در این گزارش آمده است:
* سعید محمد که با توجه به دستورالعمل جدید شورای نگهبان دیگر هیچ شانسی برای ورود به عرصه انتخابات ندارد و رستم قاسمی هم که شانس چندانی در میان رقبا ندارد اما هر دو در صورت ائتلاف با دبیر فعلی مجمع تشخیص مصلحت نظام می‌توانند امیدوار باشند در دولت بعدی حداقل یک وزارتخانه سهمشان شود.
* در بین نامزدهای فعلی رده نخست جریان اصولگرایی یعنی سعید جلیلی، باقر قالیباف و محسن رضایی، وجوهی مشترک است. هر سه سابقه شرکت در انتخابات دوره‌های گذشته را با پیشینه عدم کامیابی دارند، پس از این منظر در وضعیتی برابر قرار دارند. هر سه به واسطه این تجربه، یک پایگاه رأی چهار تا شش میلیونی برای خود دارند، پس می‌توانند برای جذب رأی بخش‌های دیگر بدنه جریان اصولگرایی از حالا برنامه‌ریزی کنند.
* امتیاز محسن رضایی نسبت به آن دو رقیب اصلی دیگر این است که با آنها دچار سابقه آشکار تعارض نیست. دو جریان قالیباف و جبهه پایداری که سعید جلیلی نماینده آنهاست در انتخابات‌های گذشته دچار تضاد گفتمانی شدند که تا به امروز حتی درون مجلس هم قابل ردیابی است. این آشفتگی و انشقاق منجر به آن شده که تنش و حملات طرفداران این دو نفر حتی در روزهای گذشته شدت گیرد. به گونه‌ای که هم‌اکنون حامیان جلیلی، قالیباف و محمد آتش سنگینی را در فضای مجازی به روی یکدیگر گشوده‌اند. در انتخابات سال 92 حامیان قالیباف معتقد بودند در صورت کنارکشیدن جلیلی، آرای او به سبد قالیباف ریخته می‌شد و جریان اصولگرایی بازی را به روحانی نمی‌باخت. در حالی که برخی شنیده‌ها حاکی از این است که قالیباف خود را آماده می‌کند تا در صورت قطعی‌شدن عدم حضور رئیسی، با تمام قوا به میدان انتخابات ورود کند و حتی گفته می‌شود برخی دفاتر و ستادهای انتخاباتی او در استان‌های مختلف راه‌اندازی شده و باید کم‌کم شاهد تشدیدشدن تعارضات بین حامیان این دو جریان بود.
* حامیان محسن رضایی برخلاف آن دو نفر دیگر حداقل تاکنون به صورت تشکیلاتی قابل رصد نیستند یا اگر هستند خود را در مظان درگیری با حامیان نامزدهای دیگر قرار نداده‌اند. محسن رضایی تحرکات آرام و در عین حال گسترده‌ای را دنبال می‌کند. تحرکاتی که در ابتدا جدی گرفته نمی‌شد اما به نظر می‌رسد الان باید با عینک دیگری به آن نگاه کرد. به‌ویژه آنکه جلسات خاموش، بی‌سروصدا و در عین حال مهمی در روزهای اخیر در منزل رضایی در شهرک دقایقی برگزار شده که امیدوار رضایی را بیش از پیش امیدوار کرده است! .
* محسن رضایی یک شانس دیگر هم نسبت به رقبای دیگرش دارد و آن اینکه در حوزه اقتصادی برنامه‌محورتر از آنهاست. به واسطه حضورش در مجمع تشخیص مصلحت و تسلط بر سیاست‌های کلی نظام دستش از باقی رقبای اصولگرایش پرتر است و همین توان بازیگری بهتری برای حل تعارضات حوزه سیاست‌گذاری تا ابلاغ و اجرا را به او می‌دهد. او از سال 88 با یک‌سری ایده‌های اقتصادی به میدان آمد. در مناظره‌ها منحنی فلاکت را نمایش داد و از «ویکی رضایی» رونمایی کرد. بسیاری معتقد بودند که ایده‌های اقتصادی او بسیار بهتر از دیگر همتایان اصولگرایش بوده است. بدشانسی محسن رضایی اما این بود که در سال‌های گذشته هیچ وقت یک دوقطبی اقتصادی در رقابت‌ها و به ویژه مناظره‌های انتخاباتی شکل نگرفت. سال 88 دوقطبی بر سر سیاست داخلی و سال 92 بر سر سیاست خارجی بود.
* رضایی اگر هوشمندانه عمل کند، می‌تواند در این وضعیت انشقاقی درون جریان اصولگرایی به خوبی از سابقه فرماندهی‌اش بر سپاه و مدیریت جنگ هم بهره ببرد. همان‌طور که تصویر اخیر او با محمد و قاسمی نشان داد، طیفی از نسل‌اولی‌ها چه آنها که زمانی زیردستش بوده‌اند چه آنها که بعدا به سپاه ملحق شده‌اند، احتمالا حاضر به کار با او هستند.
