سینمای کشور از اسفند ماه سال گذشته بدترین و تلخ‌ترین دوران خود را پشت سر می گذارد، پس از شیوع بیماری کرونا اکثریت سالنهای سینما تعطیل شدند و بسیار از صاحبان آثار به دلیل شرایط موجود یا ورشکست شده و یا از اکران آثارشان در شرایط موجود صرف نظر کردند.
از سویی در بهبوهه تعطیلی سینماها دو طرح اکران آنلاین و سینماماشین هم اندکی روی کار آمدند اما هر دو به دلایلی مشخص شکست خورند، قاچاق سریع آثار در عرصه اکران آنلاین و پخش آنها در فضای اینترنت و نبود امکانات مناسب برای اکران سینما ماشین این دو طرح را خیلی سریع با شکست روبرو کرد.
از سویی تیر ماه سال جاری و با فروکش کردن موج دوم کرونا سینماها با دو فیلم مطرح «شنای پروانه» و «ارتش سری» بازگشایی شدند، اما هر دو اثر به طرز فجیعی شکست در چرخه اکران را تجربه کرده و سریعا از پرده سینما پایین آمدند، آثار دیگر هم تنها ورشکستگی را برای صاحبان آثار به همراه آوردند.
چرخ سینما به طور کامل ایستاده بود تا اینکه خبر برگزاری جشنواره فیلم فجر نور تازه ای برای سینما خاموش تاباند، هرچند جشنواره فیلم فجر هم با شیوع عجیب برگزاری و اکران آثار متوسط خود نتوانست اتفاق جذابی را برای مخاطبان به همراه بیاورد. این جشنواره که منتقدان فراوانی برای برگزاری داشت به پایان رسید و سینماها در ادامه بار دیگر بازگشایی شدند.
در بازگشایی دوم سینماها هم مخاطبان میل چندانی برای تماشای آثار نشان ندادند و فیلمها هر هفته با آمار فروشی بسیار پایین به کارشان ادامه دادند، حال به اکران نوروزی سینماها نزدیک می شویم، برخی آثار به عنوان شانس های اصلی اکران نوروز معرفی شده اند و باید دید در نهایت کدام اثر به چرخه نوروزی اضافه می شود.
نکته عجیب و قابل تامل اما خبر احتمال افزایش قیمت بلیت سینماها است، مشخص نیست با وجود نبود مخاطب، ادامه شیوع بیماری کرونا و شکست اقتصادی آثار این طرح با چه منطقی مطرح شده است، سازمان سینمایی در این راه به جای حمایت از تولید کننده و تسهیل برای مخاطب در فکر افزایش قیمت بلیت است، مشخصا با این اتفاق همین تعداد محدود مخاطبی که به سالنها می روند هم ترجیح می دهند در خانه مانده و سینما را تنهاتر از امروز بگذارند.
