اورسون ولز، فیلمساز برجسته، با اظهارنظری تند درباره یکی از گرایش‌های رایج در سینمای مدرن، اعلام کرد که از دیده شدن “ادای احترام” در فیلم‌ها بیزار است. او معتقد است که این مفهوم به یکی از نفرت‌انگیزترین عادت‌های سینمای مدرن تبدیل شده است.
ولز می‌گوید: “من نمی‌خواهم دیگر هیچ ادای احترامی در فیلمی از هیچ فیلم‌سازی ببینم. به اندازه کافی، فیلم‌سازها ناخودآگاه این کار را انجام می‌دهند. البته که شما باید فیلم ببینید و مخصوصاً فیلم‌های شاهکار را ببینید، اما حرف من این است: خودتان را غرق در فیلم دیدن نکنید. خودتان را با تماشای بیش‌ازحد فیلم‌ها مرینت (ماهر) نکنید.”
او با انتقاد از تأثیر افراط در فیلم دیدن بر خلاقیت، تأکید کرد که وابستگی زیادی بر “ادای احترام” باعث از دست رفتن اصالت در فیلم‌سازی می‌شود. نولان با اشاره به این که دنیای سینما پر از فیلم‌های شاهکار است، استدلال مخالف خود را نیز پذیرفت:
“دنیا پر از فیلم است؛ تعداد زیادی فیلم خوب که جوان‌ها غرق در دیدن آن‌ها هستند. بسیاری از این جوان‌ها از تماشای صرف فراتر رفته و حالا فیلمسازان قابل‌توجهی شده‌اند.”
او در پایان می‌گوید:
“حالا شما در محضر سخنرانی کسی هستید که نه‌تنها متناقض حرف زد، بلکه کاملاً گیج هم شده است.”
این سخنان اورسون ولز جنبه‌ای از نقد وی به روند فیلم‌سازی معاصر را برجسته می‌کند، اما از سوی دیگر، پذیرش تناقض در استدلال‌هایش نشان‌دهنده پیچیدگی این موضوع برای او است.
منبع: عصر ایران
منبع: faradeed-223790
