بعد از ٩ سال. بعد از ٩ سال آزگار آنچلوتي به ميلان رسيد. ٩ سال پرفراز و نشيب براي كارلتو و ميلان. ٩ سالي كه مربي ايتاليايي داشت بين بزرگ‌ترين باشگاه‌هاي دنيا مي‌چرخيد و آن طرف ميلان روز به روز وضعيتش شكننده‌تر مي‌شد. ٩ سال زمان كمي نيست.
روزي كه آنچلوتي هدايت ميلان را برعهده گرفت سال ٢٠٠١ بود. او سال ٢٠٠٩ ميلان را ترك كرد. در روزهايي كه سري آ را اينتر قبضه كرده بود و ميلان هنوز نتوانسته بود از تبعات كالچوپولي خودش را رها كند. اما ٨ سالي كه كارلتو صاحب نيمكت ميلان بود، قطعا جزو بهترين سال‌هاي اين باشگاه به حساب مي‌آيد. سه بار حضور در فينال ليگ قهرمانان اروپا و پيروزي در دو فينال چيزي نيست كه هواداران فوتبال و ميلان آن را فراموش كنند. شايد اگر معجره استانبول رخ نمي‌داد و ليورپول نمي‌توانست در ٨ دقيقه سه بار دروازه ديدا را باز كند، الان آنچلوتي با سه بار قهرمان كردن ميلان در ليگ قهرمانان دست نيافتني‌ترين مربي تاريخ اين باشگاه به‌شمار مي‌رفت.
آنچلوتي ميلان را ترك كرد تا ماجراجويي تازه‌اي را آغاز كند. براي اولين‌بار خارج از ايتاليا. كارلتو رفت به انگليس و فرانسه و اسپانيا و درنهايت آلمان و بعد برگشت به سري آ. چهار ليگ معتبر اروپايي. مجموعه بي‌نظيري از افتخارات به همراه چهار تيم چلسي و پاري‌سن‌ژرمن و رئال و بايرن. قهرماني در لاشامپيونه و ليگ جزيره و بوندسليگا. كسب دسيماي طلسم شده براي رئال‌مادريد. همه اين افتخارات روزهايي سرشار براي آنچلوتي بين سال‌هاي ٢٠٠٩ تا ٢٠٠١٨ رقم زد. سال‌هايي كه روزهاي تلخ هم داشت. روزهايي كه غم هم بود، اما كم بود. در كنار ماركوپولو بازي كارلتو در بهترين تيم‌هاي فوتبال جهان و لبخندهاي او با جام‌هايي كه برنده مي‌شد، در آن روي سكه، ميلان بود. ميلان خسته و تنها كه دست به سوي هر كسي كه دراز مي‌كرد، فقط ناكامي سهمش مي‌شد. فقط يك سال آلگري توانست اسكودتو و سوپرجام را براي سياه و مشكي‌‌پوشان به ارمغان بياورد. يك بار هم ميلان كه نايب قهرمان جام حذفي شده بود، به‌دليل دبل يونتوس در ليگ و جام حذفي اجازه حضور در فينال سوپرجام را پيدا كرد و يك جام هم آنجا برد. اين تمام افتخارات ميلان پرافتخار در سال‌هاي نه چندان دور از زمان جدا شدن آنچلوتي از نيمكت اين تيم بود. اصلا نيازي به مقايسه نيست تا متوجه شويم ميلان و كارلتو در اين ٩ سال چه سرنوشت متفاوتي را تجربه كردند. ميلان در اين مدت ٩ سرمربي روي نيمكتش ديده. از برزيل و ايتاليا و صربستان و هلند. با اين تفسير ميلان هم به نوعي جهانگردي كرده. اما جهانگردي كارلتو كجا و جهانگردي ميلان كجا.
شنبه شب بعد از ٩ سال ميلان و آنچلوتي به هم رسيدند. در هفته دوم فصل جديد سري آ. سرمربي سابق روسونري اين‌بار روي نيمكت تيمي از ايتاليا نشسته بود؛ ناپولي. قبل از شروع فصل و بعد از جدا شدن آنچلوتي از بايرن مدام اخباري از بازگشت آنچلوتي به نيمكت تيم سابقش در ايتاليا به گوش مي‌رسيد. اخباري كه در حد شايعه باقي ماند و ناپلي‌ها موفق شدند بعد از جدايي ساري، يكي از موفق‌ترين مربيان دنيا را به خدمت بگيرند. تقابل كارلتو و گتوزو هم از زيبايي‌هاي بازي به حساب مي‌آمد. مرد مورد اعتماد خط مياني ميلان در سال‌هايي كه اين تيم با هدايت كارلتو در اروپا آقايي مي‌كرد، مي‌خواست نشان بدهد كه چيزي از استاد سابقش كم ندارد. مي‌خواست نشان بدهد همان‌قدر كه در زمين جنگنده بوده و به كسي باج نمي‌داده، در كنار زمين هم محكم است. گتوزو اين كار را هم كرد. لااقل در نيمه اول مرد برنده بازي بود. تيم او در ناپل با دو گل بوناونتورا و كالابريا از حريف پيش افتاد. اما ماجرا به شكل ديگري پيش رفت. به آن شكلي كه روز رو در رو شدن ميلان با مربي سابقش را بيشتر و بيشتر دراماتيك كند. آن‌قدري كه هواداران ميلاني آرزو كنند كاش هيچ‌وقت اين ديدار ميسر نمي‌شد.
ناپولي به بازي برگشت. روي اشتباه بازيكن ميلان پشت محوطه جريمه خودي ابتدا گل اول را وارد دروازه حريف كرد. چند دقيقه بعد بازي به تساوي كشيده شد و در نهايت مرتنس تير خلاص را به قلب گتوزو و شاگردانش شليك كرد تا در شبي كه ناپلي‌ها ٢١بار دروازه دوناروما را مورد هدف قرار دادند، اين تيم بازنده نباشد. ناپولي با يك كامبك تاريخي از شكست مقابل ميلان گريخت. تيم آنچلوتي در بازي اول هم در حالي كه از لاتزيو با يك گل عقب افتاده بود، برنده بازي شد تا نشان بدهد عزمي جزم براي موفقيت در فصل جاري دارد.
بازي تمام شد. ميلان به دست مربي سابقش باز هم با ناكامي فصل را شروع كرده بود. كارلتو برده بود اما ديگر خبري از خوشحالي مشترك گتوزو با او نبود. گتوزو ديگر مثل سال‌هاي قبل، بعد از پيروزي در بازي‌هاي حساس ندويد سمت كارلتو تا صورتش را در دست بگيرد و محكم تكان بدهد، نرفت تا او را به همان شكل وحشيانه و متفاوت هميشگي‌اش بغل كند. آن‌قدر متفاوت كه از اين خوشحالي مشترك GIF درست شود و در شبكه‌هاي اجتماعي دست به دست شود. گتوزو همراه با تيم شكست خورده‌اش راهي رختكن شد. شب رويارويي ميلان و كارلتو بعد از ٩ سال، ادامه همان روند سابق بود. ناكامي براي ميلان و خنده پيروزي براي كارلتو.
