابع قانون هستیم، اظهار کرد: اگر ما می‌گوییم اعضای تیم مافیا بخوابند، یعنی باید بخوابند، شوخی که نداریم و این را ۱۰ بار هم نباید بگوییم. حالا من خودم اوایل کار سه بار این جمله را تکرار می‌کردم ولی خیلی از بینندگان نسبت به این موضوع نقد داشتند که چرا این همه تکرار می‌کنم؛ بنابراین آرام آرام کم کردیم. به عنوان مثال در همین صحنه خاص که به آن اشاره کردید باز هم سه بار گفتیم که اعضای مافیا بخوابند اما در تدوین به دلیل اینکه حوصله تماشاگر سر نرود کوتاهش می‌کنیم. در هر صورت وقتی اعلام می‌کنیم مافیا بخوابند هر کسی که نمی‌خوابد قانون بازی اینگونه می‌گوید که باید از بازی اخراج شود و طبیعی است، کسی که اخراج می‌شود نمی‌خواهد بپذیرد. مثل بازی فوتبال که وقتی یک نفر کارت قرمز بگیرد تا بخواهد از زمین بیرون برود عموما یک تایمی طول می‌کشد و همه اعتراض دارند؛ بنابراین امری کاملا طبیعی است که بازیکن هم نسبت به اخراجش اعتراض دارد ولی ما به عنوان گرداننده و داور در بازی مجبوریم عدالت را رعایت کنیم و قوانین را مو به مو اجرا کنیم، به دلیل اینکه بیننده حق دارد و شوخی ندارد. مافیا یک بازی خیلی جدی است.
مافیا برایم مثل هندوانه دربسته بود
کامبیز دیرباز که پیش از گردانندگی «مسابقه مافیا»، خودش نیز از شرکت کنندگان در بازی بود، سپس با این پرسش مواجه شد که چقدر فکر می کند حضور در چنین برنامه ای، در آینده بازیگری‌اش تأثیرگذار باشد و اساسا این موضوع را می‌پسندد که در حوزه اجرا بماند؟ که پاسخ داد: راستش من خودم را در «شبهای مافیا» در پوزیشن مجری نمی بینم، چون اصلا این کار اجرا نیست و گرداننده مافیا یک توضیحات مختص به خودش و شرح وظایفی دارد که زمین تا آسمان با مجری فرق دارد؛ کما اینکه از روز اول هم آقای سعید ابوطالب به من گفت به هیچ عنوان حتی در یک فریم هم به لنز نگاه نکنم تا اینگونه نباشد که مثل مجریان برنامه ها بخواهیم مستقیم با مخاطب صحبت کنیم. اگر دقت کرده باشید مخاطب من در بازی مافیا فقط همان ۱۲ ـ ۱۳ نفری هستند که در کافه حضور دارند و ما اصلا مستقیم با بیننده صحبت نمی‌کنیم چون اجرا نمی‌کنیم و گردانندگی می‌کنیم؛ بنابراین دو مقوله کاملا متفاوت از هم هستند.
او ادامه داد: درباره اینکه گردانندگی بازی مافیا بخواهد لطمه ای به بازیگری من بزند، لازم است بگویم من در فصل اول مافیا چندین بار از طریق خود آقای ابوطالب که از قبل در «رالی ایرانی» با ایشان کار کرده بودم و او را می‌شناختم، دعوت شدم و چندین بار هم از طریق آقای سعید اسماعیلی که مجری طرح این بازی بود و از دوستانم هم هست، به من محبت کردند اما من هر بار به عناوین مختلف عذرخواهی کردم و به نوعی از زیر این پیشنهاد در رفتم، به دلیل اینکه برایم مثل یک هندوانه دربسته بود.
این بازیگر در تکمیل همین بحث تاکید کرد: اوایل کار هیچ تصوری از بازی مافیا نداشتم و شاید از یکسری مسائل نگران بودم، مثل همین موضوعی که شما به آن اشاره کردید و اینکه حضور در این بازی با جایگاه بازیگری ام منافات داشته باشد. به هر حال مردم به همان اندازه که به عنوان یک بازیگر به من لطف دارند، از من انتظار هم دارند، ولی وقتی فصل اول را دیدم، نه تنها مافیا دیگر برایم هندوانه دربسته نبود، بلکه برایم به شدت جذاب شده بود. کما اینکه برای خیلی از بینندگان هم بازی جذاب شده بود و تازه از فصل دوم که در جزیره کیش حضور داشتیم، مخاطبانش بالا رفته بود و استقبال زیادی از برنامه شده بود. تمام این صحبت ها، اعداد و ارقام داشت و من از خودم نمی‌گویم. ما هر قسمت در فصل سوم رکورد واچ تایم یا همان رکورد دیده شدن آنلاین را می‌شکستیم، بنابراین وقتی شویی به این گرمی و جذابی داریم من خودم به عنوان یک بیننده خیلی دوستش دارم. با خودم گفتم چراکه نه، حتما خودم هم در آن شرکت می کنم تا بتوانم در کنار کاری که با رفقایم می‌کنم، لذت هم ببرم؛ بنابراین به نظرم حضور در این برنامه اصلا و ابدا دخلی به بازیگری ندارد و لطمه‌ای هم به آن نمی‌زند، حتی چه بسا می‌تواند تکمیل‌کننده همدیگر هم باشد.
اگر گرداننده بودم حداقل خودم را سه بار اخراج می کردم
گرداننده «شب های مافیا» همچنین در پاسخ به پرسشی دیگر مبنی بر اینکه حضور در مقام شرکت کننده، چقدر به گردانندگی بهتر این بازی کمک کرد؟ به ایسنا گفت: قطعا حضور من به عنوان شرکت‌کننده، بر گردانندگی ام تأثیر گذاشته است. وقتی من ۹ دست بازیکن بودم، روی همان صندلی‌ها نشستم و بازی را دیدم، بالا و پایین‌ها و لحظات مختلف بازی را مشاهده کردم، پس مسلما مسلط تر بودم و فکر می‌کنم اینکه خود گرداننده به بازی مسلط باشد، یک حُسن است. اینکه گرداننده خودش بازی را بلد نباشد و بخواهند در گوشش از بیرون دیکته کنند، یک بحث دیگر است. ولی من زمانی که در قامت گرداننده بازی ایستادم، خودم بازی را بلد بودم و تا فینال فینالیست‌ها هم پیش رفته بودم به همین خاطر تمام زیر و زبر بازی را بلد بودم. به عنوان مثال وقتی بعدها یکسری مسائل را در بازی های مربوط به خودم می‌دیدم و از زاویه گرداننده به آن نگاه می‌کردم، جا دارد بگویم شاید خودم و افرادی مثل سام درخشانی و خداداد را نه یک بار بلکه سه ـ چهار بار اخراج می‌کردم؛ چون ما خیلی بی قانونی می‌کردیم و در جاهایی پانتومیم بازی می‌کردیم و کسی هم به ما تذکر نمی‌داد و ما کار خودمان را می‌کردیم.
دیرباز سپس به رفتار صریحش در بازی مافیا به عنوان گرداننده اشاره کرد و گفت: در زمان دفاعیه، ما کلی اَکت اضافه داشتیم؛ در صورتی که قانون بازی این طور است که این اتفاق نباید بیفتد. خودم از روز اولی که به عنوان گرداننده وارد مافیا شدم از آقای ابوطالب خواهش کردم که به من اجازه بدهد مقابل بی‌نظمی ها را بگیرم که ایشان هم به من گفت مختاری و من از جمع‌آوری موبایل و ساعت‌های هوشمند شروع کردم تا همان طور که دیدید حق رأی گرفتن در دفاعیه. به هر حال سعی کردم قوانین بازی را رعایت کنم، البته در مورد بی‌انضباطیِ بچه‌ها در حرف زدن، جاهایی بالاخره عمد خود آقای ابوطالب به عنوان کارگردان این بود که کمی شُل بگیریم. مخصوصا در مورد بازیکن‌های خوش نمک و بامزه‌ای مثل مهران غفوریان و دیگر کمدین‌ها که می‌گفت کمی کوتاه بیایید که نمک برنامه هم حفظ شود، چون به هر حال این بازی یک شو است. ما نمی‌خواهیم خیلی هم به خشکی بازی‌های مافیای کافه‌ای باشیم. به همین خاطر این موضوع لحاظ شده بود و ما سعی کردیم قانون را رعایت کنیم و در عین حال جذابیت خوش نمکی شو را هم حفظ کنیم.
صاحبان اصلی مافیا مردم هستند
او در ادامه در توضیحاتی تکمیلی درباره کلیت حضورش در «شبهای مافیا» و تجربه ای که به عنوان گرداننده در این بازی کسب کرده است، گفت: به هر حال برای کسی که تجربه اولش است که می‌خواهد کاری را انجام دهد، آزمون و خطا وجود دارد و به فیدبک نیاز است. وقتی من اجرا می‌کنم، باید ابتدا خودم و سپس مخاطب هر دو فیدبک داشته باشیم تا بتوانم کم کم خودم را اصلاح کنم، اما من با توجه به اینکه هیچ گونه تجربه‌ای در زمینه گردانندگی مافیا نداشتم، به هر حال این ریسک را کردم و پیشنهاد را پذیرفتم ولی متأسفانه از روی بدشانسی، فرصت فیدبک گرفتن نداشتم. یعنی ما ۱۵ دست مافیای فصل سوم را که بینندگان عزیز در طول تقریبا چهار ماه تماشا کردند، در پنج روز ضبط کردیم و هنوز آن زمان ارشا اقدسی عزیز زنده بود که بازی را شروع کردیم و هفته به هفته پخش می شد؛ بنابراین در فصل ۴ تازه فیدبک گرفتم و نظر مخاطب را می‌دیدم.
کامبیز دیرباز اظهار کرد: معتقدم مردم عزیز صاحبان اصلی این برنامه هستند و باید از نظراتشان استفاده کنم و بخواهم خودم را اصلاح کنم تا پخته‌تر شوم؛ بنابراین تمام این ۱۵ قسمتی که بینندگان تماشا کردند بدون هیچ گونه فیدبکی بود و پشت سر هم ضبط شده بود و من این فرصت را نداشتم که بخواهم خودم را از بیرون ببینم و اصلاح کنم. امیدوارم اگر عمری باقی باشد و بخواهم در فصل جدید در خدمت دوستان باشم، بتوانم همه چیزهایی که عزیزان بیننده چه به صورت خصوصی و چه کامنت و چه به شکل عمومی به گوش ما و کارگردان برنامه رساندند را لحاظ کنم که خیلی از آن‌ها هم واقعا به حق بودند و بینندگان حق دارند. ما باید به عنوان خدمت‌گزار مردم آن‌ها را رعایت کنیم و ان شاءالله هم می‌کنیم.
کامبیز دیرباز در پایان گفت‌وگوی خود درباره اینکه آیا قرار است در قسمت جدید به عنوان گرداننده در مسابقه «شب های مافیا» حضور داشته باشد؟ خاطرنشان کرد: روال کار این طور است که با اسپانسر یا حامی مالی برنامه ابتدا به توافق می‌رسند، قرارداد می‌بندند و سپس با عوامل صحبت می‌شود که گرداننده هم یکی از همان عوامل است؛ بنابراین الان پاسخی برای این پرسش نه تنها من بلکه هیچ یک از دوستان و همکاران «شبهای مافیا» نمی‌توانند داشته باشند تا زمانی که با اسپانسر برنامه به توافق برسند.
