(تصاویر) قدیمی‌ترین آسمان‌خراش‌های آمریکا؛ غول‌هایی که 150 سال پیش ساخته شدند

فرادید| آسمان‌خراش‌ها همیشه آن غول‌های شیشه‌ای و فولادی درخشانی که امروزه می‌شناسیم نبوده‌اند. اواخر قرن نوزدهم، ایده ساخت و ساز به سمت بالا نه تنها یک ضرورت بلکه یک بیانیه نیز محسوب می‌شد. شهرها در حال گسترش بودند، زمین گران بود و دستاوردهای مهندسی جدید اجازه می‌داد محدودیت‌های سنتی نادیده گرفته شوند. نخستین آسمان‌خراش‌ها جسورانه، پرجزئیات و باشکوه بودند. 

به گزارش فرادید، بسیاری از این سازه‌های پیشگام هنوز هم سرپا هستند و نماهای زینتی و پی‌ریزی انقلابی آن‌ها یادآور سرآغازی است که همه چیز از آنجا آغاز شد. 

１. ساختمان آمز، بوستون، ماساچوست (۱۸۹۳) 

ساختمان منهتن در شیکاگو، ایلینوی بین سال‌های ۱۸۸۹ و ۱۸۹۱ ساخته شد و با ۱۶ طبقه، پس از تکمیل بلندترین ساختمان جهان بود. این ساختمان با قاب فولادی اسکلت‌دار، نخستین آسمان‌خراش با چنین ساختاری محسوب می‌شود. طراحی آن شامل پنجره‌های کمانی و ترکیب گرانیت و آجر در نما می‌شود که سبب کاهش فشار روی چارچوب فولادی می‌شود. از ساختمان منهتن همچنان به عنوان فضای اداری استفاده می‌شود و بخشی از منطقه تاریخی خیابان چاپ‌خانه (Printing House Row) در شیکاگو است. 

۳. ساختمان قدیمی کرانیکل، سانفرانسیسکو، کالیفرنیا (۱۸۸۹) 

ساختمان نیویورک تایمز در ۴۱ پارک رو (Park Row) نیویورک در سال ۱۸۸۹ تکمیل شد و گواه تاریخچه مهم روزنامه نیویورک تایمز و نوآوری‌های معماری آن دوران است. این ساختمان ۱۳ طبقه به سبک احیای رومانسک طراحی شد و به‌طور خاص برای نیازهای روزنامه ساخته شد. سال ۱۹۰۵، نیویورک تایمز به تایمز اسکوئر منتقل شد و ساختمان ۴۱ پارک رو تغییراتی کرد. از سال ۱۹۵۱، این ساختمان توسط دانشگاه پِیس (Pace) برای استفاده‌های دانشگاهی به کار گرفته شد و اکنون به عنوان یک بنای تاریخی شناخته می‌شود. 

۵. ساختمان وایلدر، روچستر، نیویورک (۱۸۸۸) 

ساختمان روکری در شیکاگو که سال ۱۸۸۸ تکمیل شد، ترکیبی از ساخت‌وساز سنگی و فولادی است و نقطه عطفی در معماری مدرن به شمار می‌رود. این ساختمان که نامش از تالار موقت شهر و لانه پرندگان گرفته شده، توسط دانیل برنهام و جان روت طراحی شد. ویژگی برجسته آن حیاط نور مرکزی است که سال ۱۹۰۵ توسط فرانک لوید رایت بازسازی شد. همچنین، فونداسیون نوآورانه آن به پایداری ساختمان کمک کرد. امروز، ساختمان روکری به‌عنوان فضای اداری و یک بنای تاریخی شناخته می‌شود که بازدیدکنندگان می‌توانند از آن دیدن کنند. 

۷. ساختمان سان، واشنگتن، دی سی (۱۸۸۷) 

آپارتمان‌های آزبورن در نیویورک که بین سال‌های ۱۸۸۳ تا ۱۸۸۵ ساخته شدند، یکی از قدیمی‌ترین ساختمان‌های لوکس این شهر هستند. این ساختمان که به سبک احیای رومانسک طراحی شده، نمایی پوشیده از سنگ‌های قهوه‌ای روستایی اسیت و فضای داخلی لابی پرنقش و نگار است و با دیوارهای گچ‌بری‌شده و موزاییک‌کاری‌شده تزیین شده است. در طول تاریخ، خانه هنرمندان و موسیقی‌دانان بسیاری بوده و سال ۱۹۹۱ به‌عنوان یک بنای تاریخی شناخته شد. موقعیت برجسته آن نزدیکی سالن کارنگی و پارک مرکزی سبب شده به یکی از نمادهای فرهنگی و معماری نیویورک تبدیل شود و امروز به‌عنوان یک ساختمان مسکونی تعاونی با امکانات مدرن فعالیت می‌کند. 

۹. هتل چلسی، نیویورک سیتی (۱۸۸۴) 

ساختمان تِمپِل کورت در نیویورک سال ۱۸۸۳ تکمیل شد و ترکیبی از سبک‌های ملکه آن، نئوکلاسیک و احیای رنسانس بود. سال ۱۸۸۹، ضمیمه‌ای به آن اضافه شد که سبک رمانسک داشت. این ساختمان دارای حیاط داخلی نه‌طبقه‌ای با پنجره هرم‌مانندی است که نور طبیعی را وارد می‌کند. پس از یک دوره تخلیه، ساختمان در سال ۲۰۱۶ به‌عنوان بخشی از هتل و اقامتگاه‌های بیکمَن بازسازی شد. حیاط داخلی ساختمان تمپل کورت سال ۲۰۲۴ به‌عنوان یک بنای تاریخی داخلی توسط کمیسیون حفظ آثار تاریخی نیویورک شناخته شد و اهمیت تاریخی و معماری آن به رسمیت رسید.

مترجم: زهرا ذوالقدر