کارتال در نقش جهان؛ خوشبختی یا ناکامی

رویداد ایران-امیرحسین احتشامی: جدال با سپاهان که به ال کلاسیکوی فوتبال ایران شهرت یافته است. کارتال در نخستین تجربه رسمی مربیگری بروی نیمکت سرخ‌ها مقابل الهلال شکست چهار بر یک را تحمل کرد. او چند روز بعد توانست با شکست گل گهر تا حدودی آن باخت تلخ در ریاض را فراموش کند و حالا به بازی با سپاهان رسیده است. همین چند روز پیش پرسپولیس در شرایطی به مصاف گل گهر رفت که این تیم غایبان پرتعدادی در خط هافبک داشت و باتوجه به اینکه امید عالیشاه به تازگی از مصدومیت برگشته او نیز در این بازی کار را از روی نیمکت آغاز کرد و کارتال در غیاب سعید صادقی، محمد خدابنده لو، اوستون اورونوف و وحید امیری تصمیم عجیبی در شروع بازی گرفت. از همان دقایق ابتدایی بازی نفوذ و حملات میلاد محمدی از سمت راست خبر از تغییر پست این بازیکن می‌داد. دفاع چپ تخصصی سرخ‌ها کار را به عنوان وینگر راست شروع کرد و فرشاد احمدزاده نیز به عنوان مدافع چپ نقش آفرینی کرد. احمدزاده پیش‌تر در مواقع خاص بازی در پست دفاع چپ را تجربه کرده بود و میلاد محمدی نیز بازی در جناح راست را در تیم ملی تجربه کرد. با این حال کارتال در دقیقه ۲۷ بازی به دلیل حملات خطرناک گل گهر از سمت چپ، از تصمیم خود صرف‌نظر کرد تا در ادامه نیمه اول این دو بازیکن جایشان را عوض کنند و در پست تخصصی خود به کار ادامه بدهند. پس از این تغییرات شرایط پرسپولیس بهتر شد و در نیمه دوم آن‌ها بر بازی مسلط تر شدند. به نظر می رسد با گذشت زمان این مربی ترک بیشتر با وضعیت تیمش آگاه می شود و در بازی امروز با آگاهی بهتری نسبت به ترکیب 11 نفره اقدام کند. تا او حالا 3 بار به طور مسئولیت فنی این باشگاه را به عهده گرفته که البته بازی با فولاد او روی نیمکت پرسپولیس قرار نداشت. در این 3 بازی هم 3 نتیجه مختلف و متفاوت رقم خورده؛ یک تساوی در اهواز، یک شکست سنگین در ریاض و سرانجام یک برد در شهر قدس. نکته ولی اینجاست که بدون در نظر گرفتن یا کمتر درنظر گرفتن 2 دیدار قبلی، سیر تمجیدها از کارتال رو به فزونی است؛ آن هم در شرایطی که برای قضاوت درباره توانایی‌های فنی این مربی در پرسپولیس زود است.او هیجان و اشتیاق زیادی برای موفقیت در پرسپولیس دارد و در روزهای اخیر هم تلاش کرده این مورد را ثابت کند ولی ورای این داستان و انگیزه‌های پیدا و پنهانش برای موفقیت در پرسپولیس، حداقل در این 3 بازی گذشته، کارتال، پرسپولیسِ غیرقابل‌مهاری را روانه میدان نکرده است.در جدال با فولاد، پرسپولیس که تیم سرحالی مقابل تراکتور نشان داده بود، به یک باره تغییر چهره داد. درصد مالکیت توپ در آن بازی در اختیار فولاد بود و به لحاظ زدن ضربه به سمت دروازه رقیب هم تیم اهوازی شرایط بهتری در مقایسه با پرسپولیس داشت. در آن بازی فولاد 9 بار به سمت دروازه پرسپولیس ضربه زد که در مقایسه با 4 ضربه تیم کارتال، اختلاف فاحشی محسوب می‌شود. عدم خلق موقعیت گل درخور توجه و البته عدم بازی تماشاگرپسند از سوی پرسپولیس باعث شد تا در مجموع فولاد نمایش بهتری داشته باشد.درباره جدال با الهلال عربستان هم که اصلا نیاز به توضیح اضافه‌ای نیست. آن بازی از ابتدا تا انتها شبیه به کابوسی برای کارتال و پرسپولیس بود. نکته اینکه در آن بازی هم سرخ‌پوشان تهرانی تنها یک ضربه در چارچوب داشتند که همان پنالتی گولسیانی بود.در دیدار آخر مقابل گل‌گهر هم پرسپولیس تیم برتر میدان نشان نمی‌داد. بازی پایاپای و در دقایق بسیاری کسل‌کننده و سرد دنبال می‌شد. از همه بدتر اینکه پرسپولیس در همین بازی هم فقط یک ضربه در چارچوب داشت که همان تبدیل به تک گل دیدار شد؛ تک گلی که اگر ذکاوت دورسون نبود شاید حاصل نمی‌شد.3 بازی، پنج گل خورده و البته 3 گل زده با ثبت یک کلین‌شیت، دستاورد این مربی ترک تبار در پرسپولیس تا به اینجا است. مردی که با آزمون و خطا در ترکیب و چینش بازیکنان سعی کرده در سریع‌ترین حالت ممکن، بهترین ارنج را برای پرسپولیس پیدا کند. خوب یا بد، دیگر مهلت چنین آزمون و خطایی برای او به پایان رسیده و به نظر می‌رسد جدال با سپاهان می‌تواند عیار فنی این مربی را نمایان کند. او تا با سپاهان، برای انتقال اندیشه‌های فوتبالی به بازیکنانش فرصت را در اختیار داشته تا حداقل نشان دهد تعریف و تمجیدها از او به موقع بوده یا ذوق‌زدگی پیش از موعد صورت گرفته است.بر این اساس بازی امروز از چند چنبه برای کارتال بااهمیت است. از جمله این که اگر پرسپولیس موفق به شکست سپاهان شود امتیاز بزرگی برای این مربی ترک به همراه خواهد داشت و حاشیه امنیت مناسبی را برایش فراهم می کند. اما در نقطه مقابل ناکامی در این دیدار کارتال را در موقعیت متزلزلی قرار خواهد داد.