جشنواره فیلم فجر در دوره جاری با نقدها و نظرات متفاوتی روبرو بود، برخی برگزار شدن این رویداد سینمایی را در ایام شیوع بیماری کرونا آن هم به صورت حضوری اقدامی در جهت عکس فعالیت کادر درمان دانستند و عده ای هم آن را چراغ امید سینما در یکسال گذشته دانستند.
به هر شکل جشنواره فیلم فجر با تعداد شانزده فیلم برگزار شد، آثاری که به گفته اکثریت اهالی رسانه و منتقدین به هیچ وجه نتوانستند نظر مثبت مخاطب را به خوب جلب کنند، آثاری که مشخص نیست بعضا بر چه اساس راهی سی و نهمین جشنواره فیلم فجر شده اند.
با عبور از حواشی پیش آمده از جشنواره فیلم فجر که از جمله بزرگترین آنها می توان به عدم حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در کاخ رسانه اشاره کرد، باید نگاهی بیندازیم به فهرست نامزدهای این دوره از جشنواره فیلم فجر، فهرستی عجیب که مشخص نیست براساس چه معیاری انتخاب شده است.
***بهترین کارگردانی و حضور عجیب «نرگس آبیار»
در اینکه نرگس آبیار یکی از بهترین کارگردانان زن سینما در دهه اخیر است شکی نیست، ساخت آثاری همچون شیار ۱۴۳ و شبی که ماه کامل شد کافی است تا از او کارگردانی متبحر بسازد، اما حضور وی با فیلم سینمایی «ابلق» در بخش کارگردانی کمی عجیب به نظر می‌رسد.
به شهادت اکثریت اهالی رسانه و منتقدین، همچنین نظر مخاطبان فیلم سینمایی «ابلق» شاید بدترین فیلم در کارنامه کاری آبیار باشد، فیلمی که سرگردان میان فرم و محتوا چند گام عقب تر از سایر آثار این کارگردان مطرح قدم بر می دارد، شاید نبود کارگردانان بزرگ سینما در این دوره از جشنواره داوران را مجاب کرده تا در میان جوانان بالاخره نام کارگردانی صاحب سبک هم لحاظ گردد.
نکته تامل برانگیز آنجاست که این فیلم در فهرست بهترین فیلمهای جشنواره فیلم فجر نیز جای گرفته است.
***بهترین کارگردان اول و دو نامی که باورکردنی نیستند
هر چند حمایت از کارگردانان تازه نفس می تواند آینده سینمای کشور را رقم بزند اما نکته آنجاست که شاید همین که آثار این کارگردان در جشنواره فیلم فجر اکران شده باشد به نوعی اوج حمایت به نظر برسد.
حضور «آرش انیسی» با فیلم مامان و «عادل تبریزی» با فیلم «گیج گاه» در فهرست بهترین کارگردانان کار اولی نیز از جمله انتخاب های عجیب هیات داوران است، «مامان» در طی اکران در جشنواره با نقدهای فراوانی روبرو شد، فیلمی که بیشتر به یک تله فیلم شبیه بود و از لحاظ کارگردانی اتفاق تازه ای در سینما رقم نمی زد، از سویی گیج گاه هم با وجود رنگ و لعاب فراوان و حضور پرتعداد بازیگران اثری شلخته و پر از مشکلات بصری و محتوایی بود.
از جمله نکات عجیب جشنواره فیلم فجر امسال حضور فیلم مامان در بخش بهترین فیلمنامه نویسی است، فیلمی که در کاراکتر پردازی به شدت ضعیف عمل کرده و در طرح مساله اصلی که دلیل وسواس شخصیت مامان در عدم پذیرش فروش زمین ناکام مانده است، فیلمی که در ابعاد مختلف داستانی حفره های فراوانی دارد و مشخص نیست براساس چه معیاری در بخش فیلمنامه نویسی انتخاب شده است.
***حضور تعجب برانگیز «الناز حبیبی» و «نازنین فراهانی» در میان نامزدها
در بخش بازیگر مکمل زن اما قصه انتخاب های عجیب تکرار می شود، هرچند در این بخش اسامی همچون الناز شاکردوست و رویا افشار چشم نواز می نماید اما حضور سطحی «الناز حبیبی» در فیلم ضعیف «رمانتیسم عماد و طوبا» و «نازنین فراهانی» در فیلم مصلحت تمام شیرینی حضور سایر نامزدها را از بین می برد.
فراهانی در فیلم سینمایی مصحلت نقش بسیار کوتاهی دارد، نقشی که به واسطه شهرت بیشتر وی برایش نقش اولی می آورد، نقشی بدون کنش متعارف، زنی که فرزندش را از دست داده و طبیعتا راهی جز خشم و ناراحتی و گاها گریه ندارد.
***حضور تعجب برانگیز «پدرام شریفی» برای کسب سیمرغ بازیگر مکمل مرد
نامزدی پدرام شریفی برای نقشی ساده در فیلم سینمایی «بی همه چیز» وقتی دردناک تر می شود که در آن فیلم «هادی حجازی فر» نقشی به شدت بهتر و گیراتر را ایفا کرده است، شریفی در نقش یک عاشق پیشه کاملا منفعل علنا حضور جلوی دوربین را تجربه می کند، نقشی که کنش خاصی نداشته و در درام هم تاثیری نمی گذارد.
در این بخش حضور «پوریا رحیمی سام» و «پژمان جمشیدی» و «وحید رهبانی» می تواند قابل دفاع باشد.
تنها دو روز تا برگزاری مراسم اختتامیه جشنواره فیلم فجر در دوره سی و نهم خود باقی مانده است، این جشنواره از همان ابتدا و با اعلام اسامی حاضر در بخش سودای سیمرغ نقدهای فراوانی را به همراه داشت اما اعلام اسامی نامزدها شگفتی تازه ای به وجود آورد. باید دید در مراسم اختتامیه این شگفتی و انتخاب عجیب داوران تکمیل می شود یا خیر.
