به گزارش روابط عمومی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان البرز، در این دیدار آقای فریدونی با اشاره به وضعیت منابع طبیعی در منطقه سیجان و به طور کل در رشته کوه البرز و تجارب عملی خود در حوزه آبخیزداری، از ضرورت تغییر نگاه به مدیریت جامع منابع آب و خاک سخن گفت.
وی با اشاره به چالش‌های حوضه آبخیز امیرکبیر بیان کرد: «رقابت ناسالم بین آب و خاک، در نبود مطالعات آبخیزداری پیش از اجرای پروژه‌های عمرانی، باعث شده که منابع خاک به‌شدت در معرض فرسایش قرار گیرند. اگر اعتبارات فقط صرف سازه‌های آبی و انتقال آب شود، بدون در نظر گرفتن ظرفیت‌های خاک، نه‌تنها منابع آب تأمین نمی‌شوند بلکه بحران‌های ثانویه نیز به وجود می‌آید.»
او تأکید کرد که برای رسیدن به تعادل در حوضه‌های آبخیز، باید پیش از هرگونه ساخت و ساز در بالادست سدها، مطالعات جامع آبخیزداری انجام شود. «ناترازی خاک در یک حوضه می‌تواند بحران آب را تشدید کند و در بلندمدت، پایداری منابع طبیعی را زیر سؤال ببرد.»
آقای فریدونی، اهل روستای سیجان و از همیاران طبیعت، همچنین به تجربه تلخ سیل ویرانگر تیرماه ۱۳۹۴ در سیجان اشاره کرد که در عرض تنها ۸ دقیقه، ۱۳ میلی‌متر بارندگی باعث جان‌باختن شش نفر و تخریب گسترده زیرساخت‌های محلی شد. او با یادآوری این حادثه گفت: «در آن زمان در گفت‌وگو با رسانه ملی اعلام کردم که خاک ازدست‌رفته در این سیل، ارزشی بیشتر از نفت دارد؛ چراکه خاک منبعی غیرقابل بازگشت است و هزاران سال‌ها زمان می‌برد تا بازسازی شود، بدون نفت بشر تمدن ها را بنا کرده است اما بدون خاک نمی توانست.»
فریدونی آبخیزداری را نه یک هزینه بلکه یک سرمایه‌گذاری پایدار دانست و گفت: «مدیریت منابع آب و خاک در بالادست حوضه‌ها، مهم‌ترین راهکار کاهش خسارات طبیعی است و باید به عنوان بخشی مهم از نظام مدیریت بحران تلقی شود.»
وی با اشاره به پروژه‌های اجراشده پس از سیل در منطقه سیجان افزود: «در ده سال اخیر، با اجرای طرح‌های آبخیزداری، مدیریت چرا، کاهش دام‌های غیرمجاز، قرق مراتع، درختکاری و احیای گیاهان بومی، بیش از ۱۲۰۰ هکتار از اراضی تثبیت خاک شده‌اند. امروز بوته‌های ارغوان، شال غلندر و سایر گونه‌های بومی که پیش‌تر در معرض زوال بودند، مجدداً در سیجان قابل مشاهده هستند.»
وی همچنین تأکید کرد: «در منطقه سیجان نشان دادیم که اگر به مرتع فرصت داده شود و حفاظت و قرق صورت گیرد، احیای آن با سرعت و پایداری بالا ممکن خواهد بود.»
در پایان این دیدار، آقای فریدونی به واگذاری طرح‌های مرتعداری به مجریان طبق قانون فعلی اعتراض کرد و گفت: «قانون واگذاری طرح‌های مرتعداری به‌محض اتمام مدت قرارداد، بدون در نظر گرفتن ارزیابی عملکرد، و همچنین به ارث رسیدن این طرح ها، به مراتع و بهره‌برداران واقعی لطمه وارد می‌کند. اصلاح این قانون ضرورتی فوری دارد تا از تضعیف پایداری اکوسیستم‌های مرتعی جلوگیری شود.»
