دیگر نمی‌توانند دختران وزنه‌برداری را نادیده بگیرند
دارنده نشان برنز دسته 87 کیلوگرم وزنه‌برداری دختران در رقابت‌های جهانی جوانان پس از تاریخ‌سازی و درخشش خیره‌کننده در تاشکند ازبکستان تأکید دارد که سعی کرده روی تخته جهانی نماینده شایسته‌ای برای دختران وزنه‌برداری ایران باشد: «من قبل از اینکه به ازبکستان اعزام شوم، شرایط بسیار خوبی در تمرینات تیم ملی و رکوردگیری داشتم. به همین دلیل با برنامه‌ریزی که کادرفنی برایم طراحی کرده بود می‌دانستم اگر بدون اشتباه روی تخته مسابقه حاضر شوم می‌توانم جزو مدعیان اصلی کسب مدال جهانی باشم. به همین دلیل با برنامه در تاشکند روی تخته رفتم و خدا را شکر که مزد تلاش و زحمات شبانه‌روزی خودم، خانواده‌ام، مربیانم و تمامی عزیزانی که در این مسیر همراهم بودند را با مدال و تاریخ‌سازی در تاشکند گرفتم.
از این بیشتر حالا این موضوع که دیگر در ورزش کشور و جامعه نمی‌توانند دختران وزنه‌برداری ایران را نادیده گرفته و به ما کم‌توجهی کنند خوشحال و شادم. امیدوارم نماینده‌ای شایسته برای دختران وزنه‌برداری سرزمینم در رقابت‌های جهانی جوانان بوده باشم.»
خوشحالی‌ام را نمی‌توانم وصف کنم
یکتا جمالی نخستین مدال‌آور جهانی دختران وزنه‌برداری ایران در رقابت‌های جهانی 2021 جوانان در کشور ازبکستان تأکید دارد که بعد از کسب سه مدال برنز ارزشمند جهانی تا صبح از خوشحالی خوابش نبرده و مدال‌هایش را هم از خودش دور نکرده است: «وقتی روی تخته می‌رفتم، باور کنید به جز خودم، تمرکزی که روی وزنه‌های انتخابی داشتم و صدای مربیانم هیچ چیز دیگری را روی تخته مسابقه نه می‌دیدم و نه می‌شنیدم. اینقدر روی کارم تمرکز داشتم که موفق شدم هر 6 حرکت انتخابی کادرفنی را روی تخته مهار کرده و پا به پای رقبای مدعی وزنه بزنم. دقیقاً انگار بارها در مسابقات مهم بین‌المللی شرکت کرده باشم هیچ استرسی از مصاف با رقبا و وزنه زدن روی تخته مسابقه نداشتم.
اینها را هم مدیون مربیان و عزیزانی هستم که در این مسیر صمیمانه کنارم بودند و حمایتم کردند. از فدراسیون گرفته تا کادرفنی تیم ملی، نایب رئیس بانوان و... تا مربیان ابتدایی من در زادگاهم همه و همه کمک کردند تا بتوانم بهترین نتیجه را در مسابقات جهانی جوانان برای کشورم کسب کنم. واقعاً بعد از مسابقه وقتی روی سکوی قهرمانی ایستادم خوشحالی‌ام وصف نشدنی بود. باورم نمی‌شد که من روی سکوی قهرمانی جهان ایستاده‌ام.
مطمئناً خداوند در این مسیر به من نگاه و لطف ویژه‌ای داشته است. همین موضوع هم به من انرژی مثبت می‌داد تا در تمرینات کم نگذارم و تمام تلاشم را برای کسب موفقیت به کار بگیرم. ما اردوهای خوبی را پشت سر گذاشتیم و همین تمرینات و ایجاد یک فضای ذهنی ایده‌آل برای مدال‌آوری در مسابقات جهانی موجب شد تا بتوانم به بهترین شکل ممکن تاریخ‌ساز شده و پرچمدار مدال‌آوری زنان باشم. این افتخار حقیقتاً افتخار بسیار بزرگی است که قسمت هر ورزشکاری نمی‌شود. از این بابت خدا را شکر می‌کنم و امیدوارم ظرفیت و لیاقت حفظ و افزایش این موفقیت‌ها را در آینده‌ای نزدیک داشته باشم.
از حالا به بعد توقعات از من قطعاً بالا می‌رود. من هم از خدا می‌خواهم مثل همیشه کمکم کند تا بتوانم به بزرگترین آرزوی هر ورزشکار حرفه‌ای یعنی سکوی قهرمانی المپیک برسم. البته این را می‌دانم من تازه اول راه هستم و متوجه هستم که مسیر بسیار دشواری را برای رسیدن به این آرزو و هدف پیش رو دارم.»
