بساط بازیکن سالاری در تیم ملی را جمع کنید

رویداد امروز-امیرحسین احتشامی: سردار آزمون، مهدی طارمی و علیرضا جهانبخش در حال حاضر از نظر تعداد بازی ملی برترین‌ها به شمار می روند و به طور طبیعی از جایگاه ویژه ای در تیم ملی برخوردارند. همین اعتبار هم به آنها قدرت بخشیده تا دیگر بازیکنان جوان ملی پوش را تحت تاثیر قرار دهند. اما این تاثیر می تواند هم جنبه مثبت داشته باشد و هم منفی. محمد محبی که مقابل کره شمالی دوبار موفق به گلزنی شد پس از این در یک صحنه با خودخواهی به توپ ضربه زد مورد عتاب طارمی قرار گرفت که چرا پاس نداده است. جالب این که تلاش محبی برای دلجویی از طارمی هم بی نتیجه ماند و بازیکن اینتر میلان با بی محلی به محبی حرکت دور از انتظاری نشان داد. همین نشانه ها و البته اتفاقات دیگر این شائبه را تقویت می کند که بزرگ تر های تیم ملی راه را گم کرده اند و هنوز راه تامل با بازیکنان کم تجربه تر را نمی دانند. از سوی دیگر آنها تصور می کنند که هر کاری می توانند انجام دهند و قرار نیست به کسی پاسخگو باشند. این درست مشابه روندی است که سال ها تیم ملی از آن ضربه خورد و تنها با آمدن کی روش بساط بازیکن سالاری جمع شد. سال هایی که به دلیل همین بند و باند بازی های نتایج خوبی کسب نمی کردیم.جام جهانی 2006 و دو قطبی دایی و کریمی را به یاد بیاورید. اختلاف دایی و کریمی تقریبا از بازی های مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ استارت خورد، مصاحبه کریمی با تماشاگران این اختلاف ها را رسانه ای کرد و بعدها موضوع لایی خوردن دایی از کریمی در یک بازی داخل سالن و تکرار همین صحنه در تمرینات تیم ملی و در نهایت پرخاش دایی به کریمی به این اختلافات دامن زد. اختلافاتی که بعدها در بازی پرسپولیس و تراکتور به اوج رسید. زمانی که دایی سرمربی پرسپولیس بود و کریمی را نخواست تا این بازیکن راهی تراکتورسازی شود. یک عضو وقت کادر فنی تیم ملی آن زمان مدعی است بعد از بازی های آسیایی بوسان و فوت پدر دایی شرایط طوری فراهم شد تا این دو ستاره با هم آشتی کنند. گویا روند آشتی کنان با صلح و صفا پیش می رفت تا زمانی که دو بازیکن تیم ملی دوباره کریمی را علیه دایی تحریک کردند. تیم ملی برای یک دیدار دوستانه به اوکراین سفر کرده بود. دایی روز قبل از بازی وقتی برای صرف ناهار وارد سالن می شود، می بیند جای او کریمی سرمیز نشسته است. دیدن همین صحنه و تحریکات نزدیکان دایی باعث عصبانیت او می شود تا با صدایی بلند بگوید: «تیم ملی این قدر بی صاحب شده که هرکسی هر جایی دلش بخواهد بنشیند؟» این اعتراض شدیداللحن با واکنش تند کریمی همراه شد تا جایی که نزدیک بود کارشان به زد و خورد کشیده شود. وساطت کادر فنی و بازیکنان باعث ختم به خیر شدن ماجرا می‌شود. این دو قطبی لطمه شدیدی به تیم ملی در آن زمان وارد کرد. همین ماجرا در سال های بعد هم به شیوه های دیگر تکرار شده و حالا هم به سه تفنگدار فعلی رسیده است. سه بازیکنی که برای خودشان حسابی حق و آب و گل قائل بوده و بساط بازیکن سالاری در تیم ملی را دوباره بر پا کرده اند.