از مواد غذایی گرفته تا پوشاک و دارو همه و همه به خدمات حملونقل متصل هستند و اختلال در هر کدام از سیستم‌های جابه‌جایی می‌تواند یک جامعه را به طور کامل مختل کند. درست مانند اتفاقی که در ۲۶ آذر سال ۱۳۶۱ در بنادر ایران افتاد و تبدیل به یک معضل بزرگ شد؛ حدود صد کشتی با کالاهای ضروری در انتظار تخلیه بار بودند و شرایط به واسطه جنگ تحمیلی به قدری حساس بود که هر لحظه غفلت می‌توانست خسارات جبران‌ناپذیری به بار آورد؛ تا اینکه اتحاد مردم ایران بار دیگر اتفاق بزرگی را رقم زد و تمامی بارها با کمک آنها و کامیون‌دارانی که داوطلبانه حاضر شده بودند به موقع تخلیه شدند. بعدها همین روز به عنوان روز ملی حملونقل در تقویم رسمی کشور ثبت شد.
ضمن تبریک این روز، از شما می‌خواهیم با ما همراه شوید تا مروری داشته باشیم بر تاریخچه این صنعت در ایران و نقشی که اسنپ در آن برعهده دارد.
از دختر مظفرالدین شاه تا اسنپ
شاید برایتان جالب باشد که بدانید فخرالدوله، نهمین دختر مظفرالدین شاه، اولین کسی بود که به فکر راه‌اندازی تاکسی در ایران افتاد و در سال ۱۳۲۵ قمری با خرید ۱۰ دستگاه اتومبیل فورد، تاکسیرانی را در ایران بنا گذاشت. وقتی صحبت از حملونقل در ایران می‌شود پای بلژیکی‌ها به میان می‌آید کسانی که همزمان با افزایش جمعیت واگن‌های اسبی را وارد ایران کردند و نقش مهمی در تغییر شیوه حملونقل در ایران داشتند. اما نقش بلژیکی‌ها به اینجا محدود نشد و اولین اتوبوس را هم یک تاجر بلژیکی وارد ایران و شهر رشت کرد. باورش کمی سخت است اما ۱۱۱ سال بعد از تلاش‌های دختر مظفرالدین شاه، امروز تنها به واسطه اپلیکیشن اسنپ روزانه بیش از یک میلیون و دویست هزار سفر انجام می‌شود و مردم در حالیکه در خانه‌هایشان نشسته‌اند می‌توانند با استفاده از گوشی‌های همراهشان درخواست سفر دهند و در کوتاهترین زمان به مقصدشان برسند.با اسنپ برویم به کره ماه!
همان طور که اشاره شد صنعت حملونقل ارتباط تنگاتنگی با زندگی روزمره دارد و شاید به همین دلیل است که پیشرفت تکنولوژی در این صنعت خیره‌کننده است. حتی امروز هم انتظارات زیادی نسبت به پیشرفت صنعت حملونقل وجود دارد به شکلی که بتوان با کمترین آسیب به محیط زیست به دورترین مقاصد رسید. چشم‌انداز ما هم در اسنپ دستیابی به سرزمینی آرمانی است که در شهرهای کوچک و بزرگ آن خبری از انبوه خودروهای تک‌سرنشین نیست. تردد در خیابان‌های آن حتی در ساعات اوج ترافیک هم طاقت‌فرسا نیست و تابلوهای شاخص کیفیت هوا همیشه به رنگ سبز هستند. با کاهش خودروهای شخصی بلااستفاده بحران‌های ترافیک و آلودگی هوا کاهش پیدا می‌کند و نیاز به پارکینگ و جای پارک کم می‌شود. به این ترتیب می‌توان پارکینگ‌ها را به فضای سبز و مکان‌های تفریحی و فرهنگی تبدیل کرد. امیدواریم این چشم انداز با تلاش تک تک ما به زودی به واقعیت بپیوندد. به نظر شما با توجه به تحولات تکنولوژی فرزندان ما در آینده چه تغییراتی را در حملونقل شاهد خواهند بود؟ آنها می‌توانند از زمین تا کره ماه را با اسنپ طی کنند؟!
