کاهش ۷۰ درصدی "نرخ باروری ایران" طی ۳۰ سال گذشته!

 روند تحولات باروری در ایران بر اساس برآوردهای صورت گرفته حاکی از تغییرات و نوسانات قابل ملاحظه‌ای است؛ شاخص مرسوم برای بررسی روند تغییرات باروری در پیشینه جمعیت‌شناسی، "نرخ باروری کل" یا TFR است که نشان‌دهنده متوسط تعداد فرزندان به دنیا آمده برای یک زن در طول دوره باروری اوست.
برآوردهای انجام شده نشان می‌دهد که میزان باروری کل کشورمان در حدود 7.7 فرزند برای هر زن در سال 1345 به 6.3 فرزند در سال 1355 کاهش یافته است؛ بعد از این کاهش اولیه موقتاً وقفه‌ای در گذار جمعیتی ایران پدید می‌آید و تحت تاثیر شرایط کار متاثر از رویداد انقلاب اسلامی، باروری در بین سال‌های 1356 تا 1358 افزایش یافته و سپس تا حوالی سال از 1363 روند نسبتاً ثابتی را ادامه می‌دهد.
از سال 1363 به بعد مجدداً به تدریج روند کاهش باروری آغاز می‌شود و از 6.9 فرزند برای هر زن در این سال به 5.5 فرزند در سال 1367 که زمان راه‌اندازی مجدد برنامه‌های تنظیم خانواده است، می‌رسد؛ از این زمان به بعد کاهش باروری به سرعت روند انتقالی خود را طی کرده و میزان باروری کل به حدود 2.17 در سال 1379 می‌رسد.
برآوردهای اخیر نشان می‌دهد که سطح باروری از حدود 1.8 فرزند به ازای هر زن در سال 1390 با افزایش جزئی حدود دو فرزند به ازای هر زن در سال منتهی به سال سرشماری 1359 شده است؛ گزارش ملل متحد در سال 2017 به عنوان چشم‌انداز جمعیت جهان نیز نشان می‌دهد که نرخ باروری کل در طول 30 سال گذشته (به فاصله 1975 - 1980 تا 2010 - 2015) حدود 70 درصد کاهش داشته است.
روند نزولی در میزان‌های باروری در کشور و کاهش نرخ رشد جمعیت باعث شده که وضعیت جمعیتی کشور در آینده نزدیک به مرز هشدار برسد.