به گزارش خبرنگار مهر، تیم ملی فوتسال زنان ایران، که طی سال‌های گذشته به عنوان یکی از قدرت‌های برتر آسیا شناخته می‌شد، پس از ناکامی در تکرار عنوان قهرمانی در جام ملت‌های آسیا، حالا در آستانه تحولی بزرگ قرار دارد. عملکرد نه‌چندان قابل‌قبول در رقابت‌های اخیر، هم از منظر نتیجه و هم از نظر کیفیت فنی، باعث شده تا نگاه‌ها به تصمیمات آینده فدراسیون فوتبال دوخته شود؛ تصمیماتی که می‌تواند مسیر آینده این تیم را به شکل جدی تحت‌تأثیر قرار دهد.
نیاز به تحول؛ چرا حالا؟
شکست در جام ملت‌های آسیا تنها یک ناکامی ساده نبود؛ بلکه زنگ خطری برای تیمی بود که روزگاری با اقتدار قهرمان آسیا شد و حالا فاصله قابل توجهی با روزهای اوج خود دارد. ضعف در آماده‌سازی، انتخاب‌های فنی ناپایدار، عدم برگزاری اردوهای منظم و نبود برنامه‌ریزی دقیق، از جمله مواردی است که بسیاری از کارشناسان به عنوان دلایل اصلی این افت عملکرد عنوان می‌کنند. از سوی دیگر، حضور رقبایی چون ژاپن و تایلند که به‌شدت در حال پیشرفت هستند، ضرورت بازنگری در ساختار فنی تیم ملی را دوچندان کرده است.
بر همین اساس، شنیده‌ها حاکی از آن است که فدراسیون فوتبال در نظر دارد با تغییر در کادر فنی تیم ملی، مسیر جدیدی را آغاز کند. گرچه تاکنون نام هیچ مربی‌ای به‌صورت رسمی اعلام نشده، اما در میان گزینه‌های محتمل، سه چهره باسابقه بیش از بقیه مورد توجه قرار گرفته‌اند: شهرزاد مظفر، نیلوفر اردلان و شهناز یاری.
شهرزاد مظفر؛ گزینه‌ای با اعتبار بین‌المللی
شهرزاد مظفر، بدون تردید یکی از معتبرترین نام‌ها در فوتسال زنان ایران است. او پیش از این نیز هدایت تیم ملی فوتسال زنان را برعهده داشته و موفق شد با این تیم قهرمان آسیا شود. دوران مربیگری مظفر در تیم ملی، همراه با نظم، استراتژی مشخص و عملکرد فنی درخشان بود و بسیاری از کارشناسان، دوران او را طلایی‌ترین مقطع تاریخ فوتسال زنان ایران می‌دانند.
پس از جدایی از تیم ملی، مظفر راهی کویت شد و در آنجا نیز موفقیت‌هایی را با تیم ملی زنان این کشور کسب کرد. این تجربیات بین‌المللی، او را به چهره‌ای ممتاز و شناخته‌شده در سطح آسیا تبدیل کرده است. او در حال حاضر سرمربی تیم فوتسال زنان استقلال تهران نیز به‌شمار می‌رود.
اما با توجه به شرایط حساس کنونی و نیاز تیم ملی به فردی با تجربه و شناخت بالا از فضای فوتسال زنان، نام مظفر همچنان به عنوان یکی از جدی‌ترین گزینه‌ها در محافل ورزشی مطرح است. اگر فدراسیون فوتبال موفق شود نظر او را تغییر دهد، بازگشت مظفر می‌تواند آغاز یک دوران جدید و موفق برای فوتسال زنان باشد.
نیلوفر اردلان؛ تلفیق تجربه بازی و دانش مربیگری
دیگر گزینه‌ای که نامش این روزها زیاد شنیده می‌شود، نیلوفر اردلان است. او یکی از شناخته‌شده‌ترین چهره‌های تاریخ فوتبال و فوتسال زنان ایران به‌شمار می‌رود. اردلان در دوران بازیگری خود، سال‌ها برای تیم ملی به میدان رفت و از جمله بازیکنانی بود که هم در فوتبال و هم در فوتسال افتخارات متعددی کسب کرد.
پس از پایان دوران بازی، اردلان وارد عرصه مربیگری شد و توانست به سرعت جایگاه قابل‌توجهی پیدا کند. او دارای مدارک سطح A مربیگری فوتبال، سطح ۲ فوتسال آسیا و سطح یک بدنسازی است. سابقه سرمربیگری تیم‌های ملی رده‌های پایه فوتبال بانوان و همچنین حضور در لیگ برتر فوتسال، اردلان را به گزینه‌ای با تجربه و آشنا با ساختار تیم‌های ملی تبدیل کرده است.
در حال حاضر، او هدایت تیم ملی فوتبال زنان زیر ۲۰ سال ایران را بر عهده دارد، اما با توجه به نزدیک بودن جام جهانی فوتسال زنان، احتمال دارد که حضور در این مسابقات برای او جذابیت بیشتری داشته باشد و شاید تصمیم بگیرد بین تیم ملی فوتبال زیر ۲۰ سال و تیم ملی فوتسال زنان یکی را انتخاب کند.
اردلان علاوه بر مدرک مربیگری A فوتبال، سطح ۲ فوتسال آسیا و سطح یک بدنسازی را نیز داراست و سوابق درخشانی در عرصه فوتسال زنان دارد. او به عنوان بازیکن در تیم ملی فوتسال ایران در مسابقات آسیایی و جهانی موفقیت‌های زیادی کسب کرد و در ادامه به عنوان مربی نیز نقش مهمی در رشد فوتسال بانوان ایران ایفا کرده است. به‌ویژه، نزدیکی او به نسل فعلی بازیکنان و آشنایی کامل با فضای داخلی ورزش زنان ایران، او را به گزینه‌ای بسیار مناسب برای هدایت تیم ملی فوتسال تبدیل کرده است.
شهناز یاری؛ مربی با تجربه و سابقه درخشان بین‌المللی
شهناز یاری یکی دیگر از گزینه‌های جدی و باسابقه برای بازگشت به نیمکت تیم ملی فوتسال زنان ایران است. یاری در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ هدایت تیم ملی را برعهده داشت، اما در آستانه جام ملت‌های آسیا و درست یک ماه پیش از آغاز رقابت‌ها، به شکلی جنجالی از سمت خود کنار گذاشته شد. این در حالی بود که پایه‌ریزی تیم قهرمان، کار او بود و بسیاری اعتقاد دارند که قهرمانی آن دوره، باید به نام یاری ثبت می‌شد.
یاری پس از آن در تیم ملی جوانان و در ادامه مجدداً در تیم ملی بزرگسالان فعالیت کرد، اما همواره با چالش‌هایی چون نبود بازی‌های تدارکاتی و مشکلات مدیریتی روبه‌رو شد. او در سال ۱۴۰۱ به عنوان سرمربی تیم ملی فوتسال زنان عراق منصوب شد و در مدتی کوتاه توانست این تیم را به قهرمانی غرب آسیا برساند.
در یکی از جالب‌ترین تقابل‌های فوتسال زنان آسیا، تیم تحت هدایت یاری در برابر تیم کویت به مربیگری شهرزاد مظفر قرار گرفت و با نتیجه خیره‌کننده ۱۲ بر صفر پیروز شد. همین عملکرد باعث شد که یاری در سال ۲۰۲۲ در میان ۱۰ مربی برتر فوتسال زنان جهان قرار گیرد؛ افتخاری که تا پیش از آن، به هیچ مربی زنی از ایران نرسیده بود.
با این سابقه موفق و بین‌المللی، یاری همچنان یکی از معدود گزینه‌هایی است که هم تجربه کار در سطح بالا را دارد و هم شناخت عمیقی از ساختار فوتسال زنان ایران.
انتخابی سرنوشت‌ساز پیش‌روی فدراسیون
بدون شک، انتخاب سرمربی جدید تیم ملی فوتسال زنان ایران یکی از مهم‌ترین تصمیم‌های فدراسیون فوتبال در حوزه ورزش زنان خواهد بود. با توجه به جایگاه پیشین این تیم در آسیا و پتانسیل بالای بازیکنان ایرانی، انتصاب فردی شایسته، با تجربه و دارای برنامه مشخص، می‌تواند مسیر بازگشت به روزهای اوج را هموار سازد.
سه گزینه بررسی‌شده در این گزارش، هر کدام مزایا و ویژگی‌های منحصر به فردی دارند: مظفر با اقتدار فنی و سابقه بین‌المللی، اردلان با تلفیق تجربه بازی و دانش روز مربیگری، و یاری با سابقه‌ی بین‌المللی و قدرت ساختارسازی. حال باید دید فدراسیون فوتبال کدام مسیر را انتخاب خواهد کرد؛ بازگشت به تجربه موفق گذشته، استفاده از نیروی جوان و پویای داخلی، یا اعتماد دوباره به چهره‌ای که سال‌هاست به دنبال احقاق حق خود در تاریخ فوتسال زنان ایران است.
منبع: mehrnews-6474959
