حساسیت ها در داخل کشور، پیرامون نام خلیج فارس فارغ از اقوام، نژاد و مذاهب و گروه های مختلف، همه را شامل می شود و به نوعی ایرانیان، این آبراه و نام آن را جزئی از هویت تاریخی و فرهنگ خود می دانند.
پر واضح است که در صورت هر نوع تعدی به این نام تاریخی، واکنش های متفاوتی را از سوی ایرانیان شاهد باشیم؛ کما اینکه تاکنون نیز هر بار که به این نام و حقانیت آن تعرضی شده، شاهد برانگیخته شدن احساسات در میان تمام اقشار ایرانی به جدی ترین نوع خود بوده ایم.
امروز ظرفیت هایی همانند وجود نقشه ها و اسناد تاریخی که از قضا توسط خود غربی ها در قرن های گذشته تهیه شده است و همچنین ظرفیت های فرهنگی و دیپلماتیک که در دهه های اخیر گاه از آنها غفلت شده، باید مورد توجه بیشتر قرار گیرند.
به نحوی که امروز شاهدیم حتی برخی از اطلس های معروف سیاسی جغرافیایی به واسطه تطمیع و فشار برخی از سران کشورهای عربی، اقدام به درج نام های دیگری برای خلیج فارس کرده و می کنند.
هر چند اهمیت برگزاری جشنواره های داخلی خلیج فارس که بعضا عناوین ملی و حتی بین المللی را نیز یدک می کشند، بر کسی پوشیده نیست، اما به اذعان بسیاری از کارشناسان و صاحبنظران این جشنواره ها آنگونه که باید در بعد بین المللی با وجود صرف هزینه های چشمگیر، تاثیرهای لازم را نداشته و ندارد.
موید این مطلب هم برگزاری جشنواره بین المللی فرهنگی هنری خلیج فارس است که تاکنون آنگونه که باید نتوانسته در حوزه بین المللی حرفی برای گفتن داشته باشد، به نحوی که اهداف و رویکردهای آن نیز به تقویت ظرفیت ها و گفتمان ها در بعد داخلی معطوف و بعضا حتی این جشنواره در برخی از دوره ها در قالب چند سخنرانی و یا نهایتا چاپ یک کتاب خلاصه شده است.
در این عصر و با توجه به جمعیت 80 میلیونی ساکن در سرزمین ایران و ایرانیان خارج از کشور می توان با تعریف سیاست ها و اهداف متمرکز در حوزه بین المللی گفتمان مجازی پیرامون حقانیت نام خلیج فارس به سود ایران راه اندازی و با ایجاد و تقویت کمپین هایی در این مسیر، توجه بسیاری از نهادی بین المللی را که چشم خود را بر روی حقایق بسته و بر روی تطمیع ها و فشارهای اعراب باز کرده اند، جلب کرد.
البته لازمه تحقق این جریان و رویداد، حمایت های مادی و معنوی دیپلماسی در سطوح کلان نظام و دولت است، تا بتوان جلوی اقدامات برخی کشورهای عربی در حاشیه جنوبی خلیج فارس که برای تحریف این نام تاریخی با صرف هزینه های کلان موفق به اعمال امیال غیرواقع خود به برخی از اطلس های جغرافیایی سیاسی بین المللی مطرح گردیده اند، گرفت.
به بیان ساده تر باید گفت، ما در داخل کشورمان که در خصوص نام خلیج فارس و حقانیت آن مشکلی نداریم، مشکل ما در برون مرز است. ما باید فعالیت هایمان را بین المللی کنیم و روی جوامع انگلیسی زبان و عرب زبان بیشتر کار کنیم.
دانشگاه ها باید پژوهش های خود را در این زمینه بیشتر کنند تا پژوهش های تاریخی مدون و منتشر شود؛ زیرا که گفتمان علمی و پژوهشی تاثیرگذاری بیشتری در اقشار مختلف و بویژه محافل آکادمیک و علمی خواهد داشت و در این مسیر فرصت فضای مجازی باید به بهترین شکل ممکن بهره جست.
