روز گذشته انتشار نامه ای منتسب به پژوهشکده سامانه های هوشمند صنعتی شهید رضایی منجر به بروز برخی حواشی درباره فعالیت‌های این پژوهشکده شد.
لذا جهت رفع ابهامات به وجود آمده و تنویر افکار عمومی مختصراً نکاتی متذکر می‌گردد:
۱- این مرکز پژوهشی در سال ۱۳۷۸ با هدف توسعه فناوری های نوین در کشور، توسط جمعی از دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف و با راهبری یکی از مدرسین دانشگاه، مرحوم شهید غلامرضا رضایی تأسیس شد و پس از شهادت این شخصیت وارسته در اثر جراحات شیمیایی در کشور آلمان، به نام ایشان مزین گشت.
اگرچه فعالیت‌ها از همان سال با اخذ پروژه‌های پژوهشی آغاز شده بود اما با توجه به نوپا بودن مجموعه، این فعالیت‌ها ذیل دانشگاه و تحت نظارت و حمایت پدرانه ریاست وقت، جناب آقای دکتر سهراب پور رسمیت یافته و پس از طی مراحل قانونی، با نام کامل سامانه های هوشمند صنعتی شهید رضایی به ادامه فعالیت پرداخته است.
۲- هسته تأسیس و آغاز فعالیت‌های این پژوهشکده همچون موارد مشابه، جمع محدودی از دانشجویان علاقه‌مند بوده‌اند که هر یک مسئولیت پیشبرد بخشی از امور را بر عهده داشته‌اند.
۳- برخی مؤسساتی که مدارک ثبتی آن‌ها در فضای مجازی بعضاً مورد استناد قرار گرفته، هویت‌های حقوقی دیگری هستند که طی مهروموم های بعد شکل گرفته و واضحاً تاریخ تأسیس آن‌ها ارتباطی با آغاز فعالیت این پژوهشکده ندارد.
۴- درخواست صدور گواهی همکاری یکی از حقوق قطعی افراد است که در صورت تأیید فعالیت هر فرد از سوی مسئولین وقت، پژوهشکده موظف است مطابق اسناد و شواهد موجود، نسبت به صدور آن اقدام نماید.
در فقره مذکور نیز بنا به درخواست جناب آقای مهرداد بذرپاش جهت صدور گواهی همکاری، مفاد این گواهی در سربرگ فعلی پژوهشکده با توجه به شواهد و تأیید ریاست وقت پژوهشکده، آقای مهندس منصور رحیمی مبنی بر همکاری ایشان از تاریخ ۷۹ تا ۸۲، با امضای ایشان صادر شده و در اختیار آقای بذرپاش قرار گرفته است.
۵- اقتضای عملی حجم گسترده‌ای از فعالیت‌های پژوهشی طی حدود دو دهه، شکل‌گیری طیف وسیعی از همکاران با سلایق متنوع است که طی دوره‌های مختلف حول اهداف فنی و پژوهشی با این مجموعه همکاری داشته‌اند. لذا پژوهشکده شهید رضایی هرگونه ارتباط کنش‌های سیاسی همکاران سابق خود با فعالیت‌های این پژوهشکده را قویاً رد کرده و بر حفظ هویت پژوهشی و غیرسیاسی خویش تأکید می‌نماید.
پژوهشکده سامانه های هوشمند صنعتی شهید رضایی
