این بازیگر شناخته شده که این اواخر برای محرم سال ۱۴۰۰ در سریال «در کنار پروانه‌ها» ایفای نقش کرد در گفتگو با خبرنگار ما در پاسخ به این سوال که آیا پذیرفتن نقش «گیلسو» و بازی در این سریال به دلیل لوکیشن و فضای جذاب بود یا دلیل دیگری داشت اظهار کرد: تنها به خاطر معنویت، که همان قرآن و امام حسین (ع) است، در این سریال به ایفای نقش پرداختم و جز این هیچ دلیل دیگری نداشتم چراکه این سریال برای محرم ساخته شد و روی آنتن رفت.
این بازیگر در این خصوص که کار کردن با کارگردان سریال «در کنار پروانه‌ها»، داریوش یاری که مشخصا در آثارش بیشتر زندگی جریان دارد و لوکیشن و موقعیت را به رخ می‌کشد، چگونه بود؟ گفت: داریوش یاری کارگردان بسیار خوبی هستند و در طول مدت زمان بازی، راهنمایی‌هایی که از سوی ایشان به من و بازیگران می‌شد بسیار راهگشا و کمک حال بود و گاهی ممکن بود با همان راهنمایی کوتاه مسیر درست‌تری پیش‌روی بازیگران قرار بگیرد و شکل و حال داستان بهتر می‌شد. من شخصا کار با این کارگردان را دوست داشتم.
معصومی درباره نقش و تصمیمش به عنوان یک مادر در سریال و با توجه به بازی تاثیرگذاری که از لحاظ روحی و روانی داشت بیان کرد: اصولا زمانی که با یک پروژه قرارداد می‌بندم و نقشی را می‌پذیرم درست از لحظه‌ای که شروع به فعالیت می‌کنم و وارد صحنه می‌شوم سعی دارم با نقش همذات پنداری کنم و خودم را جای کاراکتر بگذارم.
در این سریال کاراکتر مادر قاتل فرزند خود را می‌شناسد، اما با تمام خطا‌ها باز هم او را می‌بخشد و در یک اتفاق قلب فرزند خود را در سینه او قرار می‌دهد و با او زندگی می‌کند.
بازیگر «رگبار» در پاسخ به این سوال که داستان زندگی شخصیت‌های خاکستری در این سریال با قضاوت‌های متفاوتی از سوی مخاطب تفسیر می‌شود آیا به فضای شعارگونه در سریال‌ها نقد دارید یا با آن‌ها موافق هستید؟ خاطرنشان کرد: در این سریال تا جایی که یادم می‌آید هیچ نوع شعاری وجود نداشت به همین دلیل است که من بازی در این سریال را پذیرفتم. در این داستان فقط یک فرد نزول خور وجود داشت که تمامی روستا را اجیر خود کرده بود که چنین افرادی در زندگی عادی و روزانه وجود دارند و ما شاهد آن‌ها هستیم.
پروانه معصومی در پایان و در این خصوص که چه برنامه‌ای تا پایان سال دارد؟ تاکید کرد: به هیچ عنوان در هیچ پروژه‌ای حاضر نمی‌شوم و هیچ برنامه‌ای تا تمام شدن سال ندارم به این خاطر که بسیار خسته هستم و بیشترین خستگی هم به لوکیشن‌های دور لاهیجان بر می‌گردد و فعلا پذیرای هیچ کاری نیستم.
