سن 15 تا 22 سالگی این شهید توسط «فرحان فرحناک» هنرمند جوان قمی اجرا می شود که با او به در این زمینه به گفت و گو پرداختیم.
آقای فرحناک از خودتان بگویید؟
متولد 27 دى 1379 از قم هستم که در حال حاضر در مقطع کارشناسی در رشته سینما در دانشگاه پارس تهران تحصیل می کنم و در نمایش های مختلف که گاها برخی از آنها به جشنواره راه یافته است به ایفای نقش پرداختم و همچنین در بخش نمایش های رادیو قم و رادیو معارف نیز به گویندگی پرداختم.
چگونه برای ایفای نقش «شهید شهریاری» انتخاب شدید؟
انتخاب این نقش براى من خیلى عجیب و جالب بود. عکس آقا مجید و فراخوان انتخاب بازیگر، توسط یکى از دوستان ما در فضاى مجازى گذاشته شده بود. پدرم که خود از هنرمندان تئاتر و سینما است برای شرکت من در این فراخوان بسیار اصرار داشت اما خودم امیدی نداشتم که برای این نقش انتخاب شوم اما بالاخره با پافشارى پدر و مادرم در این فراخوان شرکت کردم که کارگردان و تهیه کننده در نخستین دیداری که انجام شد به دلیل شباهت چهره من با این شهید بزرگوار برای ایفای نقش در دو کاراکتر شهید شهریاری و پسرشان انتخاب شدم.
ایفای نقش یک شهید برای شما سخت نیست؟ چگونه با این نقش ارتباط برقرار می کنید؟
قطعا در ابتداى هر کار ، ارتباط برقرار کردن با نقش هاى گوناگون دشوار و پیچیده است، اما این نقش به این خاطر ویژگى هاى رفتارى مشابهى که با من داردکارم را آسان تر کرده است.البته ناگفته نماند که گاهی اوقات از شدت گذشت، مهربانى و متانت شهید شهریاری کلافه مى شوم و با خود می گویم «این دیگه واقعا خیلى عجیبه ! چطور ممکنه اینجا عصبانى نشه؟» و بعد دوباره با فکر به اینکه شهید شهریارى فراتر از یک انسان بود ، خودم را آرام میکنم و تمام تلاشم را برای اینکه از ایشان الگو بردارى کنم به کار می بندم.
چه شاخصه ای از خصوصیات اخلاقی شهید «شهریاری» توجه شما را بیشتر جلب کرده است؟
زندگی «شهید شهریاری» زندگی یک فرد خاص است. از نکات بسیار قابل تامل در برخورد با زندگی شهید شهریاری این است که واقعا دل دریایی داشتن به گونه ای که دست همه دانشجوهایشان را می گرفتند و به آنان کمک می کردند. به جوان هایى که جبهه رفته بودند و فرصت تحصیل نداشتند، بصورت رایگان علم آموزى می کردند. هیچ وقت کسى صداى بلند این شهید را نشنیده و به جز روى خوش ، مهربانى و لبخند کسی از ایشان ندیده است.
حالا که در نقش «شهید شهریاری» بازی می کنید و زندگی ایشان را ملموس تر درک می کنید، به نظر شما چه عاملی موجب رشد شخصیتی این شهید شد؟
«شهید شهریاری»کل قرآن کریم را از حفظ بودند و ارتباط بسیارى قوى با خدا برقرار می کردند که فکر می کنم در کنار تلاش و هوششان، همین مسئله موجب شد که بتوانند در علم موفق شوند و به رشد شخصیتی برسند.
خاطره خاصی از اجرای این نقش دارید که برایمان تعریف کنید؟
شب پیش از نخستین ضبطمان، ذهنم درگیر نقش بود و در خلوت خودم اشک می ریختم.کمی بعد «شهید شهریاری» و عموى شهیدم «اسدالله فرحناک» را به حضرت زهرا (س) قسم دادم که تا فردا به طریقی من را مورد تایید قرار بدهند تا خیالم راحت بشود که براى این نقش درست انتخاب شدم.
روز بعد هنگام ضبط، متوجه شدم یکى از بچه هاى سیاهى لشگر عجیب شبیه عمویم است و همین مسئله ذهنم را تا پایان ضبط درگیر کرده بود. ضبط که تمام شد همان پسر جوان چشم رنگى صدایم کرد و با لبخند گفت خیلى خوب بازى کردى..دمت گرم! و این براى من ثابت شد که شهدا با ما صحبت می کنند.
تا چه اندازه بازی در این نقش برای شما حائز اهمیت است؟
بازی در این نقش براى من از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و به هیچ عنوان نمی خواهم با بازى ضعیف و یا بى تمرکز، ارزش و شأن این شهید والامقام را در نگاه مخاطب پایین بیاورم.به همین دلیل تمام تلاشم را می کنم تا «شهید شهریارى» را به بهترین نحو ممکن معرفی کنم.
امیدوارم بتوانم نقش این شهید بزرگوار را به بهترین نحو ممکن ایفا کنم و باید بگویم بازی کردن در نقش شهید شهریاری برای من یک افتخار بزرگ محسوب می شود.
آشفته بودم آیا برای ایفای این نقش مهم درست انتخاب شده ام یا نه؟ شهید شهریاری با نشانه ای تایید کرد که لیاقت بازی در این نقش را دارم که برای من افتخار بزرگی است.
