حاج کناری: به من القا کردند استقلالی باشم/ دوست داشتم با جان اسمیت کشتی بگیرم

عباس حاج کناری این روزها در کنار غلامرضا محمدی و سایر مربیان تیم‌ملی هم‌دل و هم‌قسم شده‌اند تا با وجود تمام سختی‌هایی که در مسیر پر پیچ و خم المپیک توکیو در پیش دارند، خم ابرو نیاورند و با اتکا تجربیاتی که طی سال‌ها حضور در عرصه‌های مهم بین‌المللی به دست آورده‌اند، شرایطی مهیا کنند تا آزادکاران کشورمان در یک فرم ایده‌آل گام به رقابت‌های المپیک گذاشته و نتایجی در خور نام و اعتبار کشتی ایران به دست بیاورند.
در ادامه مصاحبه عیدانه خبرگزاری میزان با عباس حاج کناری را می‌خوانید.
 * سال ۹۹ چطور بود؟
سال ۹۹ با تمام سختی‌هایی که داشت گذشت. بسیاری از دوستان و آشنایان مصیبت دیدند، اما شخصا تلاش کردم رو به جلو حرکت کنم و به لطف خدا در این زمینه موفق بودم. در مجموع امیدوارم سال ۱۴۰۰ سال خوبی برای مردم باشد و بتوانیم اتفاقات خوبی را تجربه کنیم.
* بهترین خاطره‌تان از سال ۹۹ کدام خاطره بودند؟
قهرمانی آسیا و اعلام اینکه عنوان سومی در مسابقات جهانی نورسلطان به تیم کشورمان رسیده است.

* بدترین خاطره‌تان از سال ۹۹ را هم بیان کنید.
درگذشت مربی سازنده‌ام و همچنین مبتلا شدن خودم و فرزندانم به ویروس کرونا که سخت‌تر از همه حال وخیم فرزند کوچکم بود که به شدت بیمار بود و روزهای سختی را پشت‌سر می‌گذاشت. خدا را شکر که هر چه بود به خیر گذشت و به لطف خدا و کمک کادر درمان بیمارستان کودکان امیرکلا فرزندم بهبود پیدا کرد.

* لحظه تحویل سال ۱۳۹۹ کجا بودید؟
خوشبختانه کنار خانواده بودم. جالب است بدانید فرزند کوچکم که خودش با تمام وجود سختی‌های بیماری را لمس کرده بود، در آن لحظات با همان زبان کودکانه‌اش برای شفای بیماران دعا می‌کرد و همه ما بلند آمین می‌گفتیم.

* فوتبالی هم هستید؟
فوتبال را دوست دارم، اما اطلاعات زیادی از این ورزش ندارم.
* در این حد که تیم‌ها را بشناسید و طرفدار تیم خاصی باشید که اطلاعات دارید؟
بله، در این حد با فوتبال آشنا هستم و طرفدار هر دو تیم پرسپولیس و استقلال هستم. در این خصوص خاطره جالبی هم دارم که آن را برای شما تعریف می‌کنم. آن دوران که خودم کشتی می‌گرفتم به من القا کرده بودند که هر گاه دوبنده آبی می‌پوشم خوب کشتی می‌گیرم و نتایج خارق‌العاده‌ای رقم می‌زنم و این‌گونه در ذهن من جا انداخته بودند که استقلالی باشم، اما بعدها متوجه شدم که با دوبنده قرمز هم خوب کشتی می‌گیرم و رنگ دوبنده تاثیری در مبارزاتم ندارد.

* در بین تیم‌های خارجی چطور؟ طرفدار تیم خاصی هستید؟
من با آرژانتین سال ۱۹۹۰ که خودم در آن دوران در رده سنی نوجوانان کشتی می‌گرفتم، خاطرات زیادی دارم. یادم می‌آید در فینال جام‌جهانی ۱۹۹۰ به آلمان باخت و دوم شد، اما باز هم آن تیم را دوست داشتم. ایتالیای روبرتو باجیو را هم دوست داشتم. برزیل را هم با ریوالدو دوست داشتم. تیری آنری هم عامل علاقه‌ام به تیم فرانسه بود.
* کریستیانو رونالدو یا لیونل مسی؟
هر دو بازیکن را دوست دارم، اما راستش را بخواهید رونالدو را به خاطر اینکه همیشه آماده است و فراز و نشیبی نداشته است، نسبت به لیونل مسی که گاهی اوقات از آمادگی لازم را برخوردار نبوده است، بیشتر دوست دارم.
* بین فوتبالیست‌های ایرانی هم کسی هست که نظر شما را جلب کرده باشد؟
فوتبال رحمان رضایی را به خاطر بازی خوب، فیزیک مناسب و البته مازندرانی بودنش می‌پسندیدم. ناصر خان حجازی را به خاطر شخصیت والایش دوست داشتم و از حال و احوال حمید استیلی و علی اصغر مدیرروستا هم به خاطر اینکه هم دانشگاهی بودیم، همیشه پیگیر و مطلع بودم.

* رابطه‌تان با سینما چطور است؟
خوب.
*آخرین بار چه زمانی و برای دیدن چه فیلمی به سینما رفتید؟
آخرین بار به دعوت حاج آقا طالقانی همراه با جمع کثیری از قهرمانان کشتی برای اکران فیلم جهان پهلوان تختی به سینما رفتم.
* بازیگر مورد علاقه‌تان کیست؟
اخیرا فیلم‌های حامد بهداد و نوید محمدزاده را تماشا کردم و از بازی این دو بازیگر لذت بردم. مصطفی زمانی را هم به خاطر اینکه همشهری‌ام است دوست دارم و فیلم‌هایش را تماشا می‌کنم. شهاب حسینی را هم از بهترین‌های سینما می‌دانم، اما با تمام این اوصاف باید بگویم بازیگر مورد علاقه من محمدرضا فروتن است.
* اهل مطالعه هم هستید؟
بله. بیشتر اوقات علاوه بر کتاب‌های درسی‌ام، کتاب‌های انگیزشی و ورزشی را مطالعه می‌کنم.
* آخرین کتابی که خواندید چه نام داشت؟
شجاعت منفور بودن نوشته ایچیرو کیشیمی و فومیتاکه کوگا آخرین کتابی بود که مطالعه کردم.
* آیا تاریخ را دوست دارید؟
علاقه زیادی به تاریخ دارم و حتی وقتی به یزد رفتم در خصوص یزدگرد و پیشینه تاریخی این شهر تحقیق کردم. همچنین وقتی به آتن رفتم و از بنای تاریخی پرسپولیس بازدید کردم، در همان حال محو عظمت تاریخ بشر شدم و برای لحظاتی گذشته‌ها و اتفاقاتی که رخ داده است را در ذهنم تجسم کردم.
* رابطه‌تان با موسیقی چطور است؟
خیلی خوب است. آهنگ‌هایی که از اشعار بامعنی و پرمفهوم ساخته شده‌اند را گوش می‌دهم. در گذشته که خودم کشتی می‌گرفتم معمولا آهنگ‌های شاد و جاز با صدای جان موریسون را گوش می‌کردم، اما بعدها به آهنگ‌های ملایم که آرامبخش باشند علاقمند شدم و اخیرا حتی آهنگ‌های اصیل و سنتی هم علاقه پیدا کرده‌ام.

* خواننده مورد علاقه‌تان کیست؟
رضا صادقی و همچنین محسن چاوشی با همان سبکی که ابتدای فعالیتش داشت را دوست دارم. این را هم بگویم که همیشه دنبال کارهای یک خواننده خاص نیستم و هر آهنگی که شعر و موسیقی‌اش دلنشین باشد را فارغ از اینکه چه کسی آن را خوانده است، گوش می‌دهم.
* با نمک‌ترین کشتی‌گیر اردوی تیم‌ملی کیست؟
حرکات و شوخی‌های اویس ملاح حالم را خوب می‌کرد و لبخند را بر لبانم می‌نشاند. ابراهیم مهربان هم خیلی خوب بود.
* بی‌نمک‌ترین کشتی‌گیر اردوهای تیم‌ملی را هم معرفی کنید؟
من با همه خوب بودم و هیچ‌گاه نکات منفی کسی به چشمانم نمی‌آمد. دیدن رقیبان هم حالم را خوب می‌کرد و با آن‌ها ارتباط نزدیکی داشتم. حتی با برادران خادم که در ارتباطات‌شان خیلی با حساب و کتاب بودند هم در اردوها ارتباط بسیار خوب و نزدیکی داشتم. من نکات منفی هیچ کسی را نمی‌دیدم و فقط با نکات مثبت ملی‌پوشان حال دلم را خوب می‌کردم و لذت می‌بردم و شادی و لبخند بر دل و لبانم می‌نشست.
* معمولا در اردوهای تیم‌ملی با کدام کشتی‌گیران هم اتاق هستید؟
اوایل که به اردوی تیم‌ملی دعوت شدم با داوود قنبری و عیسی مومنی هم اتاق بودم. بعدها با علیرضا حیدری هم اتاق شدم و روزهای خاطره انگیزی را کنار هم گذراندیم و ارتباط بسیار نزدیکی با هم داشتیم. با غلامرضا محمدی، ابراهیم مهربان و اکبر فلاح هم در برهه‌های مختلف زمانی هم اتاق بودم و خاطرات شیرینی از آن روزها برایم باقی مانده است.
* با کدام کشتی‌گیران رفاقت تنگاتنگی دارید؟
علاوه بر کشتی‌گیرانی که با آن‌ها هم اتاق بودم و در سوال قبلی از آن‌ها اسم بردم، باید به نام علیرضا دبیر و محسن کاوه هم اشاره کنم.
*الگوی ورزشی‌تان را نام ببرید؟
الگوی ورزشی برای من به این معنا بود که دوست داشتم مانند برخی از قهرمانان کشتی به مدال و افتخاراتی مشابه آن‌ها دست پیدا کنم. آن روزها دوست داشتم مانند امیررضا خادم و عبداله موحد قهرمان جهان و المپیک شوم و افتخارات آن‌ها را تکرار کنم. در ادامه به خادارتسف و علی‌الخصوص آرسن فادزائف بسیار علاقمند شدم و می‌خواستم مانند آن‌ها در دسته پر مدال‌ترین کشتی‌گیران تاریخ قرار بگیرم. از آهنگ و حرکات جان اسمیت بر روی تشک هم خیلی لذت می‌بردم و همیشه آرزو داشتم شبیه به او کشتی بگیرم، اما سبک و سیاق من در کشتی هیچگاه هیچ شباهتی با سبک جان اسمیت پیدا نکرد و من با روش خودم قهرمان جهان شدم.
* کشتی‌گیری هست که دوست داشتید با او کشتی بگیرید، اما هرگز موفق به مبارزه با او نشده باشید؟
بله، همیشه دوست داشتم رو در روی جان اسمیت قرار بگیرم و مقابل این کشتی‌گیر بزرگ آمریکایی مبارزه کنم.
* اگر کشتی‌گیر نمی‌شدید، سراغ کدام رشته ورزشی می‌رفتید؟
ژیمناستیک و تکواندو را خیلی دوست داشتم. وزنه‌برداری هم می‌توانست یکی از گزینه‌های انتخابی باشد، چرا که برادرم در این رشته ورزشی فعالیت داشت.
* با کدام ورزشکار (غیر کشتی‌گیر) رفاقت نزدیکی دارید؟
با ورزشکاران سایر رشته‌های ورزشی دوست هستم، اما ارتباطم با آن‌ها به گونه‌ای نیست که اسم "رفاقت نزدیک" را روی آن بگذارم.
* با کدام یک از سیاستمداران، مسئولان و مقامات کشوری یا ورزشی ارتباط نزدیکی دارید؟
حسن رنگرز، عسگری محمدیان، حسن حمیدی و حاج محمدرضا طالقانی که هرگاه به استان مازندران می‌آید، لطف می‌کند و شرایطی فراهم می‌کند که یکدیگر را ببینیم.
* کدام شخصیت در فضای مجازی لبخند را بر لبان شما می‌نشاند؟
جناب خان و یک شخص دیگری که الان اسمش را به خاطر ندارم و فقط شوخی‌هایش را به یاد دارم. هر گاه کلیپ‌هایشان در فضای مجازی را می‌بینم از ته دل می‌خندم.
* کدام سریال مناسبتی برایتان خاطره‌انگیز است؟ (سریالی که در ایام نوروز، ماه مبارک رمضان یا ... پخش شده باشد.)
سریال آخرین گناه که اشاره به یک انسان با چشم برزخی داشت را هیچ‌گاه فراموش نمی‌کنم.
*اتومبیل‌تان چیست؟
۲۰۶ صندوقدار
* در پایان حرفی هست که بخواهید یادآور شوید؟
بله حتما؛ من عاشق خانواده‌ام هستم و آن‌ها را عاشقانه دوست دارم. همسرم یک انسان فداکار است که در کنار فرزندانم همواره سختی‌های نبودنم را تحمل کرده‌اند. خانواده‌ام همیشه به من انگیزه داده‌اند و باعث امید و دلگرمی‌ام برای ادامه این مسیر بوده‌اند. دوست دارم آن‌ها هم بدانند که تمام این سختی‌ها به خاطر آن‌هاست و تمام تلاشم در زندگی این است که آن‌ها خوشبخت و خوشحال باشند.