دست از سر استادیوم آزادی بردارید

رویداد امروز-امیرحسین احتشامی: استادیومی که هنوز آماده نیست را به چه دلیل برای گشایش دوباره سر زبان‌ها می اندازید و از 13 دی به عنوان روز دوباره افتتاحیه این ورزشگاه اعلام می کنید؟ آن هم بازی سرنوشت ساز استقلال با سپاهان که حکم تعیین قهرمان نیم فصل را دارد. از مدت‌ها پیش مسئولان فدراسیون فوتبال در گفتگوهای گوناگون خبر از آماده شدن ورزشگاه آزادی برای میزبانی از مسابقات می‌دادند. این در حالی بود که با توجه به حجم کارهای عمرانی و گزارش‌های منتشر شده در دست اقدام مشخص بود که این استادیوم هنوز آماده بازگشت به چرخه مسابقات نیست. وقتی استادیومی تنها فاز یک بازسازی آن به پایان رسیده این همه اصرار برای افتتاح آن چیست؟ اما حدود سه سال از عملیات تخریب و آغاز بازسازی ورزشگاه آزادی می‌گذرد و حالا قسمت غربی این استادیوم تقریبا آماده بهره‌برداری شده است. در این سال‌ها عملیات بازسازی کم و بیش ادامه داشت و از ابتدای ۱۴۰۳ سرعت بیشتری به خود گرفت تا مهیای استفاده پرسپولیس، استقلال و تیم ملی شود. در این مدت علاوه بر ایمنی‌سازی سکوها که مهم‌ترین علت بازسازی ورزشگاه آزادی بوده، دو اسکوربورد جدید هم نصب شده که مسئولان شرکت توسعه مدعی هستند باکیفیت بالا لحظات مسابقه را پخش خواهد کرد. علاوه بر این، بخش‌های داخلی ورزشگاه و سکوها نیز با بهبود قابل توجهی مواجه بودند و صندلی‌های بخش غربی استادیوم نیز از سفید و آبی به سبز تغییر کرده‌اند. این در حالی است که جایگاه ویژه ورزشگاه آزادی رنگ متفاوتی دارد و همچنین با صندلی باکیفیت‌تر، شرایط جالبی را برای استقرار میهمانان ویژه خواهد داشت. در این بین اما همه نگاه‌ها به چمن ورزشگاه آزادی است. جایی که اگرچه چمن تازه کشت نشده اما مسئولان این ورزشگاه سعی کردند عملیات ترمیم و نگهداری را به خوبی انجام دهند و به نظر کیفیت چمن نیز در حالت قابل قبولی است. در این میان شروع بازسازی بخش غربی ورزشگاه آزادی بار دیگر نگرانی را برای هواداران دو تیم ایجاد خواهد کرد چرا که آن‌ها هراس دارند دوباره عملیات بازسازی زمانی طولانی را به خود اختصاص دهد. در یکی دو سال گذشته واژه جدیدی به نام استانداردسازی به دایره لغات فوتبال و ورزش ایران اضافه شده اما بازسازی یا استانداردسازی صرفا شامل برخی تغییرات حداقلی است که آن هم با کمترین سرعت صورت می‌گیرد و البته با توجه به عدم شفافیت، کسی درباره دلایل این شکل از مدیریت اماکن ورزشی ایران سوالی نخواهد کرد. اینکه ورزشگاهی مورد بازسازی قرار بگیرد و باشگاهی به مدت یک فصل و یا دو فصل خارج از ورزشگاه اصلی خود بازی کند، پدیده‌ای بسیار مرسوم در فوتبال روز دنیاست و پیش‌تر شاهد آن بودیم که تیم های بزرگ هم در مقاطعی در خارج از استادیوم خانگی خود به مدت یکی دو فصل بازی کرده‌اند و تغییرات گسترده و شگفت‌انگیز در راستای منافع فوتبال و هواداران در ورزشگاه خانگی آن‌ها صورت می گیرد. اما آنچه در نسخه وطنی آن متاسفانه شاهد هستیم این است که ورزشگاه آزادی چند بار مورد بازسازی‌های اساسی قرارگرفته و در حال حاضر و در آخرین بار بازهم عجله داریم که کار نیمه کاره ای را انجام دهیم. به هر حال چه بازی استقلال با سپاهان در این استادیوم انجام شود و چه در محل دیگری میزبان این دیدار باشد باید یک بار برای همیشه آزادی مرمت شود نه چند بار آن هم به صورت نیمه کاره.