محل «قصابی ماموت‌ها» بعد از 25 هزارسال از زیر خاک بیرون آمد
فرادید| باستان‌شناسان تعداد زیادی استخوان، ابزارهای سنگی و عاج‌های جداشده پیدا کرده‌اند که نشان می‌دهد انسان‌ها ۲۵ هزار سال پیش ماموت‌ها را شکار می‌کردند، گوشت آن‌ها را می‌خوردند و عاج آن‌ها را پردازش می‌کردند. دو گودال حفاری‌شده در لانگمانرزدورف با ۱۵ متر فاصله از هم، حاوی لایه‌های متراکمی از بقایای ماموت‌ها با ابزارهای سنگی میان آن‌ها بودند. در یک گودال بقایای دست‌کم دو ماموت همراه با علائم قصابی یافت شد که نشان می‌دهد این حیوانات برای مصرف گوشت توسط انسان شکار شده‌اند.
به گزارش فرادید، در گودال دیگر بقایای حداقل سه ماموت و عاج‌های کامل و جداشده کشف شد. این یافته‌ها نشان می‌دهد این دو محوطه برای فعالیت‌های متفاوتی استفاده می‌شدند؛ یکی برای قصابی و دیگری برای پردازش عاج. عاج ماموت بسیار مقاوم و سخت است و به‌راحتی نمی‌شکند یا خرد نمی‌شود. شکارچیان دوران پارینه‌سنگی از این ماده برای ساختن سرنیزه، سوزن، دسته‌ها، مهره‌ها و سایر اشیاء استفاده می‌کردند.
لانگمانرزدورف (Langmannersdorf) یکی از مهم‌ترین مکان‌های باستانی پارینه‌سنگی در اتریش محسوب می‌شود و جوان‌ترین مکان در اروپای مرکزی با حجم قابل‌توجهی از استخوان‌های ماموت است. این مکان نخستین بار سال ۱۹۰۴ کاوش شد و آخرین مرحله حفاری آن از ماه گذشته آغاز شده است.
در حال حاضر، از روش‌های بین‌رشته‌ای مدرن استفاده می‌شود: افزون بر تحلیل ابزارهای سنگی و زخم‌های ناشی از شکار، DNA باستانی و ایزوتوپ‌های پایدار روی دندان‌ها و استخوان‌های ماموت‌ها بررسی می‌شوند. همچنین روش‌های تاریخ‌گذاری رادیومتریک و مدل‌سازی جمعیت‌شناختی دوران باستان انجام می‌شود. بازسازی شرایط محیطی گذشته به درک بهتر از زندگی در آن زمان کمک می‌کند.
مترجم: زهرا ذوالقدر
منبع: faradeed-233864