فرادید| این کشف خیلی زود در شبکه‌های اجتماعی آرژانتین پربازدید شد و گمانه‌زنی‌هایی درباره وابستگی آن به گونه‌ی ناشناخته‌ای از انسان یا گروهی از انسان‌های اولیه را برانگیخت. برخی رسانه‌های محلی با رویکردی هیجان‌زده آن را به موجوداتی موسوم به «انسان‌مورچه‌ای» نسبت دادند. جمجمه درون یک ظرف تدفینی (گلدان تدفینی) بود و کنار آن ظرف تدفینی دوم هم پیدا شد که درون آن بقایای استخوان بود.
به گزارش فرادید، باستان‌شناسان اداره‌ی بلن در استان کاتامارکا، به‌ویژه گروه مطالعات باستان‌شناسی (GEA) از دانشکده‌ی باستان‌شناسی دانشگاه UNCA، در مورد منشأ فرهنگی این جمجمه توضیحی منتشر کرده‌اند.
به‌گفته‌ی کارشناسان، این دگرگونی ساختاری عجیب یا غیرطبیعی نیست، بلکه نتیجه‌ی رسم و رسوم یک فرهنگ کهن است که میان گروه‌هایی مانند مردمان سی‌ینیگا (Ciénaga) و آگوآدا (Aguada) رایج بوده؛ این گروه‌ها بین قرون سوم تا دوازدهم میلادی در این منطقه می‌زیستند.
این شیوه که به آن «تغییرشکل قائم و تخت جمجمه» گفته می‌شود، به این شکل انجام میشده که به جمجمه‌ی نوزادان به کمک تخته یا باند فشار وارد می‌کردند. این کار در دورانی انجام میشده که استخوان‌های جمجمه نرم و انعطاف‌پذیر هستند (دوران نوزادی).
نتیجه این بوده که جمجمه به شکل عمودی کشیده میشده و قسمت پشت آن خطی صاف یا منحنی شکل میگرفته! این شکل تغییریافته‌ی جمجمه اهداف گوناگونی داشته و نشان‌دهنده‌ی جایگاه اجتماعی، تعلق گروهی یا باورهای معنوی فرد بوده است.
گروه GEA اعلام کرده: «تفسیر این یافته‌ها فرصتی است برای ژرف کردن پیوند ما با نیاکان‌مان. با درک این رسوم فرهنگی و معانی آن‌ها، ما یاد و خاطره‌ی نیاکان‌مان را گرامی می‌داریم و به کمک تجربه‌ی مشترک انسانی‌مان با آن‌ها ارتباط برقرار می‌کنیم.»
مترجم: زهرا ذوالقدر
منبع: faradeed-244519
