محمد مهدی تندگویان:
* (با بیان اینکه رویکرد کاهش سن ازدواج رویکرد خوبی است اما این مهم از طریق تفکیک سنی در پرداخت وام ازدواج امکان پذیر نیست): بحث ما این نیست که چرا وام ازدواج را افزایش می‌دهند چراکه این معاونت از اعطای تسهیلات بیشتر به جوانان استقبال می‌کند اما آنچه حائز اهمیت است عدم انجام کار کارشناسی، مطالعه، آمارسنجی و مبنا و دلایل منطقی برای پرداخت وام ازدواج ۱۰۰ میلیون تومانی به پسران کمتر از ۲۵ سال و دختران کمتر از ۲۳ سال است. این اعداد و رقم‌ها بر چه مبنا، اساس و مطالعه‌ای تصمیم گیری می‌شوند؟.
* اکنون نگران ایجاد مشکلات انحرافی نسبت به سن ازدواج هستیم به طوری که برای دریافت وام ازدواج ۱۰۰ میلیون تومانی شاهد ازدواج و طلاق‌های صوری باشیم. متاسفانه علیرغم اهمیت تدوین دستورالعمل برای نظارت دریافت کنندگان وام ازدواج همچنان شاهد بی‌توجهی به آن هستیم درحالی که رسیدگی به چنین مسائلی به مراتب مهم‌تر از افزایش اعداد و ارقام وام ازدواج است.
* آیا نمایندگان مجلس نسبت به تبعات حاصل از این تفکیک در پرداخت وام ازدواج کار کارشناسی، مطالعه و پایشی انجام داده‌اند؟ از کدام دستگاه مرتبط درباره این موضوع نظر کارشناسی اخذ شده است؟. تورم و مشکلات اقتصادی مربوط به اشتغال و مسکن سن نمی‌شناسند، پس چگونه ما برای پرداخت وام ازدواج تفکیک سنی قائل شده‌ایم؟ درباره تبعات اجتماعی این تصمیم چه نهادی پاسخگو خواهد بود؟.
* پسری که سال آینده وارد ۲۶ سال و دختری که وارد ۲۴ سال می‌شود نمی‌تواند از وام ازدواج ۱۰۰ میلیونی بهره‌مند شود؟. منطق این تصمیم چیست و چه پاسخی در قبال این جوانان داریم که همانند سایر جوانان تحت تاثیر همین فشار تورم و مشکلات اقتصادی جامعه هستند؟.
* می‌توان گفت پسران اگر بخواهند حداقل ادامه تحصیل را تا مقطع کارشناسی پیش ببرند و سپس به سربازی بروند، با فراهم بودن تمام شرایط، در حوالی ۲۶ سالگی اقدام به ازدواج می‌کنند بنابراین برای کاهش سن ازدواج نیازی به تفکیک سنی در پرداخت وام ازدواج نیست، یا باید سدهای مدرک گرایی را شکست و به روند خدمت سربازی توجه بیشتری کرد و یا باید مشوق‌های دائمی برای ازدواج قرار داد.
* نمایندگانی که برای سال ۱۴۰۰ پرداخت وام ازدواج ۱۰۰ میلیون تومانی را وعده داده‌اند، برای سال‌های ۱۴۰۳ و یا ۱۴۰۴ رقم وام ازدواج را تا چه اندازه افزایش می‌دهند؟. آیا با چنین شیب افزایشی که شروع شده است، چهار سال بعد این رقم به ۵۰۰ یا ۷۰۰ میلیون تومان می‌رسد؟. آیا شبکه بانکی ما نسبت به این اعداد و ارقام تاب آوری دارد؟. دریافت و بازپرداخت آن برای جوانان چگونه خواهد بود؟
