نیم فصلی که رامین رضائیان تنها گل زد

رویداد امروز-امیرحسین احتشامی: رامین که به عنوان مدافع راست انجام وظیفه می کرد در کار گلزنی هم مشارکت داشت. اما موضوع جالب این است که رضائیان به عنوان یک مدافع توانسته بیشترین گل را برای تیمش به ثمر برساند. مدافعی که اغلب در کارهای تهاجمی تیمش دیده می شد تا وظایف دفاعی. آخرین بازی نیم فصل برای رامین یکی از خاص‌ترین مسابقات بود و می‌توانست روز خوبی برای او رقم بخورد اما اقدام به گلزنی و ارسال پاس تماشایی او در صحنه‌های مختلف نتیجه‌بخش نبود تا برد استقلال در این مسابقه حساس قطعی شود. رضاییان در نیمه نخست و چند دقیقه بعد از گل مسعود جوما ارسال خوبی به محوطه جریمه انجام داد و اشتباه آریا یوسفی جوما را نزدیک به محوطه شش قدم صاحب توپ کرد اما ضربه روی پای این بازیکن با دقت کم و شدت زیاد از بالای دروازه به بیرون رفت تا پاس رامین رضاییان به گل تبدیل نشود و او بعد از این صحنه دست‌هایش را روی سرش قرار دهد. نیمه دوم روی حرکت فوق‌العاده رضاوند، رامین رضاییان نزدیک به نقطه پنالتی در موقعیت شوت‌زنی قرار گرفت اما ضربه او به سمت راست دروازه سپاهان شلیک شد و در حالی که می‌توانست باهدف قرار دادن سمت مخالف دروازه مقابل تیم سابق خود گلزنی کند این فرصت از دست رفت تا حسرت گلزنی برای او باقی بماند. حالا پس از گذشت حدود 6 ماه می‌توان پیرامون ب نمایش رامین صحبت کرد و او را مورد قضاوت قرار داد. البته که استقلال دوران پرفرازونشیب و عجیبی را پشت سر گذاشت و شرایط کلی تیم اصلا مناسب نبود. آبی‌ها طی 15 هفته لیگ، سه سرمربی مختلف داشتند و به همین خاطر، بازیکنان این تیم نیز روزهای دشواری را از سر گذاشتند ورامین رضاییان از این قاعده مستثنی نبود. رضاییان، شروع بسیار خوبی در ترکیب تیم جدیدش داشت و موفق شد در مصاف با شمس‌آذر پاس گل منجر به پیروزی را ارسال کند. او سپس در مصاف با ملوان 2 گل از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند. به این آمار، باز کردن دروازه الغرافه را هم اضافه کنید. رامین، به ویژه در تیم جواد نکونام یک وزنه بود و حضور موثری در فاز تهاجمی داشت. او در جدال با نساجی نیز یک پاس گل به نام خود ثبت کرد. اما رفته‌رفته اوضاع دچار تغییراتی شد. استقلال و نکونام مسیرشان از هم جدا شد. سپس نوبت به سهراب بختیاری‌زاده و در ادامه پیتسو موسیمانه رسید. شماره 10 باتجربه استقلالی‌ها در تیم تحت هدایت مرد آفریقایی یک گل به خیبر زد اما دیگر فروغ روزهای ابتدایی را نداشت و چندین مرتبه هم پیش از پایان مسابقه تعویض شد تا مشخص شود جایگاهش هم همانند گذشته ثابت نخواهد بود. روی دیگر سکه رامین، عملکرد دفاعی این بازیکن بود. شاید بیش از آن‌چه که باید، روی نمایش رضاییان در فاز تدافعی تمرکز شد و برخی از اشتباهات این بازیکن، فراتر از آن‌چه که باید مورد بررسی قرار گرفت اما با این حال، همواره و طی این سال‌ها، او نتوانسته به اندازه یک مدافع راست، عملکرد کم‌نقصی داشته باشد و تنها در فاز تهاجمی مهره کارآمدی محسوب می‌شود.