"انتشار تست بازیگری آنیتا ایران نژاد توسط آقای مهدویان، از یک سو سرنوشت تراژیک این دختر نه ساله را که همراه با پدر، مادر و برادر کوچکترش، قربانی امواج مانش (کانال انگلیسی) شد، را نمادین‌تر و بی رحمانه تر از قبل، مقابل ما می‌گستراند، چندانکه شاید از این پس، یاد و خاطره این خانواده کرد ایرانی آیکون بخش گسترده ای از مردم فلات ما باشد که چنان به تنگ آمده اند، که به هر وسیله‌ای ممکن، زندگی آرامتری را، هر جا بجز زادگاه خود جستجو می‌کنند و از سوی دیگر بیادمان می‌آورد که استفاده از کودکان در پروژه‌های سینمایی، آدابی دارد که انگار بدانها پایبند نیستیم.
راه درست برای انتخاب بازیگر خردسال، استفاده از کودکانیست که دوره دیده اند، کلاس رفته اند، حرفه ای هستند، آمادگی روحی و روانی برای آنکه جلوی دوربین قرار بگیرند، دارند، ترجیحاً قبلاً بازی کرده اند، نه اینکه "بچه مردم" را بیاوریم و از او بخواهیم گریه کند. در فیلم تلویزیونی "آذر"، یکی از شخصیت‌ها کودکی بود که به "سیندروم داون" مبتلاست. همه توصیه کردند که از کودکی که واقعاً دچار "عقب ماندگی" ذهنی ست استفاده کنم، اما با توجه به شناختی که از روحیه شکننده و آسیب پذیر این نوع کودکان داشتم، به هیچ عنوان حاضر نشدم که چنین کاری را انجام بدهم و از یک پسر بچه بازیگر که سابقه کار در چندین پروژه را داشت استفاده کردم، اما پیش از فیلمبرداری به اتفاق او در کلاسهای بهزیستی که مخصوص کودکان مبتلا به "سیندروم داون" تشکیل می‌شد شرکت کردیم تا با حال و هوای این کودکان آشنا شویم.
تا کنون، در دو فیلم سینمایی و یک فیلم تلویزیونی با پنج بازیگر خردسال کار کرده ام. همگی تجربه قبلی داشتند و پس از فیلم من هم، در پروژه‌های دیگری ظاهر شدند. یکی از آنها، که سالهای جوانی را می‌گذراند، کماکان، بازی می‌کند، دیگری دانشجوی سینماست، یکی از آنها که نوجوان است، سال پیش سر کلاس کارگردانی من حاضر شد و …این وظیفه "خانه سینما" ست که در این رابطه قوانینی را مدون و کتبی نماید تا همه فیلمسازان، موظف به رعایت آنها باشند. "
