اعتکاف فرصتی برای سر فرود آوردن به درگاه حق تعالی و طلب بخشش از آن یکتای بی‌همتا است. حاصل این عبادت سه روزه تازه شدن روح و پاکی از آلودگی‌های گناه است. برای اعتکاف زمان مخصوصی تعیین نشده است ولی بر اساس برخی روایات بهترین زمان برای اعتکاف، دهه سوم ماه مبارک رمضان، بیان شده است. از نخستین سال‌های دهه هشتاد شمسی، اعتکاف در ایام البیض (۱۳، ۱۴ و ۱۵ رجب) مساجد بزرگ اکثر شهرهای ایران رایج شده است.
بوی عشق می‌آید
بوی زیبایی، بویی از جنس عطر بهشت...
بویی از جنس دوستی عاشقانه، بویی از جنس راز و نیاز، و نزدیکی به معبود!!
از سفرت چه خبر؟
فدای اشک چشمان معتکف،
به آن که گدای خانه‌اش بودی دعایم کن!
اعتکاف یعنی یه دریا پاکی
یه دنیا صمیمیت با خالق و دلدادگی
یه خلوتگاه دلنواز با معشوق لایتناهی
یه عالمه زیبایی با همه سادگی…!!
همیشه دستگاه‌های قضائی با کسی که خودش را معرفی می‌کند جور دیگری تا می‌کنند...
با آنی که اهل «حاسبوا قبل أن تحاسبوا» است باید بهتر راه بیایی،
چون ایرادش را پذیرفته و خودش را تسلیم کرده است.
ویژگی معتکفان هم این است که خودشان خودشان را تسلیم می‌کنند…!!
نردبان دلم شکسته است، می‌شود برای من کمی دعا کنی؟
یا اگر خدا اجازه می‌دهد جای من خدا خدا کنی؟
راستش دلم مثل یک نماز بین راه خسته و شکسته است
می‌شود برای بی‌قراری دلم سفارشی به آن رفیق باوفا کنی؟
دیباچه عشق و عاشقی باز شود
دل‌ها همه آماده پرواز شود
با بوی معطر ماه رجب
شور و شعف خدایی آغاز شود!!
دعای ماه رجب، اعتکاف ماه رجب، نماز ماه رجب، همه وسیله‌ای است برای این که
ما بتوانیم دل و جان خود را صفا و طراوت ببخشیم؛
سیاهی‌ها، تاریکی‌ها و گرفتاری‌ها را از خود دور کنیم و خودمان را روشن سازیم!!..
رهبر انقلاب
دل را ز علی اگر بگیرم چه کنم!؟
بی‌مهر علی اگر بمیرم چه کنم!؟
فردا که کسی را به کسی کاری نیست
دامان علی اگر نگیرم چه کنم!؟
امام زمان ناظر است و می‌بیند...
انتخابات شما را امام زمان دید...
اعتکاف شما را امام زمان دید...
امام زمان از هر آنچه که نشانه مسلمانی و نشانه عزم راسخ ایمانی در آن هست...
خرسند می‌شود…
رجب، نام نهری است در بهشت؛
از شیر سفیدتر و از عسل شیرین‌تر،
هر کس یک روز ماه رجب را روزه بدارد،
به یقین از آن نهر، خواهد آشامید.
امام کاظم (ع)
اگر فنجانی کوچک زیر باران نگه دارید،
به اندازه همان فنجان به شما می‌رسد...
اگر کاسه بزرگی نگاه دارید
به همان اندازه در آن آب جمع می‌شود!
چه ظرفی زیر باران الهی قرار داده‌اید!؟
اعتکاف یعنی یه دریا پاکی
یه دنیا عشق با خالق دلدادگی
یه خلوتگاه با معشوق دلدادگی
یه عالمه زیبایی با همه سادگی…!
اعتکاف، گستره محراب عشق است در کوی دوست؛ عشق‌بازی روح است دور از نفسِ سرکش، در سبزترین مکان، در نورانی‌ترین زمان.
اعتکاف، دفتر دل را گشودن و از اسرار غیبی آن آگاه شدن است!
اعتکاف فرصت است، فرصتی زودگذر،
همچون رمضانی در کنار کعبه بودن
فیضی عظیم اما قدردانان قلیل
اعتکاف عاشقان را به طواف حریم الهی می‌برد!
اعتکاف یعنی یه دریا پاکی
یه دنیا صمیمیت با خالق و دلدادگی
بر خال لبت طواف کردم ای دوست
بر جرم خود اعتراف کردم ای دوست
مردم همه در مسجد شهرند و من
در چشم تو اعتکاف کردم ای دوست
اعتکاف فصلی برای گریستن و موسمی برای بارش رحمت و زدودن آلودگی‌های گناه است!!
اعتکاف، لبیک لب‌هایی است که عاشقانه به زمزمه نیایش، روح پریشان خود را شستشو می‌دهند.
اگر قلب، عشق خدا را قبول نکند چند ماه در مسجد ماندن هم روی انسان تأثیری ندارد. ایمان یعنی قبول خدا با دل و جان نه فقط چند روز ماندن در مسجد
اعتکاف توفیقی است برای پیراستن جان و صفا بخشیدن به روح و تطهیر صحیفه اعمال …!
سه روز خلوت و خلسه، سه روز راز و نیاز
سه روز روزه و قرآن، سه روز ذکر و نماز
خراب کن همه‌ی آنچه را که من چیدم
ولی به رسم خدایی خود از دوباره بساز
باز هم بهار رجب
باز هم انتشار عطر دل‌انگیز معنویت در فضای جامعه
باز هم طنین صدای شادی کعبه در استقبال از میلاد مولودش!
همان مولودی که در شب ولادتش خدا جشن مهمانی می‌گیرد
تمام عاشقان آن مولود، مهمان خدایند در خانه خدا، مسجد
و چقدر با شکوه است علنی‌ترین جشن خدا به یمن تولد کودکی که ابر مرد آفرینش است
و چه سعادتمندند دعوت شدگان این جشن
خوش به حال معتکفین…!!
اعتکاف در واقع [یعنی] خود را محبوس کردن در یک مکان محدود و ایجاد محدودیّت در خود. عُکوف یعنی بسته بودن؛ خود را به یک نقطه‌ای منحصر کردن، برای اینکه خلوتی در دل به‌وجود بیاید که انسان بتواند فرصت ارتباط صمیمی و خالص با خدای عالَم را پیدا کند؛ اعتکاف این است؛ یعنی عبادتی است که جنبه‌ی ریاضت دارد.
