علائم این بیماری از هر فردی به فرد دیگر کاملا متفاوت است، اولین بار جک پارکینسون پزشک انگلیسی این بیماری را در سال ۱۸۱۷ تشریح کرد که پس از آن بیماری با نام او شناخته شد.
بیماری پارکینسون به طور عمده، باعث اختلالات حرکتی و عدم تمرکز در انجام حرکات در قسمت‌های مختلف بدن می‌شود. لرزش،کندی حرکات و سفتی اندام‌ها سه نشانه اصلی این بیماری هستند. با پیشرفت این بیماری، برخی از افراد مبتلا به پارکینسون دچار زوال عقل می‌شوند.
به گفته دانشمندان در سال ۲۰۲۰ میزان مبتلایان رسمی به بیماری پارکینسون در جهان ۶ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر برآورد شده است که پیش بینی می‌شود در سال ۲۰۲۱ این تعداد به دو برابر نیز برسد.
در ادامه به بررسی ۵ باور غلط و رایج میان مردم در رابطه با بیماری پاکینسون می‌پردازیم که از نظر دانشمندان رد شده اند.
۱. پارکینسون تنها بر حرکت تأثیر می‌گذارد
درست است که پارکینسون به عنوان یک بیماری اختلال حرکتی شناخته می‌شود، اما با این حال اغلب افراد در گیر با این بیماری علائم غیر حرکتی را تجربه می‌کنند حتی در برخی از موارد اختلالات غیر حرکتی قبل از اختلالات حرکتی بروز می‌کنند. این علائم غیر حرکتی می‌تواند شامل اختلال شناختی یا زوال عقل، افسردگی و اضطراب، اختلال در خواب، درد، بی اختیاری ادرار و مدفوع باشد.
۲. رعشه همیشه نشان دهنده پارکینسون است
لرزش بدن شناخته شده‌ترین علامت بیماری پارکینسون است. اما این علامت می‌تواند نشانه‌ای از بیماری‌های عروقی و روانی یا حتی دستگاه ایمنی بدن باشد که ربطی به پارکینسون ندارد. پس به طور کلی می‌توانیم بگوییم هر لرزشی در بدن نشانه پارکینسون است. به گفته دانشمندان حدود ۲۰ درصد از مبتلایان به پارکینسون رعشه را تجربه نکرده اند.
۳. پارکینسون کشنده است
این یک تصور غلط است. پارکینسون مانند حمله قلبی کشنده نیست. افراد مبتلا به پارکینسون می‌توانند عمر طولانی داشته باشندو بیماری خود را تا پایان عمر کنتر کنند.اگرچه پارکینسون بیماریی کشنده نیست، اما ممکن به دلیل اختلالات حرکتی خطر سقوط و زمین خوردن را در مبتلایان افزایش می‌دهد. زمین خوردن‌های جدی می‌تواند با آسیب رساندن به قسمت‌های حساس بدن و ایجاد عفونت بسیار کشنده باشند.
خطر کشنده دیگری که این بیماران را تهدید می‌کند ابتلا به ذات و ریه است. مبتلایان پارکینسون به دلیل مشکل در بلع کامل غذا ممکن است به ذات ریه مبتلا شوند.
۴. پیشرفت سریع بیماری پارکینسون
برخی از مردم بر این باورند که بیماری پارکینسون همانند ام اس ممکن است به سرعت پیشرفت کند. اما تحقیقات نشان داده است که علائم پارکینسون به کندی بروز می‌کنند و کاهش و افزایش میزان هورمون دوپامین نیز بر سرعت گسترش این بیماری بسیار موثر است.
۵. درمان فقط برای مدت کوتاهی جواب می‌دهد
اگرچه تا کنون هیچ درمان قطعی برای بیماری پارکینسون شناخته نشده است، اما دارو‌ها یی وجود دارند که می‌توانند به افراد در مدیریت این بیماری کمک کنند.
امروزه از دارو‌هایی در درمان پارکینسون استفاده می‌شود که می‌تواند سطح هورمون دوپامین را در بدن افزایش داده و برای مدت زیادی از پیشرفت این بیماری جلو گیری کند و تا حدود زیادی شرایط زندگی مساعد را برای بیمار فراهم کند.
دانشمندان مهمترین عوامل پیشگیری از پارکینسون را تغذیه سالم و ورزش می‌دانند.
