در همین حین شاید انتخاب نماینده‌ای شایسته برای حضور در مراسم اسکار و موفقیت آن در سینمای بین الملل بتواند رخوت به وجود در سینمای ایران پس از شیوع بیماری کرونا را کاهش دهد، با این شرایط باید دید که مسئولین سینمایی در نهایت کدام نام را از پاکت بیرون می‌آورند.
سینمای کشور از اسفند ماه سال گذشته شاهد تعطیلاتی طولانی مدت و از سویی اکران نشدن اکثریت آثار مهم جشنواره فیلم فجر بوده است، حال باید دید تا تاریخ یازدهم آذر ماه کدام یک از فیلم‌ها وارد چرخه اکران می‌شوند تا بتوانند در اسکار ۲۰۲۱ سهمی داشته باشند.
بعد از خبر اکران فیلم سینمایی «خورشید» ساخته مجید مجیدی تمامی نگاه‌های اهالی سینما به اسکار ۲۰۲۰ دوخته شد، محلی که تمامی آثار سینمایی جهان می‌خواهند به نوعی سهمی در آن داشته باشند. سینمای کشور سال غم انگیزی را پشت سر گذاشته و شاید حضور یک نماینده قدرتمند در اسکار بتواند کمی امید به این هنر ورشکسته بتاباند.
براساس قانون اسکار تنها آثاری می‌توانند در این مراسم حضور یابند که در کشور خود یا کشور‌های دیگر طعم اکران عمومی را چشیده باشند. در صورت اکران فیلم سینمایی «خورشید» سینمای کشور سه شانس اصلی برای حضور در اسکار خواهد داشت. به تازگی محمدحسین مهدویان برای اکران یک هفته‌ای «درخت گردو» اقدام کرده است، فیلمی که در کنار دو فیلم «خورشید» و «شنای پروانه» از جمله شانس‌های اسکار ۲۰۲۰ محسوب می‌شوند.
«درخت گردو» نخستین بار در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر رونمایی شده و از بازخوردهای مثبت فراوانی را از آن خود کرد. فیلم سینمایی «درخت گردو» ساختار تازه‌ای را برای مهدویان رقم زده است، از چیدمان بازیگران که نسبت به گذشته تغییرات فراوانی داشته تا روال داستان اثر کاملاً متفاوت از آثاری همچون ماجرای نیمروز است، وی در این فیلم چالش متفاوتی یعنی به تصویر کشیدن سه دوره تاریخی را پشت سر گذاشته است.
درخت گردو از همان ابتدا جنجالی آغاز شد، حضور همزمان پیمان معادی و مهران مدیری در کنار یکدیگر شوک بزرگی به سینمای ایران بود، ترکیب این دو بازیگر در کنار مهدویان که همیشه ترکیب بازیگران مشخصی را داشته نشان دهنده متفاوت بودن درخت گردو با آثاری همچون ماجرای نیمروز و لاتاری است.
درخت گردو نخستین تجربه همکاری مینا ساداتی با مهدویان به شمار می‌رود، انتخاب ساداتی برای این فیلم بار دیگر نشان از تغییر در ترکیب بازیگران مهدویان دارد، کارگردانی که در چهار فیلم قبلی خود از بازیگران نسبتاً یکسانی استفاده کرده بود.
مهدویان بدون شک یکی از استعدادهای درخشان سینمای ایران در سالیان اخیر محسوب می شود که فارغ از نقدهای تخصصی و غیر تخصصی به هیچ وجه نمی‌توان تاثیر وی را در چهار سال گذشته سینما کتمان کرد. کارگردانی که به خوبی با سینمای مستند آشنایی داشته و حال سبکی تلفیقی از مستند و سینما از خود به جا گذاشته است.
