حسین رضازاده : فدراسیون وزنه‌برداری در مورد ناکامی کیانوش و سهراب توضیح دهد

سهمیه های وزنه برداری برای حضور در المپیک توکیو در حالی نهایی شد که برخلاف تمام امیدواری ها سهراب مرادی و کیانوش رستمی نتوانستند وارد فهرست المپین ها شوند و این یعنی برگزاری مسابقات وزنه برداری المپیک توکیو در غیاب دو قهرمان المپیک ریو!
حسین رضازاده که خود طلای المپیک ۲۰۰۰ سیدنی و ۲۰۰۴ آتن را در اختیار دارد با تاکید بر اینکه المپیک جای بزرگان است، می گوید که فدراسیون وزنه برداری باید پاسخگوی ناکامی کیانوش رستمی و سهراب مرادی در کسب سهمیه باشد به خصوص با توجه به تمام حمایت هایی مالی و معنوی که از طرف کمیته ملی المپیک وزارت ورزش شد.
وی در گفتگو با خبرگار مهر با اشاره به روند کسب سهمیه المپیک در وزنه برداری گفت: وزنه برداران باید در چند دوره مسابقات جهانی، آسیایی و انتخابی شرکت کنند تا بتوانند به رکورد و رنکینگ لازم برای المپیکی شدن برسند. همین پروسه سخت و طولانی منجر غربال تدریجی وزنه برداری و اعزام بهترین آنها به المپیک می شود.
ملی پوش پیشین وزنه برداری ایران با بیان اینکه المپیک جای بزرگان است، تاکید کرد: با این روال و روندی که برای کسب سهمیه در وزنه برداری تعریف شده، صرف حضور در المپیک خود یک افتخار است اگرچه وزنه برداری ایران به مدال آوری در این رویداد عادت کرده است به خصوص با قهرمانی هایی که در ادوار گذشته این بازی ها داشته است.
رضازاده در پاسخ به این پرسش که «در مورد علی هاشمی و علی داودی که نمایندگان وزنه برداری ایران در المپیک هستند چقدر امیدواری به کسب مدال وجود دارد؟»، گفت: اصلا در جریان برنامه ها و وضعیت این دو نفر نیستم تا بتوانم ارزیابی دقیقی از عملکرد آنها داشته باشم. به هر حال مدال گرفتن در المپیک راحت نیست اما دعا می کنیم نمایندگان ایران با برنامه راهی توکیو شوند و و بتوانند مدال بگیرند.
قهرمان پیشین وزنه برداری ایران و جهان در مورد کیانوش رستمی و سهراب مرادی و دلیل ناکامی آنها از کسب سهمیه نیز گفت: آنچه مسلم است سهراب مرادی به خاطر مصدومیتی که طی یکی دو سال گذشته گریبانگیرش شد نتوانست به سهمیه برسد، کیانوش رستمی هم به موقع برای مسابقات جهانی سوئیس ثبت نام نشد و به همین دلیل نتوانست از این رقابت ها برای دستیابی به امتیاز المپیک استفاده کند. در سایر رویدادهای گزینشی هم عملکرد خوبی نداشت.
وی در همین رابطه تاکید کرد: البته این ظاهر قضیه است. اینکه چه عواملی منجر به ایجاد چنین شرایطی برای این دو وزنه بردار کشورمان شد، موضوعی است که فدراسیون وزنه برداری باید به آن پاسخ دهد. این فدراسیون باید توضیح دهد و مشخص کند که چرا با وجود این همه هزینه ای که برای کیانوش رستمی و سهراب مرادی شد و امکاناتی که از طرف وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک مهیا شد، چنین نتیجه ای به دست آمد.
رضازاده تاکید کرد: وزنه برداری جزو افتخارات کاروان ورزش ایران در ادوار مختلف بازی های المپیک بوده است. همیشه بار مدال آوری کاروان های اعزامی ایران روی دوش وزنه برداری، کشتی و تکواندو بوده است. انتظار می رفت این رشته در این دوره بازی های المپیک هم با حضور کیانوش رستمی و سهراب مرادی شانس مسلم مدال آوری باشد اما چرا در نهایت این دو وزنه بردار با همه اسم و رسمی که دارند نتوانستند وارد المپیک شوند؟ فدراسیون باید در این زمینه توضیح دهد.
قهرمان مسابقات وزنه برداری در المپیک سیدنی و آتن در بخش پایانی این گفتگو تاکید کرد: در مورد علی هاشمی و علی داودی و شایستگی هایی که برای کسب سهمیه داشتند، هیچ صحبتی نیست. خود من هم حضور در میادین مختلف از نوجوانی و جوانی شروع کردم. این دو نفر هم باید از یک جایی حضور در المپیک را آغاز می کردند. صحبت من در مورد کیانوش رستمی و سهراب مرادی است، آنها قهرمان المپیک و رکوددار جهان هستند که از کسب سهمیه بازی های ۲۰۲۰ بازمانده اند. نباید از کنار این مسئله به راحتی گذشت.