حتما شما هم تجربهاش را داشتهاید که در یک میهمانی یا سر کلاس دانشگاه چشمانتان شروع به سوختن کند و به سختی بتوانید آنها را باز از هم نگه دارید، برای شما قیمت دقایقی چشم روی هم گذاشتن نهایتا تشر استاد و معلم یا خنده بقیه حضار میهمانی بوده، اما برای مسئولان و مقامات مختلف کشور اینطور نیست. مدتهاست که این چشم گرمشدن و بعد از آن تکیهدادن سر به جایی برای چند لحظه چرت مرغوب یکی از سوژههای ثابت رسانههاست.
این بلا بیشتر از هر کس دیگری گریبان نمایندههای مجلس را گرفته است، تا جایی که در سال ٩٠ مهدی کوچکزاده یکی از نمایندههای مجلس خواهان تصویب فوریت برای طرحی شد که حضور عکاسان خبری را در جلسات مجلس محدود میکرد، اما با وجود تمام این جنجالها باز هم در تمام این سالها زور خواب بیشتر بوده و ترس از دوربینهای همیشه در کمین نتوانسته آن را از چشمهای نمایندهها دور کند.
مثلا همین چند وقت پیش تصاویری که از خواببودن چند نماینده حین سخنرانی رئیسجمهوری در مجلس منتشر شد، داستان مفصلی درست کرد. دیروز هم باز عکسی به دست کاربران شبکههای مجازی و رسانههای رسمی رسید که چند نماینده از نمایندههای ادوار مجلس را در خوابی عمیق نشان میداد، آن هم در زمان سخنرانی اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیسجمهوری.
این خوابیدنها حتی صدای خود نمایندهها را هم درآورده است، مثلا جلال یحییزاده در اعتراض به خوابیدن همکارانش درصحن مجلس گفت: «خیلی وقتها میبینیم همکاران ما در حین رأیگیری هم خواب هستند، چه کاری واجبتر از رأیگیری در مجلس هست؟»
البته فکر نکنید که خوابیدن در جلسات کاری مهم فقط به نمایندههای مجلس اختصاص دارد. وقتی دست عکاسها در گرفتن عکسهای خوابآلوده مسئولان گرم شد و با استقبال خوب مخاطبان روبهرو شدند، انتشار عکس از سایر مسئولان را هم شروع کردند، یکی از آنها تصویری از یکی از جلسات پرحاشیه مجلس خبرگان بود که تعدادی از اعضا را درحال چرتزدن نشان میداد.
اعضای دولت هم از این خوابهای جنجالی بینصیب نبودهاند. دو عکسی که از دولتیها هنگام چرتزدن جنجال درست کرد، یکی مربوط به ظریف بود که در مجلس به خواب فرو رفته بود. بعدا گفته شد دلیل این چرتزدن این بوده که آقای وزیر بلافاصله بعد از بازگشت از یک سفر کاری فشرده و طولانی در مجلس حاضر شده. عکس دیگر هم به یکی از جلسات محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه با عدهای از مسئولان دولتی برمیگشت که عده زیادی را در خواب عمیق نشان میداد.
به ما، چای و قهوه بدهید لطفا!
حتما شما هم تجربهاش را داشتهاید که در یک میهمانی یا سر کلاس دانشگاه چشمانتان شروع به سوختن کند و به سختی بتوانید آنها را باز از هم نگه دارید، برای شما قیمت دقایقی چشم روی هم گذاشتن نهایتا تشر استاد و معلم یا خنده بقیه حضار میهمانی بوده، اما برای مسئولان و مقامات مختلف کشور اینطور نیست.
بیشتر بخوانید
امتیاز: 0
(از 0 رأی )
نظرهای دیگران