کد: 4259 | 10 شهریور 1397 ساعت 15:00
خطر ترک تحصیل ناشی از فقر
مدیرعامل بنیاد کودک: تلاش ما این است تا از ترکتحصیلهای ناشی از فقر جلوگیری کنیم
«اوضاع اقتصادی که نابسامان میشود، کمک خیّران به نهادهای مردمنهاد هم کم میشود، شرایط اقتصادی که نابسامان میشود، مردم هزینههای اضافی را حذف میکنند؛ کمکهای مردمی به موسسههای خیریهای، برای مردم، همین هزینههای اضافی است. مردم میخواهند نان شبشان را داشته باشند، اما کمکشان را نه.»
دیروز اعضای بنیاد کودک نشست خبری برگزار کردند تا نگرانیشان را به کمشدن روند کمکهای مردمی اعلام کنند؛ کمکهایی که نزدیک به یک سالونیم است که به یکباره افت پیدا کرده و منجر شده تا بخشی از درآمدهای بنیاد برای کمک به تحصیل دانشآموزان، کم و حتی قطع شود. بنیاد کودک نزدیک به ٢٥ سال است که کارش را شروع کرده و هدفش بالا بردن سطح آموزش و فرهنگ جامعه است. حالا همین بنیاد که قبلا ١٠٠درصد درآمدهایش از خیّران ایرانی مقیم آمریکا و اروپا تأمین میشد و حالا با جلب مشارکت ایرانیان داخل کشور به ٤٠درصد رسیده است، نگران زمانی است که مقامات رده بالای آمریکا در پی ادامه فشارها و تحریمها به ایران مجوز ارسال پول از آمریکا به بنیاد کودک ایران را لغو کنند، ٤٠درصد از درآمد بنیاد برای کمک به دانشآموزان و خانوادههای نیازمندشان قطع شود و از این طرف هم در داخل کشور به دلیل ادامه بحرانهای اقتصادی که تاکنون سبب شده خیلی از شرکتها و افراد حمایتهایشان را کم و یا قطع کنند، دایره پوشششان را کمتر کنند و درنهایت بنیاد کودک نتواند از ١٠هزار کودک و خانوادهشان که در حال حاضر مورد حمایتش است، حمایت کند: «نزدیک به دومیلیارد و ٧٠٠، ٨٠٠میلیون تومان مقرری بچهها است که اگر سهم ایرانیان مقیم خارج از کشور قطع شود، مقرری نصف میشود. همه اینها در حالی است که ما کمک رسمی نداریم. ما هر روز درگیر همیارانی هستیم که میگویند دیگر نمیتوانند از دانشآموزان تحت پوشششان حمایت کنند. زمانی که حمایت همیار قطع میشود، ما مستمری کودک را قطع نمیکنیم بلکه به بقیه همیاران برای حمایت مالی فشار وارد میشود.» حرمت ناظری، قائممقام مدیرعامل بنیاد کودک است که روز گذشته پشت صندلی اتاق مدیرعامل در طبقه سوم ساختمان بنیاد نشسته و در کنار رقیه دادخواه، مدیرعامل بنیاد و چند نفر دیگر از همکارانش از نگرانیهایی که بنیاد دارد، سخن میگوید. به گفته او، همیاران بنیاد عموما آدمهای ثروتمندی نیستند؛ اما میتوان گفت عموما آدمهای تحصیلکردهای هستند که تحصیل دانشآموزان دغدغهشان است.
همیاران بنیاد کودک همان کسانی هستند که دانشآموزان نیازمند و خانوادههایشان را تحت پوشش قرار میدهند، یک دانشآموزان ممکن است چند همیار داشته باشد و یا یک همیار چند دانشآموز. براساس شیوه مدیریت بنیاد کودک و تأکید آنها بر شفافسازی هزینهکرد کمکها، همیاران ارتباط مستقیمی با دانشآموزان و خانوادههایشان دارند. حالا کمشدن تعداد این همیاران دغدغه اول و آخر اعضای بنیاد کودک است؛ بنیادی که اعضایش این روزها در طبقه چهارم ساختمان سازوکار اجرای طرح «مشق مهر» را میچینند؛ طرحی برای بازگشایی مدارس. «ما حتی با شرکتهایی مواجه هستیم که دیگر نمیتوانند حمایت عمومی با مجموعه ما داشته باشند. ما میدانیم که این شرایط میتواند روی مجموعه ما هم تأثیر بگذارد، به همین دلیل تعدیل نیرو، آخرین گزینه ما است.» ناظری به سوال خبرنگاران پاسخ میدهد و دادخواه، مدیرعامل بنیاد، توضیحات تکمیلی میدهد: «کاری که بنیاد میکند کمک به دانشآموزانی است که به دلیل فقر نمیتوانند تحصیل کنند؛ یعنی افرادی که در مرز ترک تحصیل هستند را مورد حمایت قرار میدهیم، ما تنها به نیاز دانشآموزان توجه نمیکنیم. ما شرایطی که دانشآموز در آن زندگی میکند را هم مورد توجه قرار میدهیم و در این میان کرامت انسانی برای ما اهمیت زیادی دارد. ما کاری نمیکنیم که به حرمت افراد و خانوادههایشان آسیب برسد. ما تلاش میکنیم تا در مقابل کمکی که به خانواده میکنیم از آنها انتظاراتی داشته باشیم. انتظارات ما هم پیشرفت تحصیلی دانشآموز است.» بنیاد کودک در طول دوره فعالیتش، نزدیک به ١٦هزار دانشآموز و خانوادههایشان را مورد حمایت قرار داده که بخشی از آنها پس از توانمندی از حمایت خارج شدهاند. آمار فعلی افراد مورد حمایت بنیاد، ١٠هزار نفر است.
بیشترین فعالیت بنیاد در استان سیستان و بلوچستان و پس از آن استان تهران است. بنیاد ٢٩ دفتر ثابت و ٩ دفتر اقماری دارد که بیشتر آنها در این دو استان متمرکز شده است. دانشآموزان نیازمند، عمدتا خودمعرف هستند. وزارت آموزش و پرورش و نهادهای مردمی هم در شناسایی این کودکان به بنیاد کمک میکنند. کمکهای مردمی برای حمایت از این دانشآموزان به حساب قیّم آن دانشآموز واریز میشود و او موظف است برای رفاه کودک آن را هزینه کند. مددکاران بنیاد، کار نظارت را هم به عهده دارند. همین هم شده تا به گفته مدیرعامل بنیاد، خانوادههایی که درگیر آسیب اجتماعی هستند، تحت پوشش قرار نگیرند. منظور از آسیب همان خانوادههای درگیر اعتیاد است، چرا که به اعتقاد مسئولان بنیاد، نظارت و کنترل بر روند هزینه کمکها، در این خانوادهها سخت است و بسیار اتفاق افتاده که پول برای رفاه دانشآموز هزینه نشود. به همین دلیل افراد مورد حمایت کسانی هستند که داخل خانوادهاند و به سیستم آموزشی وصلاند: «الان ما با موسسههایی مواجه هستیم که بی هیچ بهانهای به خانوادهها کمک میکنند. اینها به سرویسگیری بدون بهانه عادت میکنند و از جامعه طلبکار میشوند. ما به جای خدمت به این خانوادهها، خیانت میکنیم. همین هم شد تا بنیاد تصمیم بگیرد سطح خانواده را با تحصیل بالا ببرد.» بنیاد برای هر دانشآموز مستمری در نظر میگیرد. برای آنها که در روستاها زندگی میکنند این مستمری کمتر از ١٥٠هزار تومان نیست و این مبلغ در کلانشهرها به ٣٥٠هزار تومان هم میرسد: «اینها بچههای آسیبدیده اجتماعی نیستند، کمآسیب هستند. ما تلاش میکنیم آنها را در مدرسه نگه داریم. ما سعی میکنیم از ترک تحصیلهای ناشی از فقر جلوگیری کنیم.» دادخواه و ناظری میگویند بنیاد نیاز به دیده شدن در جامعه دارد، چرا که از یک طرف کمک همیاران کم شده و از آن طرف تعداد دانشآموزان نیازمند بالا رفته است: «الان نزدیک به دو ماه است که ورود پول به بنیاد سخت شده است. ما در روند ورود کمکهای مالی نقشی نداریم. فهرست نیازمندیها به ایرانیهای خارج از کشور ارایه میشود و آنها پول میفرستند. جزییات نیاز دانشآموزان را هم میدانند، اما ترس ما از مشکل در ارسال پول است.» ناظری ادامه میدهد: «درآمدهای ما نسبت به سال گذشته کمتر شده و حتی افت ناگهانی درآمدها را داشتهایم. از اول امسال تا الان درآمدی نداشتهایم.» بنیاد کودک یک سایت رسمی دارد: www.childf.org و از طریق همین سایت است که افراد مایل به کمک میتوانند پروفایلی بسازند و وارد چرخه همیاری شوند. گروهی هم هستند که مراجعه حضوری به دفاتر دارند و اقدام به کمک میکنند.
دیروز اعضای بنیاد کودک نشست خبری برگزار کردند تا نگرانیشان را به کمشدن روند کمکهای مردمی اعلام کنند؛ کمکهایی که نزدیک به یک سالونیم است که به یکباره افت پیدا کرده و منجر شده تا بخشی از درآمدهای بنیاد برای کمک به تحصیل دانشآموزان، کم و حتی قطع شود. بنیاد کودک نزدیک به ٢٥ سال است که کارش را شروع کرده و هدفش بالا بردن سطح آموزش و فرهنگ جامعه است. حالا همین بنیاد که قبلا ١٠٠درصد درآمدهایش از خیّران ایرانی مقیم آمریکا و اروپا تأمین میشد و حالا با جلب مشارکت ایرانیان داخل کشور به ٤٠درصد رسیده است، نگران زمانی است که مقامات رده بالای آمریکا در پی ادامه فشارها و تحریمها به ایران مجوز ارسال پول از آمریکا به بنیاد کودک ایران را لغو کنند، ٤٠درصد از درآمد بنیاد برای کمک به دانشآموزان و خانوادههای نیازمندشان قطع شود و از این طرف هم در داخل کشور به دلیل ادامه بحرانهای اقتصادی که تاکنون سبب شده خیلی از شرکتها و افراد حمایتهایشان را کم و یا قطع کنند، دایره پوشششان را کمتر کنند و درنهایت بنیاد کودک نتواند از ١٠هزار کودک و خانوادهشان که در حال حاضر مورد حمایتش است، حمایت کند: «نزدیک به دومیلیارد و ٧٠٠، ٨٠٠میلیون تومان مقرری بچهها است که اگر سهم ایرانیان مقیم خارج از کشور قطع شود، مقرری نصف میشود. همه اینها در حالی است که ما کمک رسمی نداریم. ما هر روز درگیر همیارانی هستیم که میگویند دیگر نمیتوانند از دانشآموزان تحت پوشششان حمایت کنند. زمانی که حمایت همیار قطع میشود، ما مستمری کودک را قطع نمیکنیم بلکه به بقیه همیاران برای حمایت مالی فشار وارد میشود.» حرمت ناظری، قائممقام مدیرعامل بنیاد کودک است که روز گذشته پشت صندلی اتاق مدیرعامل در طبقه سوم ساختمان بنیاد نشسته و در کنار رقیه دادخواه، مدیرعامل بنیاد و چند نفر دیگر از همکارانش از نگرانیهایی که بنیاد دارد، سخن میگوید. به گفته او، همیاران بنیاد عموما آدمهای ثروتمندی نیستند؛ اما میتوان گفت عموما آدمهای تحصیلکردهای هستند که تحصیل دانشآموزان دغدغهشان است.
همیاران بنیاد کودک همان کسانی هستند که دانشآموزان نیازمند و خانوادههایشان را تحت پوشش قرار میدهند، یک دانشآموزان ممکن است چند همیار داشته باشد و یا یک همیار چند دانشآموز. براساس شیوه مدیریت بنیاد کودک و تأکید آنها بر شفافسازی هزینهکرد کمکها، همیاران ارتباط مستقیمی با دانشآموزان و خانوادههایشان دارند. حالا کمشدن تعداد این همیاران دغدغه اول و آخر اعضای بنیاد کودک است؛ بنیادی که اعضایش این روزها در طبقه چهارم ساختمان سازوکار اجرای طرح «مشق مهر» را میچینند؛ طرحی برای بازگشایی مدارس. «ما حتی با شرکتهایی مواجه هستیم که دیگر نمیتوانند حمایت عمومی با مجموعه ما داشته باشند. ما میدانیم که این شرایط میتواند روی مجموعه ما هم تأثیر بگذارد، به همین دلیل تعدیل نیرو، آخرین گزینه ما است.» ناظری به سوال خبرنگاران پاسخ میدهد و دادخواه، مدیرعامل بنیاد، توضیحات تکمیلی میدهد: «کاری که بنیاد میکند کمک به دانشآموزانی است که به دلیل فقر نمیتوانند تحصیل کنند؛ یعنی افرادی که در مرز ترک تحصیل هستند را مورد حمایت قرار میدهیم، ما تنها به نیاز دانشآموزان توجه نمیکنیم. ما شرایطی که دانشآموز در آن زندگی میکند را هم مورد توجه قرار میدهیم و در این میان کرامت انسانی برای ما اهمیت زیادی دارد. ما کاری نمیکنیم که به حرمت افراد و خانوادههایشان آسیب برسد. ما تلاش میکنیم تا در مقابل کمکی که به خانواده میکنیم از آنها انتظاراتی داشته باشیم. انتظارات ما هم پیشرفت تحصیلی دانشآموز است.» بنیاد کودک در طول دوره فعالیتش، نزدیک به ١٦هزار دانشآموز و خانوادههایشان را مورد حمایت قرار داده که بخشی از آنها پس از توانمندی از حمایت خارج شدهاند. آمار فعلی افراد مورد حمایت بنیاد، ١٠هزار نفر است.
بیشترین فعالیت بنیاد در استان سیستان و بلوچستان و پس از آن استان تهران است. بنیاد ٢٩ دفتر ثابت و ٩ دفتر اقماری دارد که بیشتر آنها در این دو استان متمرکز شده است. دانشآموزان نیازمند، عمدتا خودمعرف هستند. وزارت آموزش و پرورش و نهادهای مردمی هم در شناسایی این کودکان به بنیاد کمک میکنند. کمکهای مردمی برای حمایت از این دانشآموزان به حساب قیّم آن دانشآموز واریز میشود و او موظف است برای رفاه کودک آن را هزینه کند. مددکاران بنیاد، کار نظارت را هم به عهده دارند. همین هم شده تا به گفته مدیرعامل بنیاد، خانوادههایی که درگیر آسیب اجتماعی هستند، تحت پوشش قرار نگیرند. منظور از آسیب همان خانوادههای درگیر اعتیاد است، چرا که به اعتقاد مسئولان بنیاد، نظارت و کنترل بر روند هزینه کمکها، در این خانوادهها سخت است و بسیار اتفاق افتاده که پول برای رفاه دانشآموز هزینه نشود. به همین دلیل افراد مورد حمایت کسانی هستند که داخل خانوادهاند و به سیستم آموزشی وصلاند: «الان ما با موسسههایی مواجه هستیم که بی هیچ بهانهای به خانوادهها کمک میکنند. اینها به سرویسگیری بدون بهانه عادت میکنند و از جامعه طلبکار میشوند. ما به جای خدمت به این خانوادهها، خیانت میکنیم. همین هم شد تا بنیاد تصمیم بگیرد سطح خانواده را با تحصیل بالا ببرد.» بنیاد برای هر دانشآموز مستمری در نظر میگیرد. برای آنها که در روستاها زندگی میکنند این مستمری کمتر از ١٥٠هزار تومان نیست و این مبلغ در کلانشهرها به ٣٥٠هزار تومان هم میرسد: «اینها بچههای آسیبدیده اجتماعی نیستند، کمآسیب هستند. ما تلاش میکنیم آنها را در مدرسه نگه داریم. ما سعی میکنیم از ترک تحصیلهای ناشی از فقر جلوگیری کنیم.» دادخواه و ناظری میگویند بنیاد نیاز به دیده شدن در جامعه دارد، چرا که از یک طرف کمک همیاران کم شده و از آن طرف تعداد دانشآموزان نیازمند بالا رفته است: «الان نزدیک به دو ماه است که ورود پول به بنیاد سخت شده است. ما در روند ورود کمکهای مالی نقشی نداریم. فهرست نیازمندیها به ایرانیهای خارج از کشور ارایه میشود و آنها پول میفرستند. جزییات نیاز دانشآموزان را هم میدانند، اما ترس ما از مشکل در ارسال پول است.» ناظری ادامه میدهد: «درآمدهای ما نسبت به سال گذشته کمتر شده و حتی افت ناگهانی درآمدها را داشتهایم. از اول امسال تا الان درآمدی نداشتهایم.» بنیاد کودک یک سایت رسمی دارد: www.childf.org و از طریق همین سایت است که افراد مایل به کمک میتوانند پروفایلی بسازند و وارد چرخه همیاری شوند. گروهی هم هستند که مراجعه حضوری به دفاتر دارند و اقدام به کمک میکنند.
