در همین راستا هنرمند خلاقی در اصفهان بنای منارجنبان را در ابعاد یکبهده بازآفرینی کرده است. مجید امانی سازنده این بنا در مورد ویژگیهای طرح بازآفرینی شده و مواد و مصالح به رفته در آن میگوید: اﺑﻌﺎد ﻧﻬﺎﻳﻰ بنا 30/1 ﻣﺘﺮ در 30/1 ﻣﺘﺮ ﺑﺎ ارﺗﻔﺎع 75/1 است ﻛﻪ ﺗﻌﺪاد رجهای آﺟﺮ کارشده در این سازه ﺑﺎ ﺑﻨﺎي اﺻﻠﻰ ﺣﺘﻰ در اﻳﻦ ﻣﻘﻴﺎس ﻫﻤﺨﻮاﻧﻰ ﻛﺎﻣﻞ دارد. در بنای مذکور 83 هزار قطعه خشت و 1200 قطعه کاشی بهکاررفته است. ﻣﻼت ﻣﺼﺮﻓﻰ در اﺟﺮا، ﻣﻼت ﻣﺎﺳﻪ و ﮔﻞ رس و اﻧﺪﻛﻰ ﮔﭻ ﻧﻴﻢ ﻛﻮب (ﻣﻼت ﺳﻴﻤﮕﻞ) است ﻛﻪ نزدیکترین ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﻪ ﻣﻼﺗﻬﺎي بکار رفته در ﺑﻨﺎﻫﺎي ﺗﺎرﻳﺨﻰ است. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻨﺪﻛﺸﻰ انجامشده ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﻨﺎي اﺻﻠﻰ ﺑﺎ ﮔﭻ ﻧﻴﻤﻜﻮب و ﺳﺮﺧﻪ است.
او در مورد اشتغالزایی این طرح میگوید: بهطور تقریبی 5 تا 6 نفر متخصص در زمینههای گوناگون از ابتدای پروژه تا انتهای آن با بنده همکاری داشتند و مدیریت کار هم بر عهده خودم بود. همچنین ﻣﻴﺰان ﻧﻔﺮ-ﺳﺎﻋﺖ ﻛﺎر انجامشده در اﻳﻦ ﻃﺮح درمجموع ﻣﻌﺎدل 50 هزار ﻧﻔﺮ- ﺳﺎﻋﺖ در ﻃﻮل 5 ﺳﺎل بوده است.
این هنرمند اصفهانی در مورد ویژگیهای ﺷﺎﺧﺺ ﺑﻨﺎي ﺑﺎزآﻓﺮﻳﻨﻰ ﺷﺪه میگوید: ﺷﻤﺎرش رجهای آﺟﺮ این بنا ﺑﺎ ﺑﻨﺎي اﺻﻠﻰ کاملا تطابق دارد، ﭼﻴﺪﻣﺎن طاقها و ﮔﻨﺒﺪﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﺟﺰﻳﻴﺎت با بنای اصلی مشابهت دارد. ﻫﻤﻪ فرورفتگیها و برآمدگیهای دﻳﻮارﻫﺎي آﺟﺮي ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﻨﺎي اﺻﻠﻰ صورت گرفته است؛ﮔﭻ ﻛﺎري و ﮔﭻ تراشیهای زﻳﺮ قوسها ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﻨﺎي اﺻﻠﻰ است و ﺟﺰئیات دﻗﻴﻖ چوبهای نصبشده در منارهها و داخل بنا مطابق بنای اﺻﻠﻰ است. در بنای بازآفرینی شده ﺑﻪ ﻫﻤﻪ بخشهای داﺧﻠﻰ ﺑﻨﺎ ﺣﺘﻰ ﺣﺠﺮه ﭼﻠﻪ ﻧﺸﻴﻦ ﻣﻨﺘﺴﺐ ﺑﻪ ﺷﻴﺦ ﺑﻬﺎﻳﻰ میتوان دسترسی داشت و اﻣﻜﺎن رؤیت و ﺗﺼﻮﻳﺮﺑﺮداري از آن وجود دارد. نکته دیگر اینکه همانند بنای اصلی منارجنبان در صورت ﻟﺮزاﻧﺪن منارهها بهصورت ﺗﻜﻰ و ارﺗﻌﺎش ﻣﻨﺎره ﻣﻘﺎﺑﻞ همزمان ﺑﺎ آن دیده میشود.
امانی در مورد استقبال کارشناسان و مسئولان از بنای خود میگوید: بسیاری از مسئولان از جمله فریدون اله یاری، مدیر کل میراث فرهنگی و گردشگری اصفهان و معاونانشان، شهردار منطقه 13، چند تن از اساتید دانشگاه و کارشناسان حوزه مرمت آثار از اثر بنده بازدید کرده که همگی متفقا از دیدن چنین اثری ابراز شگفتی کردهاند اما هیچ حمایت مالی تاکنون صورت نگرفته است. او میافزاید: این طرح از مرحله اولیه تاکنون بین 300 تا 350 میلیون تومان هزینه داشته است که تمامی هزینهها بهصورت شخصی پرداختشده و تنها خواسته من از مسئولان این است که از این اثر حمایت کنند. امانی میافزاید: دوست دارم در آینده نزدیک پل خواجو را بازآفرینی کنم و با توجه به تجربیاتم در چند سال گذشته مطمئنم آن پروژه هم میتواند موفقیتآمیز باشد بهشرط آنکه بهخوبی از آن حمایت شود.
این اثر به شناسنامه و سند بنای اصلی تبدیل شود
سید محمدرضا میرعلایی، عضو هیئتعلمی دانشگاه و کارشناس عمران و معماری هم در این زمینه میگوید: آنچه توسط این هنرمند شکلگرفته ترکیبی از هنر، مهارت، دانش و عشق ملی است که عصاره 5 سال از بهترین سالهای جوانی ایشان به همراه همه سرمایه شخصی اوست که در قالب این اثر ماندگار متجلی شده است. تفاوت اساسی این اثر با موارد مشابه نهتنها در جزییات و دقت بالای ساخت آن است بلکه استفاده صحیح و مطالعه شده از مصالح مشابه بنای اصلی بوده که همراه با استحصال روش تجربی ساخت، فرم و ساختار اثر را به بنای اصلی بسیار نزدیک ساخته است. مقیاس دقیق یکدهم بنای ساختهشده با استفاده از برداشتهای متعدد میدانی از بنای اصلی بهدستآمده که باعث شده این اثر به شناسنامه و سند اصلی بنای اصلی تبدیل شود که در صورت بروز هر نوع حادثهای برای آن قابلترمیم و بازسازی باشد. مسئلهای که فقدان آن در حادثه بم باعث نابودی و عدم بازسازی آن شد. به گفته کارشناس اداره کل میراث فرهنگی حتی خود این سازمان هم اطلاعاتی به این دقت از بنای اصلی ندارد و عملا این اثر میتواند مرجع برای میراث هم باشد. تعداد ردیفهای آجر بهکاررفته بهطور حیرتآوری برابر با بنای اصلی بوده که تفاوت کامل آن را با ماکتهای معماری روشن میکند. ترکیب ملات بهکاررفته و آجرکاریهای انجامشده به دوره ایلخانیان بازمیگردد که تقریبا فراموششده است. با حمایت از چنین افراد هنرمند و متخصصی و تخصیص امکانات لازم به آنها میتوان مجموعهای نفیس از آثار ملی را بازآفرینی کرد که هم در حفظ و حمایت آثار ملی کمک میکند و هم خود یک جاذبه قوی گردشگری در قالب پارک مینیاتوری ملی باشد که در اقتصاد بدون نفت و مقاومتی نقش ایفا کند.