ليگ ترسوها

تساوي‌هاي پي در پي در ليگ برتر فوتبال ايران بسياري از هواداران را خسته كرده است؛ نتايجي كه نشان مي دهد ليگ برتر ايران با استانداردهاي فوتبال در دنيا فاصله دارد. براساس يك قانون نانوشته، تيم‌هايي كه بتوانند دو امتياز از هر بازي كسب كنند مي‌توانند به كسب عنوان قهرماني اميدوار باشند اما از دست رفتن متعدد امتيازات باعث مي‌شود اين ميانگين روز به روز با سير نزولي مواجه شود. پرسپوليس در سه بازي اخير خود به تساوي دست پيدا كرده است درحالي‌كه فصل گذشته در 30 بازي هفت مساوي كسب كرد. در ليگ شانزدهم نيز اين تيم با 6 تساوي موفق به كسب عنوان قهرماني شد درحالي‌كه در ليگ پانزدهم استقلال خوزستان با 12 تساوي اين عنوان را به دست آورد. پارس جنوبي جم و فولاد خوزستان، فصل گذشته با كسب 14 تساوي ركورددار بودند درحالي‌كه گسترش فولاد در ليگ شانزدهم با 17 تساوي، صدر جدول مساوي‌ها را در اختيار داشت. ركوردهايي كه به نظر مي‌رسد در ليگ هجدهم روند افزايشي داشته باشد و احتياط تيم‌ها در حمله به سمت دروازه حريف باعث شود نتايج مساوي بيشتري به دست بيايد. در اين باره نظرات مختلفي وجود دارد. برخي از كارشناسان معتقدند به كارگيري سيستم تدافعي توسط كارلوس كي‌روش در جام‌جهاني كه تحسين كارشناسان را در پي داشت يكي از دلايلي است كه تيم‌ها به دنبال بازي‌هاي دفاعي هستند اما برخي نيز اعتقاد دارند تغيير پي‌درپي سرمربيان كه در پي كسب نتايج ضعيف حاصل مي‌شود از دلايل بازي محتاطانه است. به هر ترتيب آنچه در بين مربيان مرسوم است اينكه تساوي،‌ خطر كمتري نسبت به شكست دارد. اين در حالي‌است كه در فوتبال روز دنيا به تساوي، باخت خفيف مي‌گويند. نتيجه تساوي البته روي زشت ديگري نيز به فوتبال داده است، در واقع وقت‌كشي كه پيش از اين برخي از كشورهاي حوزه خليج‌فارس به آن شهره بودند و مدت‌هاست در فوتبال ايران نيز نمود دارد، يكي از اتفاقاتي است كه تلاش براي كسب نتيجه مساوي به وجود آورده است. اتفاقي كه فيفا قصد دارد مانع آن شود و هيجان بيشتري به اين ورزش بدهد. براساس آنچه فيفا مقرر كرده به زودي 10 دقيقه پاياني ديدارهاي هر نيمه از فوتبال به صورت زمان مفيد (آنچه در فوتسال به كار مي‌رود) محاسبه خواهد شد و همين موضوع باعث كمتر شدن تساوي‌ها خواهد شد. به هر ترتيب بررسي نتايجي كه در ليگ برتر به دست آمده نيازمند نگاهي كارشناسانه است. فدراسيون فوتبال بايد براي افزايش هيجان در بازي‌هاي باشگاهي، آموزش‌هايي را به هواداران، مديران و مربيان ارائه كند كه آن‌ها از حمله به سمت دروازه حريفان نگراني نداشته باشند. تساوي‌هاي پرتعداد در ليگ برتر سوژه پرونده امروز «قانون» است. در اين باره از آمار و ارقام كمك گرفتيم و البته سراغ كارشناسان رفتيم تا دلايل اين موضوع را بدانيم.

چرا مربيان به دنبال تساوي هستند؟

عباس چمنيان/ سرمربي تيم‌ملي نوجوانان

يكي از مواردي كه فيفا در اصل بازي جوانمردانه روي آن تاكيد مي‌كند و در واقع جزو توصيه‌ها محسوب مي‌شود اين است كه براي بردن تلاش كنيد. از اين طريق، بازي فوتبال زيبا‌تر مي‌شود و مخاطبان بيشتري را به خود جلب مي‌كند. فوتبال به عنوان صنعت، نيازمند جذب حاميان مالي بيشتر است و به همين دليل از تمام ابزارها براي جذاب‌تر شدن آن استفاده مي‌شود. تلاش فيفا براي جذاب‌تر شدن بازي‌ها نيز به همين دليل است؛ يعني تلاش تيم‌ها براي پيروزي منجر به زيباتر شدن بازي‌ها مي‌شود، با زيباتر شدن بازي‌ها مخاطبان بيشتري به سمت فوتبال مي‌آيند و حاميان مالي تبليغات گسترده‌تري را انجام مي‌دهند در نتيجه چرخه فوتبال به پيش مي‌رود. در ليگ ايران فوتبال زيبايي ارائه نمي‌شود و به همين دليل حاميان مالي كمتري سراغ اين ورزش مي‌آيند. در تمام دنيا حتي در حساس‌ترين بازي‌ها تلاش‌ها براي رسيدن به گل و كسب پيروزي است. مهم‌ترين شهرآورد دنيا مربوط به ديدار بارسلونا و رئال‌مادريد است كه پول‌هاي كلاني در اين بازي مبادله مي‌شود اما اين دو تيم هرگز براي نباختن به ميدان نمي‌روند بلكه تلاش‌شان براي به دست آوردن پيروزي است. يكي از دلايلي كه تساوي‌ها در ليگ ايران بالاست اين است كه مديران و مربيان براي حفظ جايگاه خود به دنبال پيروزي نباشند. بسياري از مديران و مربيان نگاه نتيجه گرايي به بازي‌ها دارند و همين موضوع باعث بازي محتاطانه از سوي تيم‌ها مي‌شود. نكته بعدي برنامه‌هاي تهاجمي است كه مربيان بايد انتخاب كنند اما در فوتبال ايران اين موضوع كمتر رخ مي‌دهد. در فوتبال ايران كمتر اتفاق مي‌افتد كه تيم‌ها برنامه‌هاي گسترده‌اي براي كسب پيروزي و گل زدن داشته باشند. ضمن اينكه گلزنان تمام عيار در فوتبال ايران كم هستند و گاه اشتباه در انتخاب پست‌ها باعث مي‌شود آن‌ها نتوانند قابليت‌هاي خود را بروز دهند و گل‌هاي كمي در بازي به ثمر مي‌رسد. تساوي، تماشاگر را راضي نمي‌كند اما مي‌تواند جايگاه‌ مربيان و بازيكنان را بهبود ببخشد. گاهي برخي تيم‌ها شكست مي‌خورند اما بازي زيبايي را به نمايش مي‌گذارند اما هواداران به آن‌ها حمله مي‌كنند در نتيجه بي‌تابي تماشاگران نيز در كسب نتايج تساوي در بازي‌ها موثر است. پيش از اين به تيم‌ها بابت پيروزي دو امتياز و براي تساوي يك امتياز مي‌دادند اما فيفا براي افزايش گلزني در بازي‌ها، ارزش پيروزي را به سه امتياز افزايش داد و به اين ترتيب هر سه مساوي برابر با يك پيروزي بود. به اين ترتيب تيم‌ها تلاش مي‌كردند تا سه امتياز را كسب كنند اما تفكر سنتي نتيجه‌گرايي در فوتبال ايران باعث شده تلاش‌ها براي كسب پيروزي كمتر شود. در فوتبال دنيا به تساوي، «باخت خفيف» مي‌گويند، بنابراين هيچ مربي حرفه‌اي براي كسب يك امتياز، تيمش را 90 دقيقه به مصاف حريفان نمي‌فرستد اما در ايران به دلايلي كه پيش از اين مطرح شد تيم‌ها علاقه دارند مساوي به دست بياورند. در حال حاضر پرسپوليس با سه تساوي از پنج بازي، به طور عملي 6 امتياز از دست داده است اما هيچ هواداري سرمربي اين تيم را سرزنش نمي‌كند اما تصور كنيد اگر پرسپوليس در سه بازي، دو شكست و يك پيروزي را كسب مي‌كرد در اين صورت چقدر نقدهاي كارشناسانه انجام مي‌شد؟ اين در حالي‌است كه از نظر امتيازي، تغييري صورت نگرفته است. بنابراين با تغيير در فرهنگ هواداري و افزايش جسارت در بين مربيان و مديران، مي‌توان فوتبال زيبايي را تماشا كرد كه تعداد تساوي در آن كمتر شده است.

برگزاری لیگ برای رفع تکلیف

نیما نکیسا/ دروازه بان پیشین تیم ملی

از لیگ امسال، شروع خوبی ندیدیم. ممکن است برخی بگویند در دو، سه هفته اول تیم ها از بدنسازی در آمده‌اند و بازیکنان هنوز به هماهنگی نرسیده اند ولی من معتقدم هنوز بازی‌های خوب و امیدوار کننده ای را از تیم های لیگ برتری ندیده ایم. شاید فقط تیم پدیده توانسته یکی، دو بازی خوب انجام دهد اما در کل تاکتیکی در بازی ها دیده نمی شود. لیگ ما لیگ بی پولی است. وضعیت اقتصادی امروز کشور روی این مساله خیلی تاثیر گذاشته است به طوری‌که تیم ها بدون منابع مالی و بودجه کافی وارد مسابقات می شوند. همچنان تعداد تماشاچی ها ریزش دارد و مردم علاقه زیادی برای دیدن بازی ها از نزدیک نشان نمی دهند. وضعیت ورزشگاه‌ها هنوز مانند سال‌های قبل است. فقط ورزشگاه نقش جهان و امام رضا(ع) هستند که نوسازند وگرنه در بقیه ورزشگاه ها، هنوز مشکلات پیش پا افتاده رختکن ها، آبخوری ها و دستشویی ها وجود دارد. بداخلاقی، صندلی کندن و پرتاب کردن ها از همان هفته اول شروع شد. بداخلاقی های اجتماعی و بیرونی وارد ورزشگاه ها شده اند. براي مثال، هیچ‌کس نباید به خودش اجازه بدهد به خدادادعزیزی که روزگاری 70میلیون ایرانی را از جا بلند کرد، توهین کند. ما به چه سمتی می رویم که مردم ما بی محابا به اسطوره ها و کسانی که برای این کشور افتخار آفرینی کرده اند، حمله می‌کنند؟ همه این مسائل نشان می دهد که هنوز نتوانسته ایم به لیگ پویایی برسیم. حدود نیمی از بازی های لیگ ما تاکنون با مساوی تمام شده اند. همان‌طور که اشاره کردم می‌توان این مساله را به آماده نبودن تیم ها ربط داد اما از نگاه دیگری نیز می‌توان گفت این موضوع نشان می‌دهد که مربیان ما نتیجه گرا شده اند و فقط به دنبال نباختن هستند. متاسفانه کی روش سیستمی را به فوتبال ما معرفی کرد که می شود دفاع آن چنانی کرد و در لحظه یا روی اتفاق نیز به گل رسید. نمی خواهم توانایی‌های کی‌ر‌وش را زیر سوال ببرم. می‌خواهم بگویم کسی که چیدمان دفاعی را پیاده می کند باید چند بازیکن سرعتی نیز در جلو داشته باشد که بازی را به زمین حریف ببرند یا اطراف محوطه جریمه خطا بگیرند تا حداقل روی ضربات ایستگاهی بتوان به گل رسید. این‌ها بازی هایی نیست که مردم را راضی نگه دارد. تیم های ما هنوز درگیر بدهی‌های ریز و درشت خارجی و داخلی هستند. سوال این است که اصلا برای چه این لیگ برگزار می شود؟ برگزار می شود که چه کنیم؟ به کجا قرار است برسیم؟ که برویم در دورگروهی لیگ قهرمانان آسیا با دلار 10هزارتومان حذف شویم؟! با این تفاسیر می توان گفت، تیم ها فقط برای رفع تکلیف وارد مسابقات می‌شوند نه به خاطر ورزش و بازی فوتبال. باشگاه ها فقط به دنبال معافیت های مالیاتی یا ترانسفر یکی، دو بازیکن به کشورهای حوزه خلیج فارس یا در نهایت تیم های درجه چندم اروپایی هستند تا پولی به دست بیاورند. من متوجه نمی شوم چرا ما نمی توانیم دو سال کرکره لیگ‌مان را پایین بکشیم و برویم به دنبال استعداد یابی؟ چرا از رده‌های پایین شروع نمی‌کنیم به تیم ساختن که تیم امید ما در یک تورنمنت بزرگ با یک نتیجه خنده دار از دور مسابقات حذف نشود؟!