در این بین عرصه تولید نیز با دغدغه‌های فراوانی روبرو شد، شیوع بیماری کرونا باعث شد تا ریسک درگیری این بیماری بین عوامل پشت صحنه افزایش یافته و به تبع آن تولید اکثریت آثار متوقف شود، هرچند همچنان برخی از کارگردانان مشغول کار هستند، اما تبعا هیچ آینده معلومی را برای اکران اثر خود ترسیم نمی‌کنند.
در این میان و بعد از بازگشایی سینماها از تاریخ اول تیر ماه سال ۹۹ اندک امیدی در میان اهالی سینما به وجود آمد، اما فروش ناامید کننده دو فیلم اصلی اکران نوروز باعث شد تا آثار خبرساز جشنواره فیلم فجر گذشته از اکران در چنین شرایطی سر باز زنند.
از طرفی آثاری راهی چرخه اکران شدند که در حالت معمول هم فروش مطلوبی را در پی نداشتند، از سویی دیگر اکران آنلاین و سینماماشین می‌توانست به چرخه معیوب سینما کمک کند، اما قاچاق سریع آثار آنلاین و همچنین عدم پخش مناسب برای سینما ماشین باعث شد تا این دو مدیوم هم شکست بخورند.
اکران آثار خارجی و فیلم‌های سینمای هالیوود شاید آخرین امید سینمای شکست خورده ایران بود، اما مخاطبان سینما از اکران این آثار هم استقبال نکردند، آثاری که ماه‌ها و یا سال‌ها از اکران آن‌ها گذشته بود و طبیعتا هیچ اشتیاقی را برای مخاطبان بوجود نمی‌آورند.
اما آخرین راه برای جذب مخاطبان به سینما، اکران آثار پرفروش سال‌های گذشته بود، آثاری که توانسته بودند رکورد چرخه اکران را بشکنند و تصور بر این بود که این چنین آثاری می‌توانند بار دیگر مخاطب را به سالن سینما بکشانند. فیلم سینمایی «نهنگ عنبر» که در زمان اکران خود به عنوان پرفروش‌ترین فیلم سیال شناخته می‌شد نزدیک به یک هفته پیش وارد چرخه اکران شد.
«نهنگ عنبر» با مضمونی کمدی و پیشینه‌ای قوی در گیشه بعد از یک هفته اکران تنها به فروشی معادل ۴ میلیون تومان دست یافته است، عددی که نشان می‌دهد این فیلم تنها نزدیک به ۳۰ بلیت فروخته است، آماری غم انگیز برای سینما که نشان داد تا پایان نیافتن بحران کرونا هیچ ترفندی موفق به حضور تماشاگران در سالن نخواهد شد.
