او افزود: اما گروه دیگری از متخصصان بر این باورند که قنداق کردن نوزاد راهکار مناسبی برای سلامت کودک محسوب نمی‌شود. به اعتقاد آنها در این حالت احتمال در رفتگی یا نیمه در رفتگی استخوان‌های ران در محل مفصل لگن وجود دارد، همچنین قنداق کردن نوزاد به دلیل افزایش فشار به پا‌های نوزاد، راهکار مناسبی برای سلامتی نیست.
نگار نظری بیان کرد: بیشتر افراد قنداق کردن نوزاد را به منظور جلوگیری یا درمان پرانتز زانو استفاده می‌کنند؛ اما مواردی که تحت عنوان زانو‌های پرانتزی مطرح می‌شود، در بیشتر موارد یک بحث ارثی محسوب می‌شود و اکتسابی نخواهد بود.
عضو انجمن فیزیوتراپی ایران مطرح کرد: موارد متعددی مربوط به دررفتگی یا نیمه دررفتگی استخوان ران در مفصل لگن را شاهد بوده ایم که علت آن از قنداق کردن نوزاد منشاء گرفته است؛ بنابراین معتقدیم در صورتی که قنداق نوزاد صورت نگیرد و پا حرکت آزادانه داشته باشد، اثرات بهتری را شاهد خواهیم بود تا اینکه پای کودک بسته باشد و از تحرک آزادانه او جلوگیری شود.
این متخصص گفت: شاید به نظر بیاید قنداق شدن یا تنگ در آغوش گرفته شدن برای برخی از نوزادان خوشایند است، ولی برای برخی دیگر همراه با فشار است و باعث گریۀ بیشتر آنها خواهد شد. به‌طورکلی بیشتر نوزادان معمولاً با کمی تکان دادن ملایم راحت‌تر آرام می‌شوند و نیازی به قنداق کردنشان نیست.
وقتی کودک شما پا به این دنیا گذاشته است، کم‌کم با تمام جوانب آن آشنا خواهد شد که همین باز بودن فضای اطرافش نیز یکی از این موارد است؛ بنابراین توصیه می‌شود کودکتان را قنداق نکنید. هرچند بیشتر مادران در گذشته این کار را انجام می‌دادند، ولی زمان زیادی از این موضوع می‌گذرد و کارشناسان نیز نکات بسیار به‌روزتری را در مورد نوزادان توصیه می‌کنند.
بهتر است برای قنداق کردن نوزاد فقط با اعتماد به روشی قدیمی و بر اساس گفته‌ها و شنیده‌های دیگران تصمیم نگیرید و توصیه‌های متخصصان این زمینه را برای سلامتی نوزادان جدی بگیرید.
