چهار ماه است که «روستانشین» هستم
وی با بیان اینکه از چهار ماه پیش به روستای شورمست رفته و در آنجا پیگیر تمریناتش است، گفت: در تهران بهانه‌ای برای ماندن نداشتم، اردویی نیست که ملزم به حضور در آن باشم، به غیر از تمرین و حضور در مسابقات هم شغلی ندارم که درگیرش باشم. به همین دلیل به روستای پدری ام آمدم تا در فضای سالمِ اینجا تمرینات شخصی ام داشته باشم.
اوضاع بهتری نسبت به خیلی از کشورها داریم
این ملی پوش شمشیربازی با تاکید بر اینکه از بسته‌های حمایتی که توسط کمیته ملی المپیک در اختیارش گذاشته برای پیگیری تمرینات انفرادی اش استفاده می‌کند، تصریح کرد: چاره‌ای نیست جز اینکه با این شرایط کنار بیاییم و از تمرین غافل نشویم تا بعدها از حیث آمادگی متحمل آسیب و فشار کمتری باشیم. البته که اوضاع ما (شمشیربازی ایران) نسبت به خیلی از کشورها بهتر است چون حداقل سهمیه‌مان را گرفته ایم.
خدا رو شکر دغدغه سهمیه المپیک نداریم
عابدینی در این زمینه ادامه داد: کشورهایی مانند فرانسه و روسیه تا پیش از بحران کرونا نتوانستند تکیف سهمیه المپیک خود را روشن کنند. خیلی از کشورهای دیگر هم هنوز سهمیه ای نگرفته‌اند. شمشیربازان این کشورها این روزها علاوه بر تحمل معضلات کرونا، استرس المپیک و برگزاری مسابقات انتخابی آن برای کسب سهمیه را هم دارند اما خدا رو شکر ما حداقل به دور از این دغدغه هستیم.
منتظر المپیک هستم اما...
شمشیرباز المپیکی ایران که تجربه حضور در المپیک ریو هم را در کارنامه دارد، به اعلام زمان بندی مسابقات شمشیربازی در بازی‌های المپیک توکیو اشاره کرد و گفت: اینگونه به نظر می‌رسد که مسئولان کمیته بین المللی المپیک و برگزارکنندگان المپیک مصمم به برگزاری این بازی‌ها هستند. تلاش ژاپنی‌ها این است که بدون آسیب به کسی، میزبانی بازی‌ها را به سرانجام برسانند. ما هم منتظریم دوره ویروس کرونا به پایان برسد و المپیک برگزار شود اما واقعاً هیچ چیز قابل پیش بینی نیست.
اولویت حفظ سلامتی و جانم است نه المپیک
وی تاکید کرد: واقعاً دوست دارم المپیک با تمام قدرت و بهترین شرایط برگزار شود و تیم ایران هم با بیشترین آمادگی در بازی‌ها شرکت کند اما واقعیت این است که فعلاً با اوضاعی که کرونا برای‌مان درست کرده، حفظ جان و سلامتی برایم اولویت دارند. من دو فرزند دارم و حفظ سلامتی خودم، آنها و همسرم برایم نسبت به المپیک اولویت دارد.
حقوق ۷ میلیونی کفاف زندگی ام را نمی‌دهد
عابدینی همچنین به شرایط مالی‌اش و آسیب‌های اقتصادی که به خاطر کرونا متحمل شده است، اشاره کرد و گفت: انتقاد برخی از قهرمانان و ورزشکاران از اوضاع مالی را درک می‌کنم و قبول دارم. من خودم حقوق ماهیانه ۷ میلیون تومانی از فدراسیون شمشیربازی می‌گیرم اما واقعاً در این شرایط خیلی کفاف زندگی‌ام نمی‌دهد. به خصوص این چندماه که منبع درآمدی دیگری نداشته‌ام و بعضاً مجبور شده ام از جیب هزینه کنم.
قرارداد ۴۰ میلیونی ام روی هوا رفت
عضو تیم ملی شمشیربازی اسلحه سابر به لغو لیگ باشگاهی این رشته به خاطر گستردگی ویروس کرونا اشاره کرد و گفت: برای حضور در مسابقات لیگ قرارداد ۴۰ میلیون تومانی منعقد کرده بودم. فقط یک هفته بازی کرده بودیم که کرونا باعث منتفی کردن برگزاری ادامه مسابقات شد. به همین دلیل قراردادمان هم به طور کلی لغو شد.
از لغو مسابقات بین المللی هم ضرر مالی دیدم
وی با یادآوری اینکه همزمان با ایران برگزاری مسابقات در دیگر کشورها هم منتفی شد، افزود: لغو مسابقات بین المللی شمشیربازی و از دست رفتن فرصت حضور در آنها هم به نوعی باعث آسیب مالی شد. به هر حال بعضاً به واسطه حضور در این رقابت‌ها و نتایجی که می‌گرفتیم، پاداشی دریافت می‌کردیم اما کرونا این مسیر مالی را هم برای من و خیلی دیگر از ورزشکاران مسدود کرد.
لازم باشد برای خودم شغلی دست و پا می‌کنم
یکی از چهار نماینده شمشیربازی ایران در المپیک توکیو تاکید کرد: خلاصه اینکه کرونا آسیب مالی زیادی به ورزشکاران زده به خصوص که خیلی از ما به غیر از ورزش و مسابقه، منبع درآمدی دیگری نداریم. تحمل این شرایط راحت نیست بنابراین لازم باشد شغلی برای خودم دست و پا می‌کنم.
پیگیر استخدامم هستم
مجتبی عابدینی در پایان گفتگو با خبرنگار مهر گفت: البته که ما قهرمانان ورزشی امتیاز استخدام شدن را داریم اگرچه خیلی سخت به نتیجه می‌رسد با این حال از طریق رئیس کمیته ملی المپیک پیگیر استخدامم هستم و امیدوارم نتیجه بگیرم.
