زیر و بم پروژه جنجالی آقازاده به روایت راضیه/ روایت مرگی دردناک و گریمی که انجام نشد

پردیس پور عابدینی بازیگر نقش راضیه و مانلی در سریال «آقازاده» از نخستین تجربه بازیگری خود گفت.
این بازیگر در مستند «بوی خون» به کارگردانی وحید سعیدی گفت: سریال «آقازاده» به عنوان اولین تجربه تصویری، واقعا عجیب و غریبی بود. تا به حال در یک قاب جلوی دوربین نرفته بودم، در حالی که آدم‌های زیادی نظاره ام می‌کردند. ولی همیشه به خودم می‌گفتم که: «پردیس! تو میتونی از پس این کار بر بیای». سعی کردم نه مغرور و نه مغلوب استرس شوم.
پورعابدینی در پاسخ به این سوال که شخصیت راضیه و مانلی سریال آقازاده از نگاه شما چه تعریفی دارند، این طور جواب داد: «به نظر من راضیه و مانلی اشتراک‌های زیادی با هم دارند. اما مهمترین وجه اشتراک آن‌ها خالص بودنشان است. راضیه از خانه مادربزرگ بدون آنکه تجربه گذار از جامعه را داشته باشد، مستقیم به خانه نیما رفته است.
او ادامه داد: راضیه و مانلی هردو آدم‌های ساده و معمولی بودند که به این سرنوشت دچار شدند. ماجرا‌هایی که امکان دارد برای هرکسی اتفاق بیافتد تا به سرنوشتی مشابه این دو شخصیت دچار شود.
پورعابدینی قرار گرفتن کنار بازیگران باتجربه در سریال «آقازاده» را یکی از عوامل موفقیت خود دانست و در این باره گفت: بازیگران واقعا بی نظیر بودند. حس خوبی از آن‌ها گرفتم. علاوه بر بازی و تمرین در سکانس ها، دوست داشتم که در پشت صحنه هم از آن‌ها چیزی یاد بگیرم. همه در این راه همه کمکم کردند، برایم انرژی گذاشتند. به خصوص آقای امین تارخ که درباره فن بیان و صدا کمکم کردند.
این بازیگر سخت‌ترین سکانس خود را، مرگ راضیه عنوان کرد: سکانس مرگ راضیه، سخت‌ترین سکانسی بود که تجربه کردم. شاید به خاطر اینکه صحنه را به صورت کروماکی می‌گرفتند و همه چیز به حس و حال من بستگی داشت تا خوب از کار دربیاید. در حالی که در هوا معلق بودم باید حس وحشت و هراس راضیه را به صورت واقعی بازی می‌کردم. سکانسی بود که خیلی سعی کردم تا خوب از کار دربیاد و تاثیرگذار باشد.
پورعابدینی افزود: قبل از بازی در سکانس مرگ راضیه، با آقای توفیقی در باره صحنه و شکل اجرا صحبت کرده بودیم، اما آن حسی را که قرار بود در لحظه داشته باشم، با یک ارتباط کلامی و چشمی در من ایجاد کردند.
این بازیگر همچنین چگونگی انتخاب خود برای سریال «آقازاده» را این طور تعریف کرد: فکر می‌کنم غروب بود و قرار بود که تست گریم انجام شود که به خاطر از دست رفتن نور، انجام نشد. نکته‌ای که برایم جالب بود توجه آقای عنقا به رفتار و گفتار من بود. از این لحاظ که به عنوان یک بازیگر که قرار است چند میلیون نفر حرکات و رفتار من را دنبال کنند، کاملا زیر ذره بین قرار داشتم. هم آقای توفیقی و هم آقای عنقا واقعا برای من مثل یک پدر بودند.
او درباره بهرنگ توفیقی و ویژگی‌های کارگردانی اش اظهار کرد: مهمترین ویژگی آقای توفیقی غیر از خوب و حرفه‌ای بودنشان، این است که همراه بازیگر هستند. این باعث می‌شود که جلوی دوربین، احساس راحتی داشته باشی. علاوه بر این‌ها حرفه‌ای بودن و اخلاق خوبشان برای من که اولین بار بود جلوی دوربین می‌رفتم، بسیار تاثیر گذار بود و کمک حالم بود.