این بازیکن ۳۰ اسفندماه سال گذشته با قهرمانی در آسیای میانه مجوز حضور در این دوره بازی های المپیک را به دست آورد. در همین رقابت ها نوشاد عالمیان با متحمل شدن شکست برابر برادرش نیما در مرحله نیمه نهایی از دستیابی به سهمیه بازماند.
او امیدوار بود بتواند از طریق رنکینگ جهانی به المپیک راه یاید اما با وجود در اختیار داشتن رنکینگ یازدهم المپیک نتوانست به این مهم دست یابد. این در حالی است که نوشاد عالمیان دو دوره متوالی در بازی های المپیک لندن و ریو حضور داشت و به عنوان نفر اول تنیس روی میز ایران در رنکینگ جهانی هم امید زیادی به المپیکی شدن دوباره او وجود داشت اما در نهایت ناکامی در مسابقات گزینشی و عدم دستیابی به حد نصاب لازم در رنکینگ جهانی او را از این مهم بازداشت.
نوشاد عالمیان در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: مثل همیشه آماده بودم و با شرایط خوبی هم در مسابقات انتخابی شرکت کردم، حتی در رقابت های «کانتندر» و «استار کانتندر» از عملکرد خودم راضی بودم چون مقابل بازیکنان بزرگی نتیجه گرفتم اما تغییر قوانین جهانی همه معادلات من را به هم زد.
وی با اشاره به قوانینی که فدراسیون جهانی تنیس روی میز برای تعیین بازیکنان شرکت کننده در دوره جدید المپیک وضع کرده، ادامه داد: به خاطر این قوانین پیچیده و عجیب برای نخستین بار تعداد شرکت کنندگان در دیدارهای انفرادی مردان و بانوان المپیک یکسان نیست، در بخش مردان ۶۵ بازیکن و در بخش بانوان ۷۰ بازیکن حضور دارند. در صورتی که اگر تعداد شرکت کنندگان در بخش مردان هم ۷۰ نفر بود من هم صاحب سهمیه می شدم.
«شاید اگر شما دیدار نیمه نهایی رقابت های گزینشی المپیک در آسیای میانه را به نیما واگذار نمی کردید، کار به رنکینگ جهانی و محاسبات فدراسیون جهانی کشیده نمی شد. ضمن اینکه برخی هم معتقدند نوشاد آن دیدار را به عمد واگذار کرد به این امید که از رنکینگ جهانی سهمیه بگیرد» نوشاد عالمیان در واکنش به این موضوع گفت: تساوی در تنیس روی میز معنی ندارد، هر دیدار یک برنده دارد و یک بازنده، دیدار نیمه نهایی آسیای میانه هم از این قضیه مستثنی نبود.
وی افزود: نیما در آن بازی خیلی خوب کار کرد. در کل او مقابل من همیشه با انرژی و قدرت بیشتری بازی می کند. شاید هم دلیلش این است که من و نیما سال هاست حریف تمرینی یکدیگر هستیم و خیلی خوب به نقاط ضغف و قوت هم اشراف داریم. اما به هر حال آن بازی هم می توانست فقط یک برنده داشته باشد. اگر من برنده می شدم و به فینال می رفتم، احتمال المپیکی شدنم بود؛ همان طور که نیما توانست بعد از پیروزی برابر من و از حضور در فینال آسیای میانه صاحب سهمیه شود.
پینگ پنگ باز ملی پوش کشورمان تاکید کرد: مهم همین است که تنیس روی میز ایران حداقل نماینده را در بازی های المپیک داشته باشد. البته برای من خیلی مهم بود که مثل دو دوره گذشته بتوانم در میان المپین ها قرار بگیرم، همه کارها و اقدامات هم برای رسیدن به این مهم طبق روال عادی و همیشگی انجام شد اما تغیراتی که فدراسیون جهانی در توزیع سهمیه ها اعمال کرد، من و تنیس روی میز ایران را این روال خارج کرد.
عالمیان تصریح کرد: در مورد المپیکی نشدنم دنبال مقصر نیستم چون هیچ کوتاهی از داخل صورت نگرفت و کم و کسری هم نداشتم. سال گذشته تمام دنیا درگیر کرونا بود. هیچ رویداد و اردویی برگزار نمی شد که در آن شرکت داشته باشیم. با این حال اگر طبق روال همیشه سهمیه ها توزیع می شد، قطعا من هم المپیکی می شدم اما تغییر قوانین و اتفاقاتی که پیرامون مسابقات انتخابی دیگر قاره ها افتاد مانند امتناع برخی بازیکنان از حضور در مسابقات گزینشی اروپا، دست به دست هم داد تا من المپیکی نشوم.
این ملی پوش تنیس روی میز از این ناکامی که برایش رقم خورد ابراز تاسف کرد اما در عین حال گفت: این موضوع برای من به منزله پایان راه و تمام شدن دنیا نیست. از حالا روی مسابقات آتی متمرکز هستم و نتیجه گیری بهتر در آنها؛ ضمن اینکه همین اتفاقی که برایم رقم خورد من را مصمم کرده که برای المپیک ۲۰۲۴ از طریق رنکینگ جهانی کسب سهمیه کنم. هیچ یک از دو سهمیه ای که برای المپیک لندن و ریو به دست آوردم از طریق رنکینگ جهانی نبود. این بار هم از دستیابی به آن بازماندم اما می خواهم برای المپیک سه سال بعد از این طریق سهمیه بگیرد. هدف اصلی من از امروز همین مسئله است.
