وی درباره عدم وجود برنامه مناسب برای تولید محصولات حجاب بیان کرد: متاسفانه برای این حوزه، زیرساخت مناسب و برنامه مشخصی وجود ندارد. انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب، که درحوزه تولید پوشش‌های عفیفانه فعالیت دارند، برای تمام بانوان کشور کافی نیست. از بین ۸۰ میلیون جمعیت، ۴۰ میلیون خانم وجود دارد که از این تعداد، ۳۰ میلیون نفر، بانوان بزرگسال هستند. محصولات تولیدی ۱۰۰ الی ۳۰۰تولید کننده، حداکثر یک سوم این جمعیت ۳۰میلیون نفره را پوشش می‌دهد.
وی ادامه داد: محصولات حجاب، نیاز اصلی جامعه اسلامی است. در زمانی که حجاب مورد هجمه افراد مختلف قرار گرفته و سازمان‌ها هم هیچ حمایتی از این پوشش نمی‌کنند، افول در این حوزه شکل می‌گیرد.
تولیدی‌هایی که صورت خود را با سیلی سرخ نگه داشته اند
وی درباره مشکلات اقتصادی این حوزه بیان کرد: به منظور تولید ملزومات حجاب، بهتر است معافیت مالیاتی برای تولیدکنندگان در نظر گرفته شود. متاسفانه تولیدی‌ها با سیلی صورت خود را سرخ نگه داشته اند. این صنف نیاز دارد که محصولات حجاب جزو کالا‌های فرهنگی به حساب آورده شود.وی افزود: دلیل اینکه ما تولیدکنندگان تقاضا کردیم که محصولات حجاب به عنوان کالای فرهنگی تصویب شود، کمک در راستای مکان تولید، بیمه، مالیات و تسهیلات بود. زیرا در صورتی که حجاب، کالای فرهنگی حساب‌شود، زمینه‌ای برای تعلق تسهیلات ایجاد میشود.
وی درباره تهاجم فرهنگی دشمن از این موضع بیان کرد: مقام معظم رهبری در سال ۱۳۸۴ یکی از مواضع تهاجم فرهنگی دشمن را در زمینه لباس دانستند.
وی درباره دغدغه تولیدکنندگان گفت: کار تولیدی کاری اقتصادی است، اما به هیچ عنوان از آن حمایت نمی‌شود. اکثر تولید کنندگان کسانی هستند که دغدغه فرهنگی دارند. اما وقتی نقدینگی ندارند، نمی‌توانند این کار را ادامه دهند.
وی ادامه داد: از موارد عدم حمایت می‌توان به افزایش مالیات در ۱۶ ماه اخیر در دوران کرونا اشاره کرد. غیر از مالیات مشکل بیمه و سکوی فروش از جمله دغدغه‌های تولید کنندگان محصولات حجاب است.
واردات لباس، نتیجه تعطیلی کارگاه‌های تولیدی
وی درباره زمینه اشتغال در این حوزه بیان کرد: لازم به ذکر است، بیشترین و بهترین زمینه اشتغال افراد را می‌توان در نساجی پوشاک ایجاد کرد. اما متاسفانه تولیدکنندگان این حرفه زیر فشار هستند. افزایش فشار اقتصادی موجب تعطیلی کارگاه آن‌ها شده و افرادی که به عنوان خیاط، برشکار و ... در این حوزه مشغول به کار هستند، کار خود را رها می‌کنند. این موجب میشود که لباس از کشور‌های خارجی مانند تایلند و چین وارد کشور شود.وی افزود: متولیان این صنف از حمایت از تولیدکنندگان دم می‌زنند، اما از طرف اداره مالیات، نه تنها تخفیفی داده نشده، بلکه ۱۴ درصد بر مالیات افزوده شده است.
سیاست‌های ضد اشتغال در کشور
متاسفانه یکسری سیاست ضد اشتغال و رشد تولید در کشور ما است. کارگروه مد و لباس در اصل برای ساماندهی حجاب بانوان ایجاد شده است. این کارگروه برای اینکه متولی پوشاک کشور باشد، بهتر بود از اتحادیه و مجامع امور صنفی پوشاک که در راس آن‌ها اتاق اصناف تهران قرار دارد، مطالبه گری می‌کرد. متاسفانه برای تعیین اعضای این کارگروه، از تولیدکنندگان این حوزه استفاده نکردند.تصویب محصولات حجاب به عنوان کالای فرهنگی، راه حل این مشکل
سلیمانی اظهار کرد: به عنوان تولید کننده محصولات حجاب، پیشنهاد من برای اصلاح این موضوع در زمینه لباس بانوان، تصویب محصولات حجاب به عنوان کالای فرهنگی است.او ادامه داد: اگر میخواهید کشور در حوزه تولید لباس عفیفانه، تحت تاثیر بیگانگان قرار نگیرد و آنان برای ما ذائقه سازی نکنند، تولید کننده محصولات حجاب باید به عنوان تولیدکننده کالای فرهنگی شناخته شود. همچنین باید معاف از مالیات شده و مزایایی به آن تعلق گیرد. در این صورت است که هر کسی فارغ از داشتن یا نداشتن دغدغه فرهنگی، به سمت تولید محصولات حجاب حرکت می‌کند.
وی بیان کرد:امید است انتخابات آینده، زمینه‌ای شود تا مسئولین، به درد دل تولیدکنندگان این حوزه گوش فرا دهند و راه چاره‌ای بیندیشند.
