ویروس کرونا در مرحله اول به دستگاه تنفسی فوقانی انسان حمله می‌کند و باعث بروز بیماری تنفسی خفیف تا شدید می‌شود. پروتئین "اسپایک" در ویروس کرونا، نقش مهمی در اتصال و ورود به سلول میزبان دارد. این ماده به "آنزیم ۲ مبدل آنژیوتانسین" (ACE2) در سلول میزبان متصل و آماده حمله به بدن افراد می‌شود. فاکتور اساسی دیگر برای ورود به سلول میزبان، "پروتئیناز سرم غشایی سرین ۲" (TMPRSS۲) است که پروتئین اسپایک متصل به ACE۲ را تجزیه می‌کند. این اتفاق نقش مهمی در همجوشی پوشش ویروس با غشای سلول میزبان دارد.
نتایج مطالعات پیشین نشان می‌دهد که ACE۲ و TMPRSS۲ در مخاط دهان، زبان و بافت پوششی غده بزاقی وجود دارد. بدین ترتیب می‌توان نتیجه گرفت که نقطه ورودی ویروس کرونا، دهان است. گروهی از پژوهشگران به منظور بررسی تأثیر خمیردندان و دهانشویه بر کاهش بار ویروسی موجود در بزاق دهان افراد، مطالعه جدیدی انجام دادند و متوجه شدند مواد خاص موجود در خمیردندان‌ها و دهانشویه‌ها، دارای خواص ضدویروسی است که می‌تواند بار ویروسی بزاق افراد را کاهش دهد و مانع ورود ویروس به سلول‌های میزبان شود.
به عنوان مثال دهانشویه‌هایی که حاوی موادی مانند "ستیل پریدینیوم کلراید" یا "پوویدون آیوداین است"، می‌تواند بار ویروس کرونای موجود در بزاق دهان افراد را کاهش دهد. بنابراین استفاده از دهانشویه‌هایی که حاوی مواد ذکر شده است، نقش مهمی در کاهش خطر ابتلاء به بیماری کووید -۱۹ دارد. البته هنوز ارتباط بین مراقبت از دهان و دندان و مکانیسم‌هایی که در ورود ویروس کرونا به سلول میزبان نقش دارند، از نظر علمی ثابت نشده است. لازم است مطالعات بیشتری در این زمینه صورت بگیرد تا اطلاعات به دست آمده تأیید شود.
نتایج این مطالعه در مجله bioRxiv منتشر شده است.
