فرادید| فردی که تاج طلای باستانی را زیر تخت خود پیدا کرد، در یک مصاحبه گفته بود که این جعبه را به همراه وسایل زیاد دیگری از پدربزرگش به ارث برده بود؛ پدربزرگ او یک جهانگرد باتجربه و مجموعهدار بود. او به دیلیمیل گفت: «من چیزهای زیادی از او به ارث بردم و این یکی را تقریباً یک دهه کنار گذاشته بودم و واقعاً توجهی به آن نکرده بودم.»
به گزارش فرادید، او این تاج طلایی را همراه برخی دیگر از وسایلش برای ارزیابی به یک خانه حراج محلی به نام دوکِ دورچستر برد. همانجا بود که یکی از ارزیابها متوجه ارزش تاج شد. این ارزیاب که نامش گای شوئینج است، لحظه فراموشنشدنی این کشف را چنین توصیف کرده:
«وقتی صاحبش، این تاج طلایی را از یک جعبه مقوایی کهنه و پر از کاغذ بیرون کشید، قلبم از تپش ایستاد. وقتی به آن کلبه رفتم، آخرین چیزی که انتظار داشتم ببینم، یک شیء طلایی از دوران باستان بود.»
این تاج دستساز از جنس طلای خالص تقریباً ۲۰ سانتیمتر قطر دارد و وزن آن حدود ۱۰۰ گرم است. این کشف نادر، هم مالک و هم کارشناس ارزیاب را شگفتزده کرد.
صاحب تاج گفته: «میدانستم پدربزرگم در دهههای ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ سفرهای زیادی کرده و مدتی را در منطقه مرزی شمالغربی گذرانده بود. پس شاید او این تاج را از همانجا پیدا کرده باشد، اما او هرگز چیزی درباره این تاج به من نگفته بود.»
تخمین زده میشود این تاج از دوران باستان و شمال یونان باشد و قدمت آن به دوره هلنیستی بازگردد. این دوره تاریخی از مرگ اسکندر کبیر در سال ۳۲۳ پیش از میلاد آغاز شد و تا ظهور امپراتوری روم در نبرد آکتیوم در سال ۳۱ پیش از میلاد ادامه داشت. برآورد شده که ارزش این تاج بین ۱۰۰.۰۰۰ تا ۲۰۰.۰۰۰ پوند است.
از آنجا که هیچ سند یا مدرکی همراه تاج نیست، ردیابی اصل و نسب دقیق آن دشوار است. اما به دلیل وجود آثار خاک روی آن، گمان میرود که شاید زمانی در خاک دفن شده باشد.
گای شوئینج در این باره گفته: «تعیین قدمت دقیق تاجهای طلایی از این نوع کار بسیار سختی است. از دید سبکشناسی، این تاج به گروه کمیابی از تاجهای مربوط به دوره هلنیستی تعلق دارد و شکل آن نشان میدهد که احتمالاً در شمال یونان ساخته شده است.»
تاجهایی از این دست معمولاً شاخههای برگ بو، مورد، بلوط و زیتون را به تصویر میکشند. این گیاهان در یونان باستان نماد حکمت، پیروزی، باروری، صلح و فضیلت بودند.
چنین تاجهایی که بسیار ظریف و شکننده هستند، معمولاً در مراسم خاص روی سر گذاشته میشدند یا به عنوان پیشکش به خدایان تقدیم میشدند و گاهی در آرامگاههای اشرافزادگان قرار داده میشدند.
مترجم: زهرا ذوالقدر
منبع: faradeed-231169