اسب سرکش غرور کودکانه در برهوت نگاهشان دیدنی است که با تلخ‌اند در هیاهو ازدحام جمعیت این‌سو آن‌سو می‌دوند.
انگار منتظرند تا دستان مهربان و نوازشگر گره‌گشای سردی فاجعه و بی‌رحمی طبیعت شود، شاید که گرمای مهر و نوع‌دوستی انسان‌های نیکوکار خاطرات سیاه سیل را از ذهنشان پاک کند.
مائده، کودک هفت‌ساله پل‌دختری که خانه‌اش در سیل اخیر ویران‌شده و مختصر اسباب‌بازی‌اش را آب برده دیگر وسیله‌ای برای بازی و سرگرمی ندارد.
او چند روز است بی‌قرار عروسک، دلش هوای بازی می‌کند و برای فراموشی غم‌های درونش به بوستان ولایت تنها مکان تفریحی در امان مانده از سیل شهرپناه می‌آورد.
بوستان ولایت پل‌دختر هرروز عصر تا پاسی از شب محل حضور نوباوگان و نوجوانانی است که سیل اخیر شادی و نشاط کودکانه‌شان را خود برده و غم و آلام روحی سراسر وجودشان را فراگرفته است.
سیل در کنار زیان‌های اقتصادی و مالی و آسیب بسیار به بخش‌های گوناگون شهری و روستایی پل‌دختر پیامدهای ناگوار اجتماعی و عوارض روحی و ذهنی فراوان به دنبال داشته است.
بر پایه پژوهش‌های علمی و مطالعات میدانی، پس از وقوع حوادث طبیعی نظیر سیل و زلزله موضوع بهداشت روانی آسیب دیدگان و تأثیرات روحی حوادث این‌چنینی در کودکان حتی بزرگ‌سالان موضوعی است که از اهمیت بسزا و خاص برخوردار است.
در بسیاری از موارد، آسیب‌های روحی ناشی از حوادث طبیعی آن‌چنان عمیق، گسترده و دامنه‌دار است که برای محو آنها و بازگشت افراد به شرایط روحی و ذهنی پیش از بحران به سال‌ها زمان و برنامه‌های روان‌درمانی و بهداشتی نیاز است.
با وجود بسیج امکانات دستگاه‌های مختلف اجرایی کشور حتی به‌کارگیری توان انسانی، فنی و تجهیزاتی نیروهای مسلح در امدادرسانی به آسیب دیدگان حوادث طبیعی بویژه سیل استان‌های مختلف در حوزه مدیریت بحران و بازسازی ویرانی‌ها، در مقابل
به برنامه‌های روان‌شناختی و بهداشت روانی آسیب دیدگان پرداخته نشده یا اگر اقدامی شده در حد و اندازه بسیار محدود و ناچیز بوده است.
این یعنی آنکه سیاست‌گذاری‌های کلان اقتصادی، بهداشتی و اجتماعی در مواجهه و برخورد با حوادث و بلایای طبیعی کشور تنها منحصر و معطوف به پیامدهای جسمانی و عوارض مالی آنها بوده است.
در سیل گذشته پل‌دختر به‌عنوان یکی از مناطقی که بیشترین خسارت اقتصادی و مالی متحمل شد در کنار خرابی‌های مالی و جنبه عینی قضیه، مردم بویژه کودکان و خردسالان به علت شرایط سنی و عدم درک، تجربه و باور سختی‌های این حادثه شدید هنوز در شوک و بحران روحی بسر می‌برند که برای کاهش آلام آنان نیاز به مداخله بیشتر و بهتر روان‌پزشکی و خدمات بهداشت و سلامت روان است.
کودکان به‌عنوان آسیب‌پذیرترین گروه جامعه در برابر بحران‌های روحی ناشی از حوادث طبیعی محتاج حمایت‌های ویژه بهداشتی روانی‌اند که به این منظور لازم است مراکز حمایت پزشکی و بهداشت روانی، خدمات مشاوره‌ای و مداخله در بحران‌های طبیعی به آنان ارائه شود.
سیل اخیر پل‌دختر به‌عنوان یکی از بلایا و حوادث طبیعی که خسارت‌های مادی و معنوی هنگفت و سنگین بر جا گذاشت در کنار خرابی‌های بسیار در حوزه‌های زیرساختی و مسکونی و امکانات مالی از لحاظ روانی نیز بیشترین آسیب‌های روحی و اجتماعی را متوجه کودکان و نوجوانان کرده است.
کودکان و نوجوانان پل‌دختر در شرایط کنونی پس از بحران بیش از هر کمک دیگری نیازمند خدمات سلامت روان هستند.
برای تحقق و دریافت این خدمات حضور و تقویت استقرار نیروهای متخصص روان‌پزشک، روانشناس و مشاوران توانمند برای مداخله در بحران و راه‌اندازی مراکز سلامت بهداشتی روان‌شناختی در کانون‌های شهری و روستایی بسیار ضروری و لازم است.
همهمه و جیغ‌وداد نوباوگان پل‌دختری که سیل خانه و اسباب زندگی خانواده‌شان را به کام بلعید این روزها سینه خاک گرفته آسمان پر گردوغبار شهر را می‌شکافد و گم می‌شود.
مائده دختربچه نحیف و تکیده پل‌دختری هنوز غرق رؤیاست و به‌روزهایی می‌اندیشد که با پدر، مادر و برادر و خواهر بزرگ‌ترش زیر سقف خانه جدید و آسمان آبی شهرش بدون راحت و بدون دغدغه روحی و فکری زندگی می‌کند.
در سیل نیمه نخست فروردین جاری 11 هزار خانه شهری و روستایی پل‌دختر خسارت کلی و جزئی دید.
سیل پل‌دختر با وجود آسیب‌های کلان به بخش‌های مسکونی، تجاری، کشاورزی، زیرساختی و... به علت هشدارهای قبلی هواشناسی و آمادگی دستگاه اجرایی و مدیریت بحران تنها دو قربانی گرفت.
